onmacht!!!!!!!!!!

ingrid

11-07-2003 23:46

Hoi Chris,
Jawe; ook ik heb dit meegemaakt met mijn moeder, twee keer borstkanker en nu veel tumoren in haar longen en lymfe.. echt een rotziekte en ik ben ook bang dat ze niet zo lang meer heeft!
Ik ben ook onwijs verdrietig, ben er wel maar ook niet helemaal, bang en verward.. En in je vriendenkring er steeds over beginnen is erg moeilijl, vind ik tenminste, van nature ben ik altijd erg vrolijk en zonnig in gezelschap en om dan ineens zo zwartgallig te doen steeds is ook weer zo wat,.. maar zo voelt het wel eigenlijk!!
Ik weet ook niet hoe ik me hierop kan voorbereiden, ik vertel haar altijd alles al, dus laatste dingen zeggen… weet niet..
Helaas geen pasklare oplossing dus.. maar ik heb weleens gehoord dat tijd alle wonden uiteindelijk…. daar hoop ik dan maar op!
Veel sterkte!
groetjes Ingrid
Esther

15-07-2003 11:16

Beste Chris,
Ik weet precies hoe je je voelt, ik heb mijn dierbare papa verloren op 7 januari jl. 9 weken na de diagnose longkanker. Hij had uitzaaiingen naar de lever en op het laatste werkte de lever in zijn geheel niet meer. Het is echt vreselijk om je eigen vlees en bloed te zien wegteren door zo'n rotziekte, je gaat kapot van binnen, maar je maakt het in een roes mee. Elke dag, 9 weken lang zijn met hem bezig geweest om het hem maar zo makkelijk mogelijk te maken. We hebben gelachen gehuild en afscheid genomen, dit is het moeilijkste wat ik ooit heb moeten doen. Als je de dingen met elkaar vergelijkt is dit het meest erge…….ik hoop dan ook dat mijn pap nu ergens gelukkig is en geen pijn meer heeft en dat hij toch nog een beetje op mij let. Het was afgelopen maandag 6 maanden, ik sta er nog steeds mee op en ga er mee naar bed. Het gemis is soms zo groot dat ik het wel uit kan schreeuwen!!! Waarom hij……….hij was pas 57 jaar, hij zou over 3 jaar stoppen met werken en dan genieten van het leven. Helaas heeft het niet zo mogen zijn!
Chris heel veel sterkte en probeer zo veel mogelijk te genieten van het moment!!!
Ik denk aan je!
Betty

20-07-2003 18:30

Hallo Chris,
Ik zit hier met tranen in mijn ogen als ik deze berichtjes lees….ik zit nu in een zelfde situatie, mijn moeder (73) heeft uitgezaaide borstkanker en op dit moment ziet het er allemaal niet al te best uit. Vijf jaar terug kreeg ze de diagnose borstkanker en is daar toen voor behandeld. Begin dit jaar kreeg ze opeens enorme rugpijn en vanaf dat moment bleek dat de kanker weer was teruggekomen. Intussen heeft ze allemaal uitzaaiingen, een tumor bij haar oor, een in de longen, net alsof je hele lichaam opeens uit elkaar valt. Ze is nu net begonnen met weer een andere chemokuur, de vorige sloegen niet aan of niet voldoende. Ik vind het allemaal bijna niet te bevatten, dit kan ons toch nu niet overkomen. Ook ben ik zo bang om haar te verliezen, te meer omdat ik ook geen vader meer heb, net alsof je dan helemaal alleen bent. Ook doet het zo'n pijn dat ze pijn heeft en dat je er niets aan kunt doen, en dat het waarschijnlijk ook niet meer beter wordt.
Betty

20-07-2003 18:30

Hallo Chris,
Ik zit hier met tranen in mijn ogen als ik deze berichtjes lees….ik zit nu in een zelfde situatie, mijn moeder (73) heeft uitgezaaide borstkanker en op dit moment ziet het er allemaal niet al te best uit. Vijf jaar terug kreeg ze de diagnose borstkanker en is daar toen voor behandeld. Begin dit jaar kreeg ze opeens enorme rugpijn en vanaf dat moment bleek dat de kanker weer was teruggekomen. Intussen heeft ze allemaal uitzaaiingen, een tumor bij haar oor, een in de longen, net alsof je hele lichaam opeens uit elkaar valt. Ze is nu net begonnen met weer een andere chemokuur, de vorige sloegen niet aan of niet voldoende. Ik vind het allemaal bijna niet te bevatten, dit kan ons toch nu niet overkomen. Ook ben ik zo bang om haar te verliezen, te meer omdat ik ook geen vader meer heb, net alsof je dan helemaal alleen bent. Ook doet het zo'n pijn dat ze pijn heeft en dat je er niets aan kunt doen, en dat het waarschijnlijk ook niet meer beter wordt.
Chris

