vocht. uitzaaing

  • elma

    beste lezers,

    Wat een impact heeft dat, als je hoort dat je moeder kanker heeft. Ze is 81, nooit ziek geweest en nu dit!!! We hebben vandaag te horen gekregen dat in het vocht wat ze hebben weg gehaald achter haar longen, dat daar kwaadaardige cellen zijn gevonden wat duidt op uitzaaingen. Helaas konden ze (nog) niet vertellen waar de bron zit. Dus tsja… ik weet dat m'n moeder kanker heeft, maar watvoor en hoe nu verder…. geen idee dus… zekerheid en tegelijk nog zoveel onzekerheid…… moeilijk hoor!!!!! Misschien zijn er anderen met soortgelijke ervaring??

    Dank alvast voor reactie!

  • lokje

    Hoi Elma

    BIj mij is 2 weken geleden 2 keer veel vocht achter longen weggehaald en daaruit blijkt niets, een week geleden een hapje weefsel weggenomen wat zat onderin het long vlies en bleek dat ik eierstok kanker heb. Wat uitgezaaid is naar het longvlies.

    Voor iedereen een totall shock want niemand had dit verwacht.

    Nu ben ik in afwachting van de resultaten van de verdere onderzoeken, en hoe ze gaan behandelen.

    Ik ben 36 en moeder van 2 kids!!!! Getrouwd met een Kanjer en we gaan er voor .

    We laten ons niet zomaar klein krijgen!!!!

    Sterkte met je moeder

    Natasja

  • elma

    Je Natasje… zo een berichtje maakt me even stil (zoals velen berichten op dit forum) Maar wat je zegt…. houd a.u.b. die vechtlust.. want ja. zo te lezen heb je gewoon veel wat het waard is om voor te vechten…

    Ik hoop dat ook wij snel een stukje meer zekerheid krijgen want… pfffff… wat kan wachten lang duren… daar zal ook jij alles van weten.

    Nogmaals sterkte voor jou en iedereen die je lief is!

  • Chris

    Hoi Elma,

    Wat je schrijft is voor mij heel herkenbaar, toen bij mijn moeder voor het eerst kanker geconstateerd werdt waren twee dingen duidelijk…het is was kwaadaardig en de haard was onbekend (en ging het ook om uitzaaiingen )….dus een soortgelijke situatie.

    Bij mijn moeder hebben ze de haard getraceerd dmv petscan, ze had uitgezaaide borstkanker. Door het traceren van deze bron hebben toch beter kunnen behandelen.

    Wat voor een onderzoeken gaan ze nog doen bij je moeder om de haard te achterhalen?

    Probeer positief te blijven en vooral geduld te hebben, want de uitslagen laten vaak nogal op zich wachten.

    Sterkte

    Chris

  • Cisca

    Hallo Natasja,

    Bij mij is eind juni 2002 eierstokkanker geconstateerd, ik had geen eetlust en geen fut meer, en werd ontzettend dik, in tijd van zo'n week of 3, eerst zijn er toen echo's gemaakt, en ‘s middags moest ik gelijk naar de gynaecoloog, die direct constateerde dat het om eierstokkanker ging, ruim 2 weken later zijn beide eierstokken en de baarmoeder verwijderd, de operatie ging in samenwerking met een prof. uit het St. Radboud. Later bleek dat op de longfoto’s die voor de operatie gemaakt waren, vocht achter de rechter long te zien was, dat is toen weggehaald, en daar bleken dus ook kankercellen in te zitten, beetje gelijkwaardige situatie, alleen zat het meeste vocht(6 liter) bij mij in m'n buik.

    Het is niet m'n bedoeling om je bang te maken, maar om je aan het vechten te zetten, er staan 6 chemokuren voor, ik heb een geweldig geinteresseerde oncoloog getroffen, maar je moet wel zelf vragen blijven stellen, in eerste instantie krijg je precies te horen wat er allemaal aan de hand is, daarna is het waar je zelf voor kiest, dus vragen en blijven vragen, dan heeft men door dat je echt alles wil doen. Omdat ik dus ook te veel uitzaaiingen had, heb ik zitten touwtrekken, en het voorelkaar gekregen om 9 chemokuren te doen, niet omdat het leuk is, maar ik dacht er zit te veel, dus ik moet er zo veel mogelijk aan proberen te doen.

