Er zijn soms van die dagen,
Van die dagen die zo moeilijk te omschrijven zijn.
Dagen wanneer je je oh zo eenzaam voelt,
Helemaal alleen ondanks al die mensen om je heen.
Dagen dat je je onzichtbaar voelt,
Onbegrepen want niemand ziet jouw verdriet.
Dagen dat je anders bent dan anders,
Die vertrouwde schouder om op te huilen mist.
Dagen die zo lang lijken te duren,
Waarin de klok lijkt stil te staan.
Dagen dat ik nog zoveel wil vragen en zeggen,
Maar het enige wat ik hoor is mijn stem van wanhoop.
Dagen waarop ik het gemis voel als een steek in mijn hart,
Dagen waarop ik jouw zo ontzettend erg mis ? Mijn lieve mama!
(Ilona Boerboom-Delait 18-07-07)