Beste Anita,
Bedankt voor je reactie, heel lief en sorry voor mijn late antwoord maar ik dacht dat ik via mijn eigen mailbox kon reageren maar dat werkte niet en ik begrijp dat het alleen via dit prikbord kan.
Ja het is niet makkelijk en het voelt inderdaad alsof ik een tikkende tijdbom in mijn hoofd meedraag maar ik probeer daar niet al te veel bij stil te staan want dat helpt toch niet. Ik probeer inderdaad nog zoveel mogelijk te genieten maar dat is wel lastiger geworden omdat ik ook lichamelijke klachten heb gekregen namelijk uitval aan de linkerkant waardoor ik veel minder mobiel ben geworden en waardoor dingen waar ik altijd van kon genieten nu niet meer haalbaar zijn. Maar ja, dan probeer ik me maar te richten op de dingen die ik nog wel kan en dat lukt de ene dag beter dan de andere. Gelukkig heb ik heel veel lieve mensen om me heen die het proces wat draaglijker maken.
Wat naar voor jou dat je 2 keer kanker hebt gehad, dan word je toch ook behoorlijk onzeker lijkt mij. Ik wens jou ook heel veel sterkte en kracht toe en hoop dat je nog een heel lang en gelukkig leven mag hebben.
Wat mezelf betreft wacht ik maar af wanneer het mijn tijd is maar de wonderen zijn de wereld niet uit he. En gelukkig ben ik niet bang voor de dood, maar alleen wel voor de weg daarheen, die kan me wel angst inboezemen maar daar probeer ik ook maar niet te veel bij stil te staan, dat kan altijd nog als de tijd daar is.
Een warme en hartelijke groet,
Marisaanita schreef:
>
> hallo beste Marisa.
> ik weet niet goed wat ik moet zeggen ,
> ik ben 48 en heb zelf 2 keer kanker gehad en heb er ook
> hinder van maar ik heb nog een toekomst? weet je natuurlijk
> nooit zeker,je voelt je zo machteloos het is net een tikken
> tijdbom,maar je moet wel zorgen dat je wat afleiding heb
> anders draaie je door,en probeer zo veel mogelijk te genieten
> maakt niet uit waar van als het maar iets is wat je graag
> doet,en het is moelijk om je je eigen voor te stellen dat je
> niet zo lang meer hebt,dus ik vind dit ook moelijk, maar ik
> wil je allen sterkte van de wereld toe wensen, en geef de
> hoop nooit op,
> veel liefs anita.