    Daarna bleek dat ik mee kon doen aan een wetenschappelijke studie met radioactie muizenantilichamen in het St. Radboudziekenhuis te Nijmegen, ook niet leuk, maar ik ben er nu nog wel, en een stukje ouder dan jij(51 jr), ik was al jaren heel erg moe, misschien ben jij nog veerkrachtiger.

    Onthoudt dit van die wetenschappelijke studie, zelf weet je niet met welke onderzoeken ze bezig zijn, maar je oncoloog wel, de één is echter de ander niet, dus bij deze weet je dat er na chemo nog meer is, het is wel zo, dat het binnen 60 dagen na de laatste chemokuur moet plaatsvinden.

    Je zult dit wel geen leuk verhaal vinden, maar ik wilde je vooral wijzen op het feit dat je bij een specialist vragen moet blijven stellen, en dat je van die wetenschappelijke studie af weet, je bent nog zo jong, en hebt een gezin, dus kan ik me begrijpen dat je je volledig wilt inzetten, als de oncoloog tzt er zelf niet over begint weet jij in ieder geval dat die studie er is.

    Als je meer wilt weten of vragen hebt, nu of in een later stadium, reageer gewoon, ik zal proberen het zo goed mogelijk voor je te verwoorden.

    Laat me in ieder geval even weten wat je allemaal te horen krijgt.

    Heel veel sterkte, en hartelijke groeten, Cisca.

  • elma

    Hoi Chris,

    Ten eerste dank dat je reageerde en je lieve woorden!

    Fijn dat bij je moeder uiteindelijk toch de bron geconstateerd is, dan weet je tenminste.. hoe nu verder!

    M'n moeder gaat vandaag een onderzoek krijgen op botkanker, verder zou er een afspraak gemaakt worden met een gynacoloog… maar dat onderzoek zal volgende week plaats vinden.

    Het is inderdaad moeilijk geduld te oefenen….. weet je, op zo een moment dat je het hoort vraagt de arts nog of er vragen zijn.. niet dus.. je bent zo verslagen eigenlijk. Nu komen ze wel langzamerhand. Ga hem vanmiddag dus even opzoeken. Heb zoiets van.. kunnen ze nu niet alvast wat doen aan/tegen die uitzaaingen? Dan wordt er tenminste iets gedaan… en haar leeftijd.. ze is 81.. in hoeverre werkt dat in haar nadeel?

    Maar goed.. geduld!!

    Chris… ik wens jou en je moeder en familie ook veel sterkte toe!!

  • Chris

    Hoi Elma,

    Deze periode van onderzoeken is vreselijk, ik weet nog toen mijn moeder ziek werd dat we eindeloos moesten wachten op wer een volgend onderzoek.

    Mijn moeder was 58 toen ze ziek werd, dit was jong, en tegelijk ook haar nadeel omdat cellen van jongere mensen sneller werken dan van oudere mensen. Jouw moeder is 81 en dat betekend dat de ziekte bij haar waarschijnlijk langerzamer zal verspreiden. Maargoed vraag dit nog maar eens aan de artsen, want het is van meer factoren afhankelijk. Bij mijn moeder werden ook de slechte cellen geactiveerd door het vrouwelijk hormoon. Het is altijd beter als de artsen weten welke vorm van kanker er behandelt moet worden, omdat ze dat veel gerichter te werk kunnen gaan.

    Goed dat je naar de arts gaat, schrijf je vragen op zodat je niet buiten staat met …o sjips dat ben ik vergeten te vragen!

    Hoe is je moeder er zelf onder?

