ik snap het niet

  • Evelyne

    Hoi Linda,

    Zoals anderen in deze discussie ook al benadrukken: Je bent absoluut geen aansteller! Jouw verhaal kan het mijne zijn. Tot voor enkele jaren was iedereen in onze familie kerngezond. Totdat mijn tante ziek werd, borstkanker. Ze overleed vrij snel. Zo'n 20 jaar terug overleed mn opa aan keelkanker met uitzaaiingen naar de longen. Toen mijn vader 2 jaar geleden ziek werd en binnen 4 maanden overleed aan lymfklierkanker en een jaar later mijn neef van 36 jaar aan longkanker overleed sloeg de angst toe. Logisch, en je denkt dat het wel weer over zal gaan als je tot rust gekomen bent. Maar elk pijntje, kuchje veroorzaakt nu paniek. Een begripvolle huisarts die je keer op keer serieus neemt en alles onderzoekt kan je angst zelfs op een gegeven moment niet meer wegnemen en ja hoor….. naar je eigen idee is er dus een hypochonder geboren! Zo voel ik me tenminste. Mn zusje en ik zijn zelfs voor een erfelijkheidsonderzoek naar het Antonie van Leeuwenhoek ziekenhuis geweest. Daar hebben we 2 gesprekken gehad en hieruit kwam eigenlijk alleen dat er geen sprake van erfelijkheid is omdat het om verschillende soorten kanker gaat. Dezelfde mededeling die jij dus ook kreeg. Dat is moeilijk te geloven vonden wij. Maar ik weiger echter om m'n leven zo te laten beheersen door de angst voor kanker. Ik sta nu op de wachtlijst voor een psycholoog. En om te leren ontspannen ga ik naar een Mensendieck therapeut. En het idee dat je jezelf aanpakt, brengt al weer wat rust.

    Ik blijf alert, maar probeer om me ook op andere zaken te concentreren en niet elk uur van de dag op het internet naar informatie te zoeken. Want daarmee houd ik m'n ongerustheid in stand. Maar er zijn soms dagen dat ik benauwd ben en erg veel hoest. Op zo'n dag ben ik van slag af….Zo'n dag heb ik dus vandaag….

    Ik wens je veel wijsheid en kracht en vooral een positieve instelling.

    Groeten, Evelyne

  • linda

    Dank je Evelien en jij ook heel veel sterkte. Het is de confrontatie die elke keer plaatsvindt, daardoor krijgt het vat op mijn leven. Ik probeerde het juist door een soort ontkenning weg te drukken; niets opzoeken, want stel je eens voor dat ik iets zou herkennen. Nu wil ik er wel meer van weten, maar niet al die symptomen. Wel de geestelijke kant. Na het lezen van Koos zijn verhaal, herkende ik veel van mijn familieleden die erdoor getroffen werden. Eigenlijk, stuk voor stuk, stonden zij er sterker tegenover dan ik, die niets heb. Dat viel me ook bij Koos op. Ook het op sterven liggend familielid vanmij, die nauwelijks nog kan eten weet nog te zeggen: “Ik krijg dan wel bijna niets door mijn strot, maar wat er in gaat, moet wel lekker zijn”. Dus die leeft op haring en krakelingen….nu kan ik er zelfs om lachen, ze is zo krachtig, haar geest. Het is de de hele visie op het leven die wijzigt. Ik wilde daar niet aan, maar het moet. Ik heb contact gevraagd met een maatschappelijk werk(st)er. Hoorde iets over de red(?)methode, dan leer je kijken waarom je echt bang bent, of het daadwerkelijk zin heeft en wat je eraan kunt doen (zoiets). Het gaat erom dat je zelf van iets een Probleem maakt, terwijl het iets is wat gebeurd, wat je liever niet wilt. Nou ja, ik ben er nog niet helemaal achter, maar ik hoor het wel.

    Jij vook heel veel sterkte!

    linda

  • koos

    pa jansen heeft een boeren bedrijf, zijn zoon herman, begint voor zichzelf.

    Herman heeft een zeis nodig en denkt die leen ik even van mijn pa, hij stapt op zijn fiets en gaat naar zijn vader, onderweg denk hij, wat zal pa er van zeggen, dat ik gereedschap leen???

    Hij is er misschien niet zo blij mee, Herman dacht na, pa leent eigelijk niet graag wat uit.Wat zal pa niet zeggen als ik de zeis kom lenen??hij draait de weg op naar pa zijnboerderij en denkt, pa zal wel kwaad zijn, als ik om die zeis vraag.

    Herman komt bij de boerderij en zegt tegen,pa ik wil je zeis niet eens meer

    Zo zie je, je kan je zorgen maken om niks.

    Groetjes Koos

  • marcis

    Men lijdt het meest,

    voor het lijden wat hij vreest.

    Dat is ook zoiets, als Koos zijn verhaal.

  • Dr.Pijn

    Ik snap het wel:

    Je hebt gewoon een kanker familie

    hahaha

  • Dr.Pijn

    Ik snap het wel:

    Je hebt gewoon een kanker familie

    hahaha

  • Dr.Pijn

    Ik snap het wel:

    Je hebt gewoon een kanker familie

    hahaha

  • Dr.Pijn

    Ik snap het wel:

    Je hebt gewoon een kanker familie

    hahaha

  • Dr.Pijn

    Ik snap het wel:

    Je hebt gewoon een kanker familie

    hahaha

  • Dr.Pijn

    Ik snap het wel:

    Je hebt gewoon een kanker familie

    hahaha