Ik hoor vaak dat mensen met kanker het contact verliezen met vrienden. Hier was een aantal jaren geleden zelfs een reclame voor gemaakt. Ook las ik op dit prikbord een bericht hierover.

Nu had ik hier een lang verhaal neergezet, en omdat er toch nog niet gereageerd was, heb ik het nu even veranderd. Nu is mijn vraag wat duidelijker!

Het gaat erom dat ik contact heb met een gezin. Dit contact is vriendschappelijk, maar we zijn verder niet heel close bevriend.

De moeder van dit gezin is getroffen door kanker en heeft waarschijnlijk niet lang meer.

Ik weet niet zo goed hoe ik met ze om kan gaan. Dit gezin met rust laten, of juist er voor ze zijn?

Ze zijn vrij gesloten van aard, dus hierover praten is lastig.

De gezellige bakjes koffie die we samen deden zijn weggevallen. Komt overigens niet door mij, hoor

Ik wil mezelf niet opdringen, maar aan de andere kant wil ik ze ook niet laten vallen.

Ben niet bang om met ziekte of de dood om te gaan, maar een goeie manier van contact maken vind ik lastig.

Wie heeft een idee hoe ik hier het beste mee om kan gaan?