mijn moeder is overleden aan alvleesklierkanker

  • Bea

    Hallo Klaris,

    Het is bij mijn moeder gewoon heel snel gegaan want voor de diagnose had ze maar 2 maanden wat last van de rug wat wel steeds erger werd dus vanaf die tijd wat aan het dokteren geweest en begin december de uitslag en in januari is ze overleden.

    Het is ontzettend moeilijk om te bepalen waneer je zusje over moet komen misschien moeten jullie daarvoor een moment bepalen zoals waneer ze niet meer van bed komt, of als ze heel slecht gaat eten want het is gewoon heel onvoorspelbaar en dan heb je misschien wat houvast. Als ze straks weer thuis is kan je het ook met de huisarts overleggen, dan deel je de beslissing met een buitenstaander, dat kan ook helpen.

    Mijn moeder zag er ook heel erg tegenop om weer naar huis te gaan, ook hierbij kan de huisarts helpen door b.v 1 keer per week langs te komen en alles op een rijtje te zetten, dit deed ons erg goed dan kun je ook weer even alles vragen en de medicatie op pijl houden.

    Mijn moeder kreeg steeds meer morfine is is gelukkig heel vredig en rustig ingeslapen en had ook geen pijn meer de laatste weken.

    Misschien kan je moeder ook zelf aangeven wanneer ze vindt dat haar andere dochter moet komen, ze voelen dit vaak wel goed aan.

    Nogmaals heel veel sterkte, groetjes, Bea

  • Sandra.

    Lijkt me fijn om elkaar via msn te steunen en raad te geven.

    Mijn adres is sandra_tg1504@hotmail.com misschien kan je me toevoegen aan je contactpersonen.

    We zitten allemaal in dezelfde ellende en denk dat het goed is om elkaar te helpen.

    Sandra.

  • San

    Hoi ik heb geprobeert om jou toe te voegen en een e-mail te sturen,maar er gaat iets niet goed.

    Wil jij het bij mij proberen?

    Sanvdd@msn.com

    Groetjes van San

  • San

    Hoi Sandra'

    Hoe is het met je?

    Groetjes van San

  • Sandra.

    Even een tijdje geduurd voordat ik weer een berichtje plaats. Het gaat enigszins. Heb gelukkig veel goede vrienden waarbij ik steeds kan aankloppen. Je moet het wel alleen doen maar het is toch heel fijn als je steun van buitenaf krijgt. We rommelen maar door.

    Hoe is het met jou? Is ook weer een week geleden dat ik je op msn gesproken heb. Maar hoe is het met je moeder en hoe ga jij er geestelijk mee om?

    Sandra.

  • San

    Hoi Sandra!

    Fijn dat je goede vrienden hebt om bij aan te kloppen en dat je dat dan ook doet!

    Het is prettig om in deze periode wat steun te krijgen!

    Gisteren was mijn vader jarig,daar zijn we de hele dag geweest.

    Het was gisteren ook de eerste keer dat mijn moeder te ziek was om uit bed te komen.

    Ze had teveel pijn en volgens mij had ze koorts.

    Ze was hier heel verdrietig om,zeker ook omdat het mijn vaders verjaardag was….

    Haar angst is dat als ze niet meer uit bed kan komen dat het dan het laatste stukje leven is……

    "s Avonds is ze er nog even uit geweest,dat was fijn.

    Ik loop vandaag dus alles een beetje in een waas te doen.

    Voel me moe en verdrietig,maar dat gaat ook weer over…..

    Nou groetjes en een fijn weekend!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    van San

  • Sandra

    Beste Sandra,

    De tijd die voor je ligt wordt inderdaad nog zwaar. ik spreek uitervaring.

    Je moet mensen ook niet geloven die zeggen dat het makkelijker wordt, het wordt op den duur minder moeilijk, maar makkelijk wordt het nooit. Een advies blijf niet alleen met je verdriet maar zoek een gewillig oor. Je verdriet gaat er niet weg door, maar je kropt het in ieder geval niet op, want daar kun je ook ziek van worden.

    Heel veel sterkte gewenst van een naam- en lotgenoot.