    Helaas is mijn moeder afgelopen oktober overleden, wij wisten al bij de eerste uitslag al dat zij een niet te genezen vorm van kanker had en dat ze alleen maar konden proberen tijd te winnen…en dat is gelukt ze heeft 3 1/2 jaar gewonnen en heeft hier ook bijzonder van genoten…gelukkig!

    Groet

    Chris

  • elma

    Hi Chris,

    Het spijt me te lezen dat je moeder al is overleden… ik neem aan dat jullie er, ondanks de tegenslagen die er ongetwijfeld zijn geweest, er het beste van hebben gemaakt!

    En inderdaad, voor ons, en vooral m'n moeder!, is het grote afwachten begonnen… wanneer horen we iets definitiefs.

    Hoe ze er zelf onder is vraag je…. heel wisselend eigenlijk… praten doet ze er weinig over, soms zegt ze het “woord” amper te kunnen uitspreken….. soms praat ze tegen ons in termen. als ik er straks niet meer ben hebben jullie maar verdriet….. en laten ze me maar een spuitje geven als het toch afgelopen is……. en soms is ze heel sterk…. heeft ze echt zoiets van.. ik maak een vuist.. al is het maar voor jullie…..

    Ben gisteravond nog bij haar geweest.. ze zag er zo goed uit… was vrolijk…… moeilijk te bedenken dan dat ze die ziekte wel bij haar draagt……

    Hoe ging jij toen destijds met je moeder om? Stopte ze het weg? Had ze behoefte erover te praten?

    Kijk…. wij thuis…. pfffff. soms ben je afgeleid… we kunnen weg… visite.. werk.. noem maar op… en tsja. is afleiding… maar heeeeeel vaak hebben we het er thuis over… zoeken iets op op Internet enzo…. maar m'n moeder ligt daar maar… zou zo graag willen weten wat er in haar koppie omging!

    Hoe gingen jullie er mee om?

    Pfffff, voel je a.u.b. niet verplicht om te reageren…. doe het als je tijd en zin hebt……

    Dank in ieder geval alvast!

    elma

  • Sandra

    Hoi Elma,

    Mijn moeder heeft alvleesklierkanker, dus bij haar is duidelijk bekend waar het zit, en is ondanks twee operaties niet meer te genezen. Ik herken veel in je verhaal over hoe er mee om te gaan. Ook mijn moeder maakt zich zorgen over ons hoe het straks dan met ons moet. “Ik ben er niet meer straks, ik heb er toch geen weet meer van” zegt ze dan, maar jullie moeten met het verdriet verder leven. Daar heeft ze geloof ik soms meer zorgen over als over haarzelf. Op haar slechte dagen heeft zij ook zoiets van voor mij hoeft het niet meer. Ook mijn moeder ziet er nog goed uit en als je niet weet dat ze deze verschrikkelijke ziekte bij zich draagt zie je het niet aan haar. Wij praten er wel over maar het blijft toch altijd moeilijk. Je wilt elkaar niet nog meer verdriet doen met allerlei doem beelden. Inmiddels slikt ze morfine om de pijn te onderdrukken en daardoor voelt ze zich toch beter ondanks dat ze veel vermoeider is en meer slaap nodig heeft. Het is een moeilijke situatie en ik weet niet hoe jij het ervaart, maar ondanks dat je 24 uur per dag met je neus op de feiten gedrukt wordt, heeft het toch ook iets onwerkelijks. Probeer wel met je moeder te praten, probeer te ontdekken wat er in haar omgaat, je zal zelf wel merken of ze er op dat moment absoluut niet over wil praten of dat ze een moment heeft dat ze er wel over wil praten. Ik denk dat het heel belangrijk is om elkaar gevoelens te weten en op die manier misschien ook te weten wat je voor elkaar kan betekenen. Ik wens je heel veel kracht toe om met deze vreselijk moeilijke periode om te gaan.

    Sandra.

  • natalie

    ik maak op dit moment hetzelfde mee mijn schoonvader wordt 57 en heeft uitzaaiingen in zijn lever hij wordt met spoed opgenomen omdat er vocht achter zijn longen zit en er stikkings gevaar is

    natalie