longkanker

sandra en marcel

06-11-2005 20:15

hai ik zal me ten eerste ff voorstellen.
ik ben sandra en kom uit amsterdam
mijn opa 80 jaar had longkanker en is helaas 5 November 2005 om 19.20 overleden.
na een lange slopende periode hebben we helaas afscheid van hem moeten nemen,
ik kan het echt niet geloven,dat ie er niet meer is,
we hadden een hele hechte band,
nu is mijn dementerende oma helemaal alleen,
ik ben zo rustig en weet niet hoe het komt,
ik heb maar 2 keer gehuild,
donderdag word hij gecremeerd
ik denk dat de klap erna heel erg komt,
ik wil iedereen hier heeeeeeeeeeeeeeeeeeel veel sterkte wensen.,
groetjes sandra
Linda

07-11-2005 13:28

Beste Sandra,
Ten eerste gecondoleerd met het verlies van je grootvader.
Ten tweede hÃƒÂ©ÃƒÂ©l veel sterkte voor de komende periode.
Mijn vader is begin dit jaar overleden aan de gevolgen van darmkanker. Hij was ook hartpatient ÃƒÂ©n zijn leeftijd was ook niet in zijn voordeel. Op een gegeven moment weet je dan ook wel dat het niet realistisch is om te denken dat hij nog beter zou worden. Overlijden komt toch als een schok maar ook als een troost en opluchting.
Je hoeft niet meer hulpeloos aan de zijlijn te staan en voor mij gold ook; Papa hoefde nu geen pijn meer te lijden. Er is rust.
Misschien heb je er wat aan; probeer je te richten op je oma, zij heeft haar naaste omgeving nu het hardste nodig.
Nogmaals; Veel sterkte en kracht!
Linda
sandra en marcel

07-11-2005 22:35

hai linda
hartstikke bedankt voor je reactie
ik heb al een gedicht geschreven voo de crematie donderdag
ja wat je zegt je voelt een soort opluchting van hij heeft geen pijn meer,hij is verlost.
maar toch is het een klap.ik richt me nu ook veel naar mijn oma,wat je zegt dat heeft ze heel hard nodig,
linda ik wens jou ook heel veel sterkte met het verlies van je vader
Linda

08-11-2005 07:23

zal aan jullie denken donderdag! Groetjes Linda
sandra en marcel

08-11-2005 15:29

hartstikke bedankt,lief van je
ik heb een gedicht geschreven voor opa die ik ga oplezen voor hem
Lieve Opa
Daar lig je dan
Wat nog niet begrijpen kan
De ziekte kanker heeft je lichaam verwoest
niemand begrijpt waarom het gebeuren moest
We zullen je erg missen,wij allemaal
Je wilde nog zoveel
Maar op het laatst werd zelfs lopen je teveel
Je auto moest weg,je mocht niet meer rijden
Dat deed je veel verdriet,
het werden andere tijden
Accepteren kon je het niet
Het ging steeds slechter
Maar je bleef een harde vechter
Doktoren stonden versteld,je bleef in leven
Je wilde je 55 jarige huwelijk en de verjaardagen van je vrouw en dochter
nog meebeleven
Dat is je gelukt,er was zelfs visite,die waren er voor even
Het was voor jou wel erg druk
Maar de dagen konden voor jou niet meer stuk
Zaterdag 5 november ben je van ons heengegaan
Je ziel heeft je licham verlaten
Je hebt nu rust,je hebt geen pijn meer,je bent verlost,
Lieve opa,we houden van je,rust zacht,het gaat je goed
je blijft in ons hart,voorgoed.
Linda

08-11-2005 18:26

Heel mooi…
heb zelf ook gesproken op de crematiedienst van mijn vader, en je zult zien dat het je goed zult doen. Alsof je weer een stukje hebt kunnen afsluiten.
Dat is voor mij in ieder geval goed geweest voor het verwerkingsproces. Ik hoop dat die vlieger voor jou ook zal opgaan!
Hoe is het nu met je oma, kan ze er een beetje rust in vinden?! Ik hoop het van harte!
Laat je nog weten hoe de dag is gegaan?!
Liefs van Linda
Linda

08-11-2005 18:27

Beste Sandra,
miscchien kun je met ons meepraten/je ei kwijt op Emma's stukje, een paar regels onder jou stukje. Het heet; Alweer een jaar geleden.
Misschien heb je er wat aan…
sandra en marcel

09-11-2005 12:42

hartstikke bedankt voor je lieve medeleven.,
terwijl je het zelf ook zo moeilijk hebt
me oma is er nu een beetje rustig onder.ook omdat ze zoiets heeft van hij heeft geen pijn meer.maar ze zei al het komt wel.,straks als alles achter de rug is,dan word t erger.
vanaf vrijdag blijft ze een tijdje bij me ouders logeren.maar ze wilt niet te lang,want anders word t veel zwaarder om terug naar huis te gaan.,
dat zag ik aan mn schoonmoeder in februari,toen is mijn schoonvader plotseling op 55 jarige leeftijd aan een hartstilstand overleden,
mn schoonmoeder heeft 2 en een halve week bij me schoonzusje in huis gezeten.
maar t viel dr heel erg zwaar toen ze terug naar huis ging,
ik laat t zeker weten hoe het was verlopen donderdag.
ja ik ga het voorlezen,t zal me wel goed doen denk ik
ook al valt het hartstikke zwaar,
t is wel een goeie tip wat je gaf,bedankt daarvoor
…..betreft emma's stukje
nogmaals hartstikke bedankt,
Linda

10-11-2005 07:20

Hoi Sandra,
Heel veel sterkte vandaag! Ik zal aan jullie denken!
Linda
bien

11-11-2005 08:51

Lieve Sandra,
ik las dat je je zo rustig voelde, toen je opa net was overleden. Dat had ik ook, mijn vader is in april overleden en de eerste weken voelde ik helemaal niets. Er viel zo'n enorme last van me af, dat hij niet meer zo hoefde te lijden, dat k eerst alleen maar opgelucht was. En daar voelde ik me schuldig over, want ik moest toch verdrietig zijn? Ook tijdens de begrafenis heb ik niet gehuild. Ik was heel kalm, heb iedereen getroost maar hoefde zelf geen traan te laten.
Maar het verdriet heeft me ingehaald… Ik heb wanhoop gevoeld, en woede, en pijn… En nog kan het me af en toe overvallen, dat ik aan mijn vader denk en ineens helemaal volschiet.
Verdriet om een overledene is voor iedereen anders. Mak je vooral niet druk, het komt allemaal wel.
Ik hoop dat de crematie mooi was en dat het je gelukt is om het mooie gedicht voor te lezen.
Liefs Bien

longkanker

sandra en marcel

Linda

sandra en marcel

Linda

sandra en marcel

Linda

Linda

sandra en marcel

Linda

bien