mijn moeder is overleden aan alvleesklierkanker

San

13-10-2004 09:09

Lieve allemaal!
Allereerst wil ik Klaris heel veel sterkte toe wensen!
Hoe is het met jullie?
Zelf heb ik al 2 rotdagen achter de rug.( mijn moeder heeft longkanker,dit weten we sinds juli 2003)
In het begin had ik het erg moeilijk mee,na een poosje had ik het gevoel alsof het allemaal langs me heen ging……
Nu begint het allemaal weer een beetje door te dringen……..
Ik voel me dus niet zo fijn de laatste dagen.
Alles gaat ook fout wat er maar fout kan gaan.
Ik weet ook niet meer wat ik tegen mijn moeder moet zeggen.
Steeds heb ik het idee dat het erg droog over komt wat ik zeg.
Tot nu toe ben ik (te)sterk geweest.Ik laat mijn gevoelens niet merken en heb zo iets van ik moet er voor mijn ouders en mijn kinderen zijn.
Zelf zie ik wel…….
Maar goed dit lucht trouwens aardig op…..
Het is fijn om hier met elkaar te zijn.
Nou allemaal een fijne dag!!!
Groetjes van San.
Sandra.

13-10-2004 10:09

Hoi San,
Ik herken veel in wat je verteld over sterk willen zijn. Ik had dat namelijk ook, wou niet dat mijn moeder me steeds jankend zag en mijn vader was zelf helemaal de weg kwijt dus ik vond dat ik voor hem ook sterk moest zijn. Eerlijk gezegd heb ik dat ook nu nog steeds. Alleen tegenover mensen die iets verder van me af staan kan ik me soms laten gaan.
Ik denk dat ieder er op zijn eigen manier mee omgaat en dat er niet een manier is die fout of goed is.
Maar hoe gaat het met je moeder op dit moment, heeft ze veel last?
Het is een afschuwelijke wetenschap dat je moeder ziek is, is zeker heel moeilijk om mee om te gaan. Begrijp ook goed dat je af en toe niet meer weet wat je tegen je moeder zeggen moet. Alles lijkt zo onzinnig.
Helaas zijn er geen regels voor en kan je niet anders als proberen het te doen zoals je denkt dat goed is.
Veel sterkte!
Sandra.
Sandra.

13-10-2004 10:17

Hallo Klaris,
Is inderdaad een moeilijk dilemma wanneer je zusje over moet komen. Deze ziekte is echt een tijdbom. Bij mijn moeder werd er aangegeven dat ze nog ongeveer een half jaar had, dat is dus wel een heel stuk langer geworden gelukkig.
Ze zeggen wel dat de uitzaaiingen bij oudere mensen langzamer gaat als bij jongere mensen. Maar ja dan nog, wat is langzamer…
Kan je zusje makkelijk weg als het noodzakelijk is, want dan kunnen jullie het misschien eerst nog even aankijken?
Begrijp heel goed dat je alleen maar kan huilen op dit moment, het blijft zo onwerkelijk allemaal.
Ik kan je helaas geen echte tips geven, het verloop is zo onvoorspelbaar. Ik kan je alleen heel veel sterkte en kracht wensen.
Sandra.
San

13-10-2004 11:27

Hoi Sandra.
Bedankt voor je steun!
Het is fijn als je merkt dat andere deze fases ook hebben gehad en dus “normaal ”zijn.
Ik ging er even aan twijfelen.
Hoe is het nu met jouw vader?
Mijn vader blijft straks ook alleen…….
Hij zorgt nu 24 uur per dag voor haar.
Ben zo bang dat hij compleet instort wanneer het zover is.
Daar komt bij dat hij hartpatient is,wij houden dus ons hart vast.
Mijn moeder heeft ondraaglijke pijnen,kan bijna niet meer lopen.
Maar ze wilt hier niet weg.Ze is een echte vechter!
De artsen hadden haar 2 tot 5 maanden gegeven,dat is nu dus al 15 maanden.
San

13-10-2004 11:31

hoi hier ben ik nog even.
Het vorige bericht was ik nog niet klaar mee en werd geplaatst zonder 1 knopje aan te raken,knap he…..hihi.
Nou Sandra,nogmaals bedankt voor je steun!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Als ik jou ergens mee kan helpen hoor ik het graag!
Bea

14-10-2004 18:35

Ik wil je heel veel sterkte wensen voor de komende tijd.
Mijn moeder heeft na de diagnose nog 6 weken geleeft maar zij vond het wel goed zo. Ze had al een tijdje het gevoel dat er iets ernstigs aan de hand was en was eigenlijk toen ze het te horen kreeg al uitgevochten.
groetjes en nogmaals heel veel sterkte, Bea
klaris

