Lieve Mas.
de tumor van mn vader was enorm , de artsen hadden dit nog nooit eerder gezien .
Mn vader kon niet meer eten en omdat de tumor in het laatste einde van de darm zat , dus net voor de anus kon hij ook niet meer naar het toillet gaan , hij kon niet meer zitten van de pijn , omdat de tumor zo duwde
Hij kon niet liggen en niet ztten , en was de bijna 24 uur p.d wakker.
Hij was in totaal 15 kg afgevallen !
De 1e operatie was een spoed operatie , hij kreeg toen het stoma gemaakt , maar de tumor moest nog blijven ziten .
Hij kreeg nadat hij van de stoma operatie was hersteld 25 bestralingen in Eindhoven , dit was enorm vermoeiend voor hem , maar ook voor mn mams.
Slapen kon hij in die tijd ook niet !
Eten ging ook nog niet , van de stress, en van de angst en van de pijn viel hij steeds meer af .
Tijdens de bestralingen moest hij thuis ook nog de chemo pillen slikken .
Zn haren zijn iets dunner geworden hierdoor , en hij kreeg vlekjes op zn huid .
Hij had er braakneigingen van en duizelingen van en hij voelde zich dus echt enorm ellendig.
Hij zag het ook echt niet meer zitten in die tijd
De 2e operatie was die dat de tumor verwijderd werdt.
Dat ging in 1 keer maar tijdens de operatie verloor mijn vader erg veel bloed en hierdoor hebben ze zijn buikwand met gaasjes moeten vullen .
De 3e operatie was 1 dag na de 2e operatie , dus 1 dag later .
Weer volnarcose.
Ze moesten toen weer onder volnarcose de gaasjes verwijderen, en weer een bloed transfusie bijgerven
Hij was er erg ellendig aan toe !
Hij had hoge koorts en een veel te hoge bloeddruk.
Hij had veel pijn van de wond.
Maar omdat ze tijdens het verwijderen van de tumor ook de anus hebben moeten verwijderen had hij van achteren een enorm groot gat van een doorsnee van wel 8 cm waar steeds veel wondvocht uitkwam.
Dit moest vanzelf helen , en dat is nu gebeurt , er zit nu nog maar 1 klein gaasje in dat door de zuster thuis dagenlijks 2 x wordt verwisseld en gespoeld.
De wondt is nu bijna dicht .
In de tussentijd is ook mn oma ( papa zn moeder gestorven !)
we hebben het hem pas later verteld , hij kon dus ook geen afscheid van haar gaan nemen , en we hebben haar zonder hem moeten begraven
Dat was een enorme klap die hij later ook nog te verwerken kreeg.
Hij heeft altijd een hele goede band met zn moeder gehad.Maar nu gaat het eindelijk de goede kant opaan ,
Al met al heeft dit bijna 1 heel jaar in beslag genomen , maar gelukkig was het niet voor niets.
Ja , dat was zo een beetje het vehaal van mijn paps.
En wat dat vakantie huisje betreft , ik weet ook niet zeker op dit nu echt een goed idee is , omdat hij zich door de chemo echt niet beter zal gaan voelen.
En die pillen die hij waarschijnlijk nog moet gaan nemen ?
Ik denk dat je ouders het beste thuis kunnen zijn totdat je paps zich beter voelt.
En , wat ik ook in jouw verhaal lees , is dat je zussen en je broer doen alsof hun neus bloed !
Ja , dat ken ik ook , ik ben ook de jongste thuis , ik heb nog 1 oudere broer , en die doet ook alsof er niet veel aan de hand is , ik heb hier erg veel verdriet over gehad en veel over moeten huilen , gewoon omdat ik hem net kon begrijpen , waarom ?, En nu ben ik erg teleurgesteld in hem , maar misschien is het hun mannier om hun angsten te verdringen ! Dat ze denken
als ik me er niet teveel mee bezig hou , en er niet veel van hoor komt het wel weer goed .
ik weet ook niet hoe ze dat zo kunnen doen .
Ik heb in deze zware tijd met mn paps de echte gezichten van vrienden en van familie leden gezien .
Ik weet nu precies wat voor mensen het zijn .
Er zijn er een aantal bij die later op mijn hulp niet hoeven te rekenen.
Het heeft mn vader enorm veel pijngedaan, dat sommige familieleden waar hij op rekende , niet voor hem klaar stonden .
mensen waarvan ik zeker wist dat ze het erg vonden , trokken zich terug en belden niet eens op tussendoor om te horen hoe het met hem ging , en anderen waar we eigenlijk weinig contact mee hadden die informeerden iedere week !
Ik weet nu wel dat hier erg veel van heb geleerd !
Ik weet nu wat belangrijk is in mn leven , en ik weet nu ook , wie mn echte vrienden zijn .
Lieve Mas , zorg jij nu maar dat je er voor je vader bent , en voor je moeder natuurlijk ook , en je mag echt , zo moeilijk het ook is momenteel , niet de moed laten zakken !
Je moet er echt altijd vanuit gaan dat het beter kan worden .
Vooral je vader mag de moed niet laten zakken , en voor hem is het enorm moeilijk !
Ik hoop dat ik je een beetje heb kunnen helpen door hier mijn verhaal neer te schrijven , ik weet niet of je er iets aan hebt , maar ik hoop dat alles goed komt met je paps.
Laat a.u,b weten hoe het verder gaat , als je nieuws hebt e.d
Ik brand in ieder geval morgen alvast een kaarsje voor je vader (Matheus)
Vanuit Venlo heel erg veel sterkte gewenst , voor je hele familie , voor je paps en natuurlijk ook voor jouw !
Liefs Vera
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
