Hoi Channie
Het leven voor andere gaat gewoondoor. En sommige willen het ook niet horen omdat ze het niet weten hoe het is . Ik zit nu zo 3 jaar in zo`n molen . En ben wel tot de ondekking dat je vaak niks hebt aan andere mensen die het niet weten hoe het voelt. Gegeven moment heb je het er maar niet meer over. Hoe gaat het nu met je moeder. Weet ze nog maar kort dat ze borstkanker heeft?. En wat heeft ze precies. Als je liever chat via email kan dat ook . Moet je maar even doorgeven . Heb je ook nog broers of zussen. Ik moet zeggen dat al het begin het moment dat je hoort dat je moeder borstkanker heeft een hele klap is. En dat heel moeilijke moment is . Maar het is vaak ook goed te behandelen. Dat is helaas niet bij ons zo. Die klappen hebben we al een aantal keren gehad. En ja nu weten we dat ze niet meer te genezen is. Maar hopen op goede jaren dat doen we nu. Ik spreek je snel hele goede dag.
groetjes pipi
Hee Pippi,
Je was er vanmorgen vroeg bij moet ik zeggen. Hoe is het met jou?
Hier gaat het zn gangetje, maar mn ma is er niet echt vrolijk onder. Het is bij haar in Juni dit jaar ontdekt en er werd eerst in het ziekenhuis gezegd dat het bindweefsel was zonder dat er een bioptie was gedaan. Vind ik toch wel knap op zich, maar goed ze zullen het daar wel weten. Aangezien ze nog geen 50 is kreeg ze 33 bestralingen voor haar kiezen (zelfs hier word je gediscrimineerd). Terwijl ze bezig was vond ze in haar gezonde borst een knobbeltje en we hadden zoiets van nee he toch niet weer 1. Weer die Mammo en de echo. Snap niet dat ze allebei je borsten doen als je daar bent, maar goed heb er nie zoveel verstand van. Na de bioptie bleek dit gewoon bindweefsel te zijn.
Afgelopen weekend kon ze niet slapen vanwege de pijn in haar bestraalde borst. We hebben haar toen maandag naar de huisarts gestuurd (die totaal niet op de hoogte was gesteld door het ziekenhuis) en ze kon weer met spoed naar het ziekenhuis. Nu moet ze aankomende maandag een Mammo en Echo laten maken en de week daarop naar de specialist.
Ik weet niet zo goed wat ze precies heeft, maar we schrikken ons elke keer een hoedje als ze zegt dat ze weer een knobbeltje heeft gevonden.
Geloof dat mn moeder wel nu zo ver is dat als ze weer zeggen dat het bindweefsel is ze voor een second opion naar het UMC gaat.
Ik heb zelf nog een broertje, maar die toont net als mn moeder niet echt emoties. Hij is wel kwaad, maar dat is iedereen als die te horen krijgt dat zijn/haar pa/ma/partner/vrienden of familielid deze ziekte krijgt.
Dit was het in het kort beschreven, mocht je nog wat willen weten mag je het altijd vragen en als je wilt mag je me ook gewoon op mn mail benaderen
Groetjes
Chantal
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's