13-08-2003 18:45

Hallo allemaal,
Ik heb het als erg fijn ervaren om jullie verhalen te lezen….Het doet toch goed om hier het e.a. over te horen van mensen die in dezelfde situatie zitten, of gezeten hebben.
Dank voor jullie reacties
Chris
henk

17-08-2003 06:31

vertel my wat steun haar met liefde en aandacht dit is het enige dat helpt sterkte henkChris schreef:
>
> Hallo allemaal,
>
> Na drie jaar knokken tegen borstkanker is mijn moeder vandaag
> opgenomen in het ziekenhuis. Ze heeft een niet te genezen
> vorm van borstkanker, het zit al door haar hele lichaam. Tot
> nu toe hebben we steeds geluk gehad met chemokuren, deze
> hebben er de afgelopen jaren voor gezorgt dat de ziekte
> enigsinds stil stond.
> Nu ineens slaat de ziekte terug, haar lever is ernstig
> aangetast en deze zorgt ervoor dat ze hoge koorts heeft en
> erg ziek en zwak is!!!! We hopen nog dat de koorts van een
> infectie afkomstig is…maar tot nu toe wijzen de onderzoeken
> hier geen enkel spoor van aan. Dit betekent dat de ziekte aan
> het opspelen is en er voor zorgt dat zij waarschijnlijk niet
> lang meer te leven heeft. De snelheid waar het allemaal
> ineens gaat heeft mij verrast!!!! Hoe bereid je je hierop
> voor??? Ik voel alleen maar onmacht en intens verdriet, ik
> kan helemaal niets doen dan er zijn voor haar. Getver wat een
> inmense rotziekte is dit zeg!!!!
>
> Chris
katia

04-09-2003 14:32

Hallo chris,
Ik begrijp best wat je allemaal moet doormaken en wat je nog allemaal te wachten staat.Bij mijn moeder werd eind april van dit jaar ook borstkanker vastgesteld.Er kwam een eerste operatie,waaruit bleek dat het kwaadaardig was.Toen kwam een tweede operatie en dan kwam de derde waarbij ze de borst geamputeerd hebben en de okselklieren wegnamen.Ze herstelde vrij vlug van de operatie en de artsen zeiden dat alles goed was maar de ze wel 8 chemokuren moest ondergaan en 25 bestralingen.Op 12 juni jl kreeg ze haar eerste chemokuur, waar ze (zo dachten wij) goed op reageerde.Maar op 21 juni kreeg ze plots hevige diaree en had ze 39.6graden koorts.Ze werd onmiddelijk opgenomen in het ziekenhuis,waar ze allerhande medicatie toegediend kreeg.Wel men moeder overleed op 23 juni totaal onverwacht.Ook de artsen begrepen dit niet. Nu blijkt dat ze een toxische reactie (vergifteging) gemaakt heeft op de chemo.Ik heb dus geen afscheid van haar kunnen nemen en dat doet zoveel pijn.We zijn nu een goede 2 maanden verder en die pijn is er nog steeds en het verdriet en het gemis word met de dag erger en erger.Mijn mama was juist 52 jaar.Dus ik wens je nog heel veel sterke voor nu en de toekomst.henk schreef:
>
> vertel my wat steun haar met liefde en aandacht dit is het
> enige dat helpt sterkte henkChris schreef:
> >
> > Hallo allemaal,
> >
> > Na drie jaar knokken tegen borstkanker is mijn moeder vandaag
> > opgenomen in het ziekenhuis. Ze heeft een niet te genezen
> > vorm van borstkanker, het zit al door haar hele lichaam. Tot
> > nu toe hebben we steeds geluk gehad met chemokuren, deze
> > hebben er de afgelopen jaren voor gezorgt dat de ziekte
> > enigsinds stil stond.
> > Nu ineens slaat de ziekte terug, haar lever is ernstig
> > aangetast en deze zorgt ervoor dat ze hoge koorts heeft en
> > erg ziek en zwak is!!!! We hopen nog dat de koorts van een
> > infectie afkomstig is…maar tot nu toe wijzen de onderzoeken
> > hier geen enkel spoor van aan. Dit betekent dat de ziekte aan
> > het opspelen is en er voor zorgt dat zij waarschijnlijk niet
> > lang meer te leven heeft. De snelheid waar het allemaal
> > ineens gaat heeft mij verrast!!!! Hoe bereid je je hierop
> > voor??? Ik voel alleen maar onmacht en intens verdriet, ik
> > kan helemaal niets doen dan er zijn voor haar. Getver wat een
> > inmense rotziekte is dit zeg!!!!
> >
> > Chris

onmacht!!!!!!!!!!

ingrid

Esther

Betty

Betty

Chris

henk

katia