Hi Vera,
Ik vroeg me af hoe het met je is en met je vader? Als ik het goed heb zou hij vorige week uitslagen krijgen van de testen… Ik hoop dat het allemaal goed is!
Mijn vader is ondertussen thuis! Gelukkig maar, want in het ziekenhuis blijven is ook niets… Hij is nog wel zwak en moet behoorlijk bijkomen van alles, maar ik heb wel het idee dat er een stijgende lijn in zit!
Veel liefs Suzanne
Hoi Suzanne.
Wat fijn dat je even vraagt hoe het nu bij ons gaat .
Met mn vader gaat het redenlijk ,de pijn wordt minder , en de wond achter is bijna helemaal dicht
Het zitten gaat dus ook weer beter , maar hij heeft er wel een wondbreuk bij gekregen , hij heeft er niet echt pijn van , maar heeft nu naast het stoma een flinke bult zitten
Gisteren is hij ook nog door zn rug gegaan , maar dat komt wel weer goed , daar heeft hij zo 1x per jaar wel last van , het duurd een paar dagen en dan is het weer beter .
Toen ik hem gisteren zo krom zag lopen , en ik hoorde wat er was gebeurt , moesten we er zelfs beiden enorm om lachen , zo , zei hij , dat kan er ook nog wel bij he, en meteen schoten we beiden zo hard in de lach dat hij zich aan de verwarming moest vasthouden omdat hij anders gewoon was omgevallen hahahaha
De verdere verzorging van mijn vader heeft mn moeder nu overgenomen , dwz , dat de zuster alleen nog maar 1x in de 3 dgn komt ter controle v.d wond.en niet meer 2x p.d
het is voor mn ouders een hele opluchting dat ze de wond nu zelf kunnen verzorgen en niet meer afhangkelijk zijn van de tijden dat de zuster zou kunnen komen .
Ze hebben weer een beetje hun vrijheid terug.
En , mn vader rijdt zelfs weer auto , is het niet geweldig !!!!
Hiervoor zit hij wel meestal op een kussen , mar goed , het gaat weer , en dat is belangrijk he .
Hij komt me nu af en toe bezoeken , ik vindt het echt te gek hoor .
Hij is weer flink aangekomen , en het eten smaakt hem weer.
Het slapen gaat nog niet echt goed , maar wel weer iets beter.
De uitslag van het bloed was goed , GOD ZIJ DANK !!!!
13 maart moet hij pas weer terug komen voor een bloedtest en voor een echo van de lever.
Weer afwachten , maar ja , het zal wel zo moeten he .
Ik zie nu dat hij er beter aan is , en dat doet ons allemaal erg goed , ik heb er zelf weer veel meer zin in , gewoon , meer zin in alles wat je in het leven tegenkomt.
Wat geweldig dat je paps nu ook weer thuis is , ik vindt thuis ook de beste plaats om beter te worden , dat lukt in het ziekenhuis ook niet echt goed .
Ik ben blij om te horen dat jij nu ook een stijgende lijn ziet , dat stimuleerd naturlijk ook heel erg he .
Fijn dat je even hebt gemailt , ik ben blij dat bij jullie nu ook weer een beetje de zon gaat schijnen ook al is het weer er buiten niet echt na.
Nogmaals heel erg bedankt voor je navraag.
Ik wil jouw en je familie alvast een fijne kerst wensen , en natuurlijk de allerbeste
gezondheid en al het geluk van de wereld voor het jaar 2007.
Groetjes vanuit Venlo aan jouw en aan je familie , maar mijn speciale groet gaat uit naar je paps en ik hoop dat het volgend jaar een beter jaar voor hem zal gaan komen .
Liefs Vera
Hoi Vera en alle anderen,
Fijn om te horen Vera, dat het weer beter gaat met je vader en al helemaal dat zijn bloed goed is!!!
Ondertussen heb ik alleen maar onzekere verhalen. 2 dagen nadat papa thuis is gekomen is hij weer opgenomen. Hij had een ernstige vorm van litekenweefsel in zijn buik dat zijn darmen blokkeerde. Een operatie van 4.5 uur wat het gevolg. Eindelijk mocht hij afgelopen zondag naar huis, het ging weer beter! Eten ging goed en hij kon weer een beetje slapen. Nu 4 dagen verder is hij weer opgenomen. Waarschijnlijk is het een bacteriele infectie, we weten nog niets zeker. Maar hoeveel kan een mens hebben in krap 2 maanden???? Hij weegt nog maar 60 kilo en heeft een weerstand van 0.0. Ben zo bang dat zo'n stomme bacterie nog fataal is ook. Weet even niet wat ik met mezelf aan moet…. Voel me zo machteloos. Zit nog op mijn werk omdat ik niet weet wat ik in thuis of in het ziekenhuis voor papa kan betekenen. Hij zal toch nu vele onderzoeken hebben.
Heeft er iemand ervaring met een soortgelijk bovenstaand verhaal? Ik zou het zeer graag horen… ik weet niet meer wat ik moet verwachten. Liefs Suzanne
Lieve Suzanne.
Wat verschrikkelijk allemaal .Ik vindt het zo erg voor je paps , en voor jouw natuurlijk ook en voor de rest van het gezin.
Dat machteloze gevoel ken ik maar al te goed .
Ik kan me je angst heel erg goed voorstellen , ik weet even niet hoe ik je kan opvrolijken of hoe ik je kan troosten.
Ik ben er even stil van
Hoeveel kan eens mens hebben , Ik weet het niet lieverd , maar ik hoop dat hij volhoud en dat hij blijft hopen dat alles goed komt.
De wil moet er zijn , en blijven . hoe moeilijk het ook is , ik heb mijn vader atijd verteld dat hij de moed nooit mag verliezen.
Ik vindt dit allemaal zo erg voor jullie .
Dat gewichtsverlies had mn papa ook , het is erg om het te zien , ik weet het.
Dat je nu niet weet wat je met jezelf aan moet weet ik , ik was ook heel erg kriebelig in die tijd , kon niks meer hebben , had nergens zin in , nergens meer interesse in , geen honger , kon niet meer slapen ,hield alle mensen op een afstand, dat is een normale reactie van je lichaam.
Ik was erg blij dat ik bij mijn moeder terecht kon , om met haar te praten over mijn gevoelens en over mijn angst om mijn vader te zouden kunnen verliezen .
Ik wist mezelf ook geen plaats meer te geven. wist niet wat ik moest beginnen.
Ik weet wat je doormaakt , en dat is juist zo erg.
Ik denk dat ook jij , zo raar als het nu klinkt altijd moet blijven hopen dat alles weer goed komt.
En dat je nu op je werk zit , is misschien even een kleine afleiding voor je .
Ik zal voor je vader weer een kaarsje branden , meer kan ik helaas niet doen , maar ik blijf aan jullie denken !!!!
Ik wens jullie heel erg veel sterkte toe en hoop dat je paps snel weer thuis komt !!!
Heel erg veel liefs en een stevige knuffel.
Vera
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's