Opgegeven

  • Frans Vermeer

    Vanmorgen kregen we het bericht dat onze buurvrouw van twee deuren verder (ze is even oud als ik ben 47 jaar) vanwege leverkanker met uitzaaingen door de behandelend artsen is opgegeven.Naar alle waarschijnlijkheid heeft ze nog maximaal 3 maanden te leven, maar als ik naar haar kijk dan denk ik dat ze dat niet eens gaat halen.

    Wat moet je tegen zo iemand zeggen die weet dat ze gaat sterven, we hebben een goed contact met elkaar, haar kleinzoon en onze oudste kleinzoon zijn vriendjes en spelen hier altijd voor de deur.

    Wat is het leven voor sommigen toch vreselijk cru en hard, onvoorstelbaar, ik kan het niet bevatten.

    Zij is zoals in de meeste gezinnen de spil in het gezin waar alles om draait, is altijd optimistisch en vrolijk, en straalt dat ook naar anderen uit.

    Zo iemand verdient het niet om op zo'n vreselijke manier afscheid van het leven te moeten nemen

    Op het moment dat ik het vreselijke nieuws te horen kreeg dacht ik maar een ding, bestaat god nu wel echt als hij dit laat gebeuren ????

    Het antwoord daarop moet iedereen maar voor zichzelf geven, echter ik ben er niet meer zo zeker van dat hij bestaat.

    Anders zou hij dit beslist niet hebben laten gebeuren

    Frans

  • ¥ Lotje ­­¥

    Hoi Frans . Je schrijft: wat moet ik tegen haar zeggen?? Blijf niet weg bij haar. Velen mensen verschrikken natuurlijk en durven soms dan niet meer op bezoek te gaan . Maar ik weet uit ervaring dat mensen ook kunnen snakken naar mensen . Ze hebben de ergste ziekte en dan zou je ze nog straffen om weg te blijven . Doe dat niet als het toelaat . En als ze zelf nog mensen wil ontvangen . Je kan er bijvoorbeeld naar toegaan en zeker zou ze er over praten . Luister dan . …… Steun ze nog in die tijd dat ze nog heeft .

    Is er een god schrijf je . Tja ik ben gelovig en denk van wel. Je kan je ook afvragen waarom sterven soms onschuldige babytjes…… Het is iets wat wij nooit echt vatten over het leven . Misschien later in het hiernamaals ……..

    Groet, Lotje en veel sterkte . ook voor je buurvrouw.

  • Gentlemann1961

    Hierbij wil ik jullie nog even laten weten dat mijn buurvrouw slechts 2 weken nadat ze hoorde dat ze was opgegeven is overleden, slechts 47 jaar oud.

    Ze is in 6 weken tijd van een gezonde en vrolijke opgewekte vrouw die ruim 70 kg woog veranderd in een uitgemergeld hoopje mens die bij haar dood geen 35 kg meer woog.

    Maar ik ben haar tot het allerlaatste toe blijven bezoeken, ik had het haar beloofd en ik kon ook zien dat ze blij was als ik kwam binnenlopen.

    Heb al eerder als buddy te maken gehad met kankerpatienten, maar had nog niet eerder zo'n agressieve vorm van kanker meegemaakt als deze (leverkanker met uitzaaingen naar beide longen)

    De kanker was al in een dusdanig vergevorderd stadium dat het de lever was ingevreten en er een gapend gat had achtergelaten

    In de laatste dagen voor haar dood heeft men haar dmv een morfinepomp behandeld, want medicatie via de mond was toen al niet mogelijk meer omdat ze niet meer kon slikken.

    De dokter die kwam kijken zei dat hij haar ook geen voedsel en vocht via infuus wilde toedienen om zodoende haar lijdensweg zoveel mogelijk te beperken, iets waar ik altijd moeite mee heb.

    Maar hij gaf aan dat ze hier niets van zou merken vanwege de hoge dosis morfine

    En op 2 juli jl is ze rustig ingeslapen in de nabijheid van haar man en dochter die haar tot het allerlaatst hebben verzorgd

    Wat is het toch een verschrikkelijke ziekte

    Frans

  • Gentlemann1961

    Joop, bedankt voor je berichtje, maar helaas is ze inmiddels al overleden (2 juli jl)

    Hoop dat je vrouw nog altijd aan de beterende hand is na de kruidenbehandeling en dat ze er maar helemaal bovenop mag komen zodat jullie nog vele jaren van elkaars gezelschap mogen genieten

    met veel respect, wens jullie sterkte en het allerbeste toe

    Frans

  • ¥ Lotje ­­¥

    tja te jong om heen te gaan . En idd een k……… ziekte .

    Het heeft haar nog goed gedaan dat je ze heb blijven bezoeken . Je wil is goed geweest haal daar kracht uit .

    Ze is heengegaan in haar naaste familie lees ik .En rustig ingeslapen . Hoop dat het gezin steun heeft aan elkaar …

    Sterkte bij het verlies ook voor haar man en kinderen .

    Groet, Lotje

  • ripley11472

    hallo frans

    ik weet hoe mevrouw zich voelt

    ik ben ook pas 46 jaar

    ik ben zelf ook opgegeven door de artsen

    wel moet ik 1 keer per drie maanden langs komen zo dat ze kunnen zien hoe het met me gaat

    ik moet zeggen het gaat me ondank het feit dat ik doodziek ben redelijk goed

    ik pak elke dag en geniet

    maar nu komt de winter er aan en dat is voor mij en ik denk voor alle mensen met kanker een zeer slechte tijd

    kou en veel vocht

    verder wens ik je heel veel sterkte toe

    en blijf contact houden met je buurvrouw er is niets zo erg als het feit dat mensen niet meer langs komen om dat je ziek bent

    ik maakte het mee

    maar ik heb nieuwe vrienden gevonden

    groeten herman

  • ¥ Lotje ­­¥

    Hoi Herman . ik geloof je direcht . mijn schoonzus is ook ziek . De vreselijke ziekte . En idd . Ze zei ook al . mensen blijven gewoon weg , durven ze nu niet meer te komen . Blijf gewoon naar de mensen gaan . En als ze willen rusten zeggen ze dat wel . Herman sterkte ook voor jou man . En zoals je zegt geniet nog zolang het kan …. Jij en niemand anders gaan de dingen ook anders zien . Genieten van de kleine dingentjes die normaal over het hoofd word gezien . Dat heb ik ook gehoord van mijn schoonzus .

    Groetjes , Lotje