Ik zal mijn verhaal kort houden en hier samenvatten. Mijn vader is degene die sinds zijn 78ste kanker heeft. Hij heeft het op verschillende plaatsen gehad, blaas, prostaat en darm. Hij heeft een stoma maar was genezen verklaard. Mijn moeder had nooit was , was altijd gezond. Vorig jaar werd ze ziek en na 3 maanden is ze overleden aan darmkanker met uitzaaiingen in de lever. Ze had nooit wat gezegt, omdat ze dat zielig voor mijn vader vond, omdat hij haar steun nodig had. Tot het niet verborgen kon blijven en zij op 1 oktober vorig jaar overleed. Na al dit verdriet,blijkt bij mijn vader nu ook nieuwe uitzaaiingen te hebben. O.a. in zijn longen en urinebuis. Hij is onder behandeling, maar uiteraard zijn de prognoses niet al te goed. Hij is 83, maar het ziet er niet naar uit dat we hem nog jaren bij ons zullen hebben. Na de dood van mijn moeder is is dit eigenlijk bijna niet te dragen, maar goed we leven bij de dag. Ik zoek eigenlijk contact met andere vrouwen die ook geen moeder meer hebben, deze ook verloren hebben aan kanker. Gewoon om ervaringen uit te wisselen zo zonder moeder en om dat gemis te delen. Mijn vriendinnen hebben hun moeder nog en kunnen er niet over meepraten. Ze vinden het erg voor mij, maar het echt gevoel van gemis kennen ze niet. Ik ben 44 en zoek vrouwen van ongeveer dezelfde leeftijd.