  • klaris

    hallo allemaal,

    het is al weer even geleden, dat ik wat van me heb laten horen……………………

    mijn moeder is nu al enige weken bij mij thuis, en zal ook boij mij blijven tot het einde.

    de ene dag is ze beter als de andere, alleen het vervelende is, dat we de pijn niet altijd onsder controle hebben.

    nu krijgt ze a.s. dinsdag een injectie, waarmee ze de zenuw van de alvlees klier blokkeren.

    heeft een van jullie daar ervaring mee ???

    de prik op zich moet erg pijnlijk zijn, ze spuiten rechtstreeks in de zenuwknoop, mar daarna moet ze van die pijnen af zijn, als het goed is.

    we hopen dus dat het gaat lukken , zodat we de morfine aanmerkelijk kunnen verminderen.

    ze heeft nl enorme opstipatie, vanwege de morfine.

    verder is mijn zus over gekomen uit het buitenland, en ook die woont nu bij mij in, en kunnen we de zorg samen delen, dat scheelt weer.

    ik ben trouwens verbaasd over de geweldige hulp die ik krijg van mijn huisarts, en de huisartsen post.

    ik hoef ze mnaar te bellen en ze staan voor de deur.

    ook een wijk verpleegster was zo geregeld, en ook die komt elke week langs, voor hulp en adviezen.

    dat is denk ik het voordeel van in een dorp wonen ??

    hoop dat met jullie alles goed gaat, ik kom er weinig toe, om op de site te kijken, dus volg jullie eerlijk gezegd niet echt, maar leef daarom nog wel met iedereen mee

    groetjes klaris

  • gucci

    hallo allemaal,

    ik zie helemaal geen reacties meer op deze site ??????

    mijn moeder is op 21 dec overleden, bij mij thuis, zoals we gehoopt hadden.

    zover je dat kunt zeggen natuurlijk.

    het is dus al met al toch erg snel gegaan, in 3 maanden tijd.

    ik wil iedereen die er nu nog mee zit, adviseren, de behandeling te nemen die mijn mioeder nog gehad heeft, en waar ik eerder over vroeg.

    dat is gewoonweg geweldig !!!

    de injectie heeft de pijn zo goed als weg genomen en we hebben de morfine aanmerkelijk kunnen verlagen.

    de ingreep was erg pijnlijk, maar dat duurde maar even.

    en het resultaat dus echt geweldig !!!!!

    voor mijn moeder is het helaas te laat gekomen,ze was zo bang geworden voor de pijn, dat ze niet meer verder wilde, ook al was ze er nu bijna vanaf.

    euthanasie kregen we niet voor elkaar, en heeft ze het zelf gedaan, door te stoppen met eten en drinken, wat natuurlijk toch al moeite kostte.

    ze is daardoor steeds suffer geworden en uiteindelijk in coma geraakt, en na 2 dagen overleden in de slaap.

    ik vond het heel byzonder dat ik die 3 maanden voor haar heb mogen zorgen.

    het is een unieke tijd gebleken, met veel praten-huilen, maar ook lachen, en uitgebreid afscheid nemen.

    ik kan het iedereen aanraden,als die mogelijkheid zich voordoet, veel intiemer dan in een ziekenhuis.

    ik kon bij haar slapen wanneer ik wilde enz. ook mijn kinderen, gingen regelmatig een uurtje naast haar liggen en vonden beide erg plezierig, en daardoor het afscheid ietsje makkelijker.

    heel veel sterkte allemaal.

    klaris

  • anita

    hallo

    Gisteren hebben we het bericht gekregen dat mijn vader alvleesklierkanker heeft.

    Vandaag wordt er een punctie gedaan om te kijken wat er misschien nog aangedaan kan worden.

    Ik ben bang dat dit er niet goed uitziet.

    Mijn vader heeft nu een slang in zijn maag om de maag leeg te houden omdat er anders allemaal weer uit komt en hij krijgt nu dus geen eten meer.

    Wij hopen natuurlijk dat er voor mijn vader nog een lichtpuntje is daar moeten we nog 2 dagen op wachten.