Lieve Mensen…..
Mijn vader heeft dikkedarmkanker en ook in zijn longen.
Graag kom ik ter informatie willen weten wie deze kanker dat ook heeft (gehad), en dat helemaal heeft ervaard en/of de naasten van de familie's hierover kan vertellen waarom de sommige niet kan genezen en andere wel.
Daarvoor willen we je bedanken voor de uitgebreide ervaringen: die ons zo goed zouden doen.
Beste Judith en Jeanette,
Ik heb het afgelopen jaar hetzelfde meegemaakt, mijn vader kreeg op 61 jarige leeftijd dikkedarmkanker. Hij is helaas op 13 februari overleden, ik wil jullie beide heel veel sterkte wensen. Mijn vader is vorig jaar juli geoperereerd en daarbij hebben ze toen een stoma aangelegd. Ook bij mijn vader waren er vlekken op zijn longen gevonden, maar het is nooit helemaal duidelijk geworden wat dit nu precies is geweest. Ik hoop niet dat mijn verhaal jullie angstig heeft gemaakt, elke ziekte staat op zich en iedereen heeft andere kansen. Als jullie vragen hebben mag je me mailen op marcelhasper@hotmail.com Ik heb vorig jaar heel veel gehad aan deze site dus op deze manier hoop ik julllie ook een zetje in de rug te geven. Groetjes Marcel
Beste Marcel,
Heel bedankt , dat je door je ervaring aan ons weet te vertellen. Helaas is je vader overleden. Heel jammer. Nee, we schrikken niet van je eigen verhaal, daar willen we als lotgenoten zijn. Ook al de ene mens in het nadeel en de andere in het voordeel.
Vandaag gaat onze Papa aan zijn darmen opereren, 2 dagen eerder dan het gepland was. Ook wordt de stoma straks aangelegd.
We wachten vandaag met vol spanning op 't bericht van mijn moeder.
Judith & Jeanette.
Hoi Lieverd,
Over longkanker gesproken. Het is echt gruwelijk!
Beste vriend van me man had het ook. En zo veel pijnen.
Hij had op 1 long 9 plekjes……. Helaas is Pim overleden (Pim, vriend van Gerard, Pim was jarenlang zijn maatje, en zat als keeper bij de voetbal, heb er foto van hem samen met me aapje….)
Je papa heeft dikkedarmkanker en ook in longen, besef wel dat het uitzaaiing is….
Maar als ze de bron vinden waar de kanker vandaan komen, kunnen ze meestal wel helpen, maar als de darmkanker de bron (ik noem het altijd “moeder”) van de longen is, is het meestal te verhelpen (overlevingkans groter). Zo niet, staat los van elkaar, dan is het pas echt waardeloos. Ze moeten altijd eerst vinden wie de bron is……………
Slikt je papa nu ook veel medicijnen? Of nog niet? Me man had zoveel geslikt, 42 tabletten per dag, werd doodziek, ging tot de plafond toe, helemaal er uit gekotst die nacht in Voorburg toen, ik helemaal onder zijn braaksel met spoedarts erbij….
Maar zijn favoriete medicijn was wel Servedol (roze pilletjes) en durogesic pleister van 100 ug (hij had 5 pleisters, dus 500 ug) en nog pijnen…….
Bij me man Gerard hadden ze ook ontdekt dat hij prostaatkanker heeft, en helaas staat het los van borstwervel kanker…………. tot laatst toe konden ze niet vinden wie de bron is………………
Jongens, ik wou dat ik toverstokje bij me had, kon ik jullie beter maken!
Vreselijk, kanker is SLUIPMOORDENAAR
Voor iedereen nogmaals: sterkte……….
Kusjes Yvonne
Meis, sterkte met alles, en je weet me te vinden he!
De operatie van Pa Jan verloopt goed, dus goed gelukt. Een stoma aangelegd.
Momenteel ligt hij aan de infuus. Hij krijgt anti-biotica voor de ontsteking. Morfine en paracetamols supp. voor de pijn en ene slaappil voor de slapen.
Hij gaat vooruit.
De komende week zullen we horen wat ze verder nog kunnen doen en hoe de behandelingen verder zullen gaan.
Mijn Pa Jan wil eerst, als hij een beetje opgeknapt is, naar huis om het rust te komen.
Zo is het dan.
Hallo,
Dit verhaal komt mij bekend voor. Mijn moeder is in 2001 geopereerd aan dikke darmkanker en heeft ook een stoma gekregen.
De operatie was erg zwaar, en ze is er weer goed bovenop gekomen.
Maar helaas na twee jaar kreeg ze uitzaaiingen in de lever en plekjes op de longen.
De prognose was, sorry mevrouw we kunnen uw leven alleen nog verlengen.
