Vanmorgen kregen we het bericht dat onze buurvrouw van twee deuren verder (ze is even oud als ik ben 47 jaar) vanwege leverkanker met uitzaaingen door de behandelend artsen is opgegeven.Naar alle waarschijnlijkheid heeft ze nog maximaal 3 maanden te leven, maar als ik naar haar kijk dan denk ik dat ze dat niet eens gaat halen.
Wat moet je tegen zo iemand zeggen die weet dat ze gaat sterven, we hebben een goed contact met elkaar, haar kleinzoon en onze oudste kleinzoon zijn vriendjes en spelen hier altijd voor de deur.
Wat is het leven voor sommigen toch vreselijk cru en hard, onvoorstelbaar, ik kan het niet bevatten.
Zij is zoals in de meeste gezinnen de spil in het gezin waar alles om draait, is altijd optimistisch en vrolijk, en straalt dat ook naar anderen uit.
Zo iemand verdient het niet om op zo'n vreselijke manier afscheid van het leven te moeten nemen
Op het moment dat ik het vreselijke nieuws te horen kreeg dacht ik maar een ding, bestaat god nu wel echt als hij dit laat gebeuren ????
Het antwoord daarop moet iedereen maar voor zichzelf geven, echter ik ben er niet meer zo zeker van dat hij bestaat.
Anders zou hij dit beslist niet hebben laten gebeuren
Frans