Xeloda + ABRIKOZENPITTEN = GOED OF SLECHT?

• 

  kika

  02-08-2005 08:30

  Hoi Annie

  Mijn moeder neemt nu een aantal maanden xeloda. In pil vorm dus ze kan gewoon thuis blijven. Ze nam toen 2 weken die xeloda en dan 1 week rust. En die tumor waarde is langzaam naar beneden gegaan. Ze neemt nu 2 weken exoloda de helft minder, en 2 weken rust en dat gaan ze kijken hoe dat werkt. Ze voelt zich aardig goed. Haar bij werkingen zijn ook last van de voeten, koude voeten. En ze heeft weinig smaak. Voor de rest krijgt ze op dit moment geen andere bestrallingen of in combinatie met een andere chemo. Heeft ze wel een tijd geleden gehad. Maar dat werkte niet echt. Heel veel sterkte .

  groetjes kikaAnnie-nym schreef:

  >

  > Hoi Martine,

  >

  > bedankt voor je berichtje, ik was al op die pagina geweest.

  > Maar ik was benieuwd of iemand ervaring had met

  > abrikozenpitten in combinatie met dit geneesmiddel.

  >

  > Groetjes Annie

  Rapporteren
• 

  marcel

  02-08-2005 22:39

  Dag Annie,

  Ik vind het vervelend om te zeggen maar mijn verhaal zal je niet erg leuk vinden. Toch wil ik je het niet onthouden aangezien je zelf expliciet deze vragen stelt. De ziekte is mij mijn vader in juni/juli geconstateerd en in februari is hij overleden. Al met al is het toch erg snel gegaan ongeveer 7 maanden. Doktoren hebben zich nooit willen vastleggen op prognoses, we kregen vaak te horen “als de chemo goed aanslaat kan het 2 a 3 jaar duren misschien??”

  Mijn vader is nooit misselijk geweest van Xeloda maar dat komt doordat dat in pillenvorm wordt gegeven ipv infuus. Mijn vader heeft nooit een infuus gehad omdat hij de tweede fase van behandelen heeft geweigerd. Reden was weinig kans op verbetering en erg veel bijwerkingen.

  Dat van die onlasting herken ik ook, ook mijn vader kreeg een stoma en ook bij hem bleven er bloed of andere resten bij de ontlasting komen. Erg vreemd als je bedenkt dat je een stoma hebt maar volgens doktoren is dit vrij normaal en hoef je je ook nergens ongerust over te maken.

  Mijn vader is in het laatste stadium 2 keer bestraald maar dat was om uitzaaiingen in botten draaglijker te maken. Rondom de tumor in de darmen zijn nooit bestralingstechnieken toegepast.

  Mij enige tip is ga leuk dingen doen met z'n allen. Wij zijn in de tussenweek (xeloda slik je 2 weken en dan 1 week rust) van de behandeling naar Malta geweest op vakantie en dat is voor mij een enorme herinnering gebleven.

  Ik weet dat dit verhaal niet als een enorme steun in de rug klinkt maar bedenk je goed dat er ook positieve verhalen bekend zijn en probeer je daar aub aan vast te klampen. Dit geldt zeker voor je schoonvader, ook al ben je ongerust, tegenover hem moet je altijd laten zien dat verlenging van leven zeker mogelijk is. En dat de hele familie er in geloofd. Dip in je hart weet iedereen dat het zorgelijk is maar geloof in die kansen…… groeten en heel veel sterkte…..

  Rapporteren
• 

  Annie-nym

  26-09-2005 01:07

  Hoi Marcel,

  sorry dat het zo lang heeft geduurd voordat ik je wat terug heb geschreven.

  De tijd vliegt voorbij. Mijn schoonpa heeft een maand geleden een kleindipje gehad. Zag dat hij het er ff heel erg moeilijk mee had. Maar de afgelopen weken begon hij weer te stralen en vertelde veel en maakte ook wat grapjes. We hadden ook ff goed nieuws gehad een paar weken terug. Bleek dat de tumorwaarden stabiel waren. 2 weken geleden bleek uit de ct-scan dat het niet in de botten zat. Dus we waren helemaal happy, we waren ook ff toe aan goed nieuws.

  Helaas, had hij vorige week een ct-scan om te zien of de eerste vier chemo's waren aangeslagen. Je voelt em al aan komen… NIET DUS!!

  Bleek dus dat de tumoren gewoon zijn gegroeid!! Begin vorige week was de dokter geschrokken dat hij in de afgelopen weken zo veel was afgevallen… Hij zei zelfs dat ie niet wist of ze de behandeling konden voortzetten, omdat hij te veel gewicht heeft verloren. Daar waren we erg van geschrokken. We zien em nl. elke dag, dus wij vonden hem natuurlijk beter uitzien. En Vrijdag, toen ze de uitslag van de ct bespraken, gaven ze aan dat ze alleen nog maar een levensverlengende kuur konden geven… En MET deze kuur heeft ie nog maar tussen de 3 maanden en één jaar… te leven…. WAt een klote zooi!!!!

  Morgen is ie hij jarig en wordt pas 59 jaar…. Ik had me er al een beetje op voorbereid op de verloop van zijn ziekte… maar als je ff goed nieuws krijgt…. dan begin je weer veel te hopen…. en dan hoop je dat het allemaal één boze droom is geweest. En dat ie gewoon weer gezond rondloopt, en dat ie zich weer onzettend ergerd over onbenullige dingen… En dat je na het werk een pilsje met hem drinkt…

  Hij is in een half jaar 20 jaar ouder geworden… kan bijna niks meer zelf… vandaag liep hij .. en toen viel hij…. omdat hij door zijn benen zakte… omdat ze gewoon zo zwak zijn,,,, Echt zielig…..

  Ik hoop dat hij nog een beetje aansterkt, zodat we nog wat leuks met hem kunnen doen. We hadden gehoopt dat we nog een keertje met z'n allen op vakantie konden. Maar ik denk niet dat het erin zit. Zo'n vliegries is volgens mij veel te vermoeiend, en hij heeft ook nog zorg nodig ivm zijn stoma…

  Ach ja, we kunnen tenminste nog met hem praten. En hij weet dat we ontzettend veel van hem houden. Ik kan het me gewoon niet voorstellen dat hij er niet is…. als we in de toekomst ( over één jaar of twee) gaan trouwen…. of een kleine krijgen….

  Maar ja , ik moet mezelf niet gek maken met dat soort vragen…..positief denken…. ik moet inderdaad van het moment genieten….

  Nou Marcel… super bedankt voor je verhaal…. en steun

  Groetjes Annie

  Rapporteren
• 

  Annie-nym

  26-09-2005 01:10

  Hoi Kika,

  helaas slecht nieuws te horen gekregen….

  zit ff in een dipje..

  maar bedankt voor je reactie

  kusjes Annie

  Rapporteren