Achteraf vonden wij dat er te weinig controles tussendoor waren geweest.
Na die operatie hoefde ze maar 1 keer per jaar voor controle.
Nu heeft ze dus al 1 jaar de uitzaaiingen en we kunnen nog steeds van haar genieten.
Ze doet mee aan een trial, dat is een kuur met het medicijn Xeloda.
Ze zit nu in de tweede fase en krijgt nu medicijnen via een infuus.
Er zijn wel minder goede periodes, i.v.m. chemo, maar opgeven doen we nog niet.
LIEFS NEL
We hebben nu erg moeilijk: Na de zware operatie….Mijn vader wordt niet echt helemaal beter, maar wel gelukkig is hij al sinds dinsdag thuisgekomen. Nu nog.
Momenteel is hij nog niet in bedlegerig, alleen s'middags wel naar bed om uit te rusten en is erg snel moe.
Op 14 Juli gaan ze naar de oncoloog praten over de chemokuur. Dit is dus niet om hem beter te maken, maar om tot stilstand te brengen. Mijn vader weet nog niet of hij daar wel wilt of hij dit doet.
De alle dokters zeggen ook tegen hem: :“ Iets tussen 2 maanden en 2 jaar…maar weet nog niet zeker ! ”..
Nou dat gepreek van de dokters zint me niet, maar dan alleen hopen om beter te gaan worden of nog juist vele jaren beter gaan verlengen.
De afgelopen week werd me ook alles teveel, natuurlijk geldt het ook allemaal naar mijn moeder en mijn vader.
Helaas mogen we niet bij hem thuis komen, omdat we griep hebben. Anders is hij verder van huis. Mam ook.
Hopenlijk gaan we alles morgen of overmorgen alles beter worden, en dan meteen weg van me huis…oeps naar hem toe !!!
Liefs allemaal, Judith en Jeanette.
hoi. ik heb niet het zelfde mee gemaakt maar ongeveer wel. bij mijn pa hebben ze 2 jaar geleden kanker gevonden in de nieren urineleider lympfeklieren en blaas. een maand geleden hebben we te horen gekregen dat ze nix meer voor hem kunnen doen omdat het nu ook op zijn longen zit. hij zou een operatie krijgen waardoor hij nog jaren te leven zou hebben maar helaas kan die niet door gaan door de plekjes op zijn longen dit was een zware klap maar met ons gezin trekken we ons door deze moeilijke tijd. er is iets wat jullie als gezin moeten doen neem de tijd voor mekaar het is wel zo dat mensen nu op bezoek willen komen omdat ze om jullie geven maar zorg dat je gewoon ook tijd voor jullie samen hebt. jullie zijn nu even het belangrijkste vergeet dat nooit praat er over met vrienden en familie gewoon mensen die je vertrouwt en waar je je hart bij kunt luchten . ik wens jou en je familie en je vader heel veel sterkte
marielle
Momenteel zit mijn vader thuis, al wekenlang, met de stoma. En hij heeft deze week al de chemokuur; voor 2 weken pillen om hem in stilstand te houden ( dus niet om beter te worden), en dan 1 week zonder pillen en daarna volgt 2 weken weer met pillen. Het duurt voort tot ongeveer 9 weken.
Daar zijn we de afgelopen weekend bij hem thuis geweest; Hij en mijn moeder hebben het erg moeilijk en hebben het echt heel zwaar. Het enige is , dat wij allemaal maar wat positiefs aankijken en wat leuks van te maken.Soms lukt dat goed en soms moeilijk! Maar ik ben blij dat ik hem voor de eerste keer in zijn oor zei dat ik van hem hou! ( Normaal gesproken uit ik zelf niet makkelijk om te zeggen ‘ Ik houd van jou! ’.) Zonder veel moeite kan ik hem eindelijk zeggen dat ik van hem houd ! Dat doet hem gelukkig goed , maar het ontroert ons allebei ook. En we hebben lekker zo stevig ggeknuffeld ! Dat doet me goed, en houdt ons goed op de weg, ondanks alles ! Binnenkort gaan we weer bij hem thuis.
hallo,
Ik heb jullie verhaal een beetje gevolgd, heb jullie al eerder gemaild.
Mijn moeder heeft dus ook die kuur met die pillen gehad twee weken wel en een week niet.Heet het medicijn soms Xeloda?
Na negen kuren van drie weken te hebben gehad was ze lichamelijk erg zwak.
Ze is toen drie maanden gestopt en is nu bezig met een kuur waar ze 1 keer in de drie weken een infuus krijgt in het ziekenhuis.
De tumor is al bijna voor de helft verdwenen.
Inmiddels zijn we al een jaar verder en ze is er nog steeds.
Ze voelt zich redelijk goed.
Jullie ook veel sterkte en tot horens
nel.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's