14-10-2004 22:46

hallo bea,
wat is het snel gegaan bij jou moeder !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!1
jeetje, 6 weken na het bericht, dat ze deze rot ziekte had, ik moet er niet aan denken.
zijn ze er zo laat achter gekomen, of is het zo snel gegaan bij jou moeder ??
ik zit echt heel erg met de vraag, hoe lang ze zou hebben.
mijn zusje woont in thailand, en heeft het er heel moeilijk mee, dat ze zo ver weg is.
ze wil nu volgende maand komen, en kan dan in principe voor 3 maanden blijven.
maar de angst is natuurlijk, dat onze moeder dan juist heel slecht zou zijn, als ze weer weg moet.
dus zitten we met z,n alle te dubben, wanneer ze moet komen…………….
mijn moeder is er tot nu toe ook heel rustig onder, zo van, nou ja het is niet anders……
ze mag zaterdag het ziekenhuis uit, en vind dat eigenlijk heel eng, ze voelt zich daar veilig, omdat ze meteen geholpen word, als ze pijn heeft.
ze heft nu 2 morfine pleisters, van 25 mg???? per stuk.
ik weet dat er 25 op staat, en neem aan dat het om mg gaat ??
ze komt bij mij in huis, want ze moet er niet aan denken alleen thuis te zijn,voor als er wat zou gebeuren.
gelukkig heb ik ruimte genoeg, en staat de rest van mijn gezin er achter, dat ze bij ons komt, zolang ze dat wil.
het zal toch een hele inpact hebben op mijn gezin, ben ik bang.
maar we doen het allemaal met liefde voor haar.
en als mijn zus er is, kan ze naar haar eigen huis, omdat mijn zus dan 3 maanden voor haar kan zorgen, en dat zal ze wel prettiger vinden, in haar eigen huisje.
weten jullie eigenlijk hoe dat gaat, als ze eventueel tegen die tijd euthanasie zou willen ???
moet je dat nu al regelen, of kan ze dat tegen die tijd, gewoon aangeven, en handelen de doktoren dan naar haar wens ??
ook daar zitten wij kinderen over te tobben, omdat we zulke nare verhalen horen over het verloop van de ziekte.
mijn moeder heeft het er nu nog helemaal niet over gehad,gelukkig, maar wij weten dus niet hoe dat werkt, of je dat nu al aan haar arts bekend zou moeten maken, en moeten bespreken ??
als iemand daar tips en adviezen over heeft, dan hoor ik dat graag
Sandra.

15-10-2004 09:55

Hallo Klaris,
Ik wil even reageren op je berichtje aan Bea, dit i.v.m. je vraag over euthanasie. Bij mijn moeder is er ook euthanasie gepleegd. Dit kan niet zomaar en moet je moeder van te voren duidelijk aangeven hoor. Ze moet zich inschrijven bij de euthanasie vereniging. Je kan deze bellen en dan sturen ze allerlei formulieren op welke je in 3 voud moet invullen. Een setje van de papieren is voor je moeder, een ander setje voor een naaste (jij bijv.) en een setje voor de huisarts. Je moet ook duidelijk met de huisarts bespreken of hij voor euthanasie is, want niet alle huisartsen staan hierachter. Tegen de tijd dat je moeder aangeeft dat ze euthanasie wil komt er ook nog een 2e onafhankelijke arts bij om met je moeder te bespreken of ze het echt nog steeds wil. Dit is ook voor de artsen om er zeker van te zijn dat het de wens van je moeder is en dat ze niet onder druk van familieleden euthanasie wil. (het hangt best wel met veel regeltjes aan elkaar maar dat is wel goed). Je kan op de site van de euthanasie vereniging kijken (www.nvve.nl) en als je de papieren wilt invullen kan je ze het beste even bellen (i.p.v. het inschrijfformulier via internet opsturen) want dat heb je al heel snel het aanvraagformulier in huis. Hoop dat je wat aan mij antwoord hebt. Mocht je meer vragen hebben kan je ze altijd stellen hoor.
Sterkte!
Sandra.
Sandra.

15-10-2004 10:19

Hoi San,
Ik begrijp je ongerustheid over je vader. Mijn vader was tijdens de laatste periode van de ziekte van mijn moeder heel nerveus en zenuwachtig. De laatste week van mijn moeder in de hospice werd dat alleen maar steeds erger, hij leefde helemaal in een eigen wereldje. We spraken wel tegen hem maar hij hoorde het niet gaf ook antwoorden die helemaal nergens betrekking op hadden. Ook de eerste dagen na het overlijden van mijn moeder was hij nog zo. Eigenlijk was hij dus een paar weken absoluut zichzelf niet meer (heel logisch hoor). Maar een aantal dagen na het overlijden werd hij steeds meer zich zelf. Natuurlijk is hij heel erg verdrietig maar je kan weer met hem praten en hij zorgt ook heel goed voor zichzelf gelukkig.
Mijn moeder had ook tegen hem gezegd dat hij zichzelf niet mocht verwaarlozen enzo en daar is hij dus heel serieus in. Ik moet eerlijk zeggen dat hij me verrast heeft met hoe hij zich nu houdt. Ik had daar van te voren mij ook heel veel zorgen over gemaakt maar ik kan niet anders als zeggen dat hij het tot op heden heel goed doet. Wat ik eigenlijk dus wil zeggen is dat je je van te voren niet al te veel zorgen over moet maken want wie weet verrast jou vader je ook, ik had het echt nooit verwacht dat mijn vader, ondanks zijn enorme verdriet, er toch zo mee om kan gaan. Hoe gaat het op dit moment met je moeder, heeft ze nog veel pijn, heeft ze wel pijnmedicatie?
Sterkte met alles,
Sandra.
San

15-10-2004 11:13

Hoi Sandra,
Weer bedankt voor je bericht!
Ik ben heel blij te horen hoe goed je vader het doet!!!!!!!!!!!!
Ik hoop dat mijn vader dit straks ook kan.
Zal vast wel.
Mijn moeder heeft heel veel medicatie,maar de pijn is vaak ondraaglijk.
Het enige wat er nog over is is de morfinepomp,maar daar is ze erg angstig voor en wil er echt niet aan.
Hoe is het zo met jou????
Heb jij trouwens msn??
Lijkt me fijn om te msn - en.
Ingrid vroeg het aan mij en ik heb nog een vriendin op msn die haar moeder is in augustus overleden aan deze ziekte.
Misschien is het een idee om elkaar via msn te gaan steunen enzo??
Groetjes van San

mijn moeder is overleden aan alvleesklierkanker

San

Sandra.

Sandra.

San

San

Bea

klaris

Sandra.

Sandra.

San