kanker.startpagina.nl

Het einde is in zicht ...

  • Anonymous avatar

    Ilona

    Bericht gisteravond:

    Zoals jullie weten of misschien ook niet ben ik op dinsdag altijd de hele dag bij mijn mama die dus heel erg ziek is. Vandaag dus ook weer. Ik poets dan het hele huis en doe boodschappen etc. dat is wel het minste wat ik kan doen voor haar. Normaal is het ook toch gezellig ondanks alles maar vandaag heb ik haar de hele dag op bed zien liggen in de woonkamer, ze had pijn en de uitzaaiingen op haar hoofd deden haar vooral pijn. Normaal gaat ze met haar rollator het huis wel eens rond maar vandaag was het niks. Ik ben zelfs even weg gegaan met Collin omdat ik zag dat ze zooooo moe was en niet kon slapen. Het doet zo'n pijn om haar zo te zien en toen ze aan het einde van de dag opeens stuiptrekkingen in haar voet kreeg zag ik de angst in haar ogen staan zich afvragende wat nog gaat komen … en niet alleen zij maar ook ik ben oh zo bang voor wat nog komen gaat …

    Jullie hebben er niets aan maar bedankt voor de interesse en het lezen!

    Bericht nu:

    Oh mensen, zit nu hier met superdikke ogen. Vlak na mijn laatste berichtje gisteravond over mama ging de telefoon. Mama vertelde me dat het slecht ging en ze een hele erge stuip had gehad. De huisarts is geweest en het komt door de druk op haar hersenen van de uitzaaiingen. Ze willen nu toch gaan bestralen maar dit neemt heel veel risico's met zich mee omdat ze haar hoofd bestralen, uitval in ledematen, geheugenverlies, kaal worden en noem maar op. Mama heeft altijd gezegd dat ze dit niet wilde en nu … Ik ben aan het wachten op telefoon hoe de nacht is gegaan. Ze heeft gisteren valium gekregen om haar spieren plat te leggen. Ik zie steeds die angst in haar ogen, mijn god wat moet ze bang zijn. Het is nu echt begonnen … het einde is in zicht … ik ben zo bang voel me zo hulpeloos en weet niet of ik voor of achteruit moet. En werken? Wat moet ik daarmee? Ik sta in een winkel en moet dus de hele dag leuk doen enzo, dat kan ik zo niet … wat nu? Ik wens jullie in ieder geval een fijne dag toe … wat de mijne vandaag gaat brengen???

  • Anonymous avatar

    ¥ Lotje ¥

    Ilona . Jij blijf thuis oké ??Je belt op en thuisblijven . Mag vast wel . Zoniet , ga je de ziektewet in . kom op zeg . ….Even hard daar in zijn…

    Ga naar je moeder en tja meis . Vraag dessnoods de dokter toch nog iets voor die pijn……. Het is waar wij zo onmachtig voor zijn.Je wil helpen en het kan niet . Maar door je aanwezig heid doet haar ook goed . Weet het zeker……

    Veel sterkte meid… leef met je mee. …

  • Anonymous avatar

    cindy

    Oh meid,wat moet dit verschrikkelijk zwaar voor je zijn…

    Het einde komt altijd onverwacht,je weet dat het gaat komen,maar

    echt voorbereid ben je denk ik nooit…

    Je hebt vreselijk je best voor je lieve moeder gedaan,en ik hoop dat

    je daar in kan berusten.

    Als je het niet aan kan,dan moet je je ziek melden hoor,dat is niet

    meer dan begrijpelijk in jouw situatie.

    Ik weet verder niet zo goed wat ik tegen je moet zeggen…

    je bent een hele lieve dochter voor je moeder,en ik wens jou en je familie

    heel veel sterkte toe!

    Liefs Cindy

  • Anonymous avatar

    Rakkertje

    Beste Ilona,

    Heeeeeeeeeeel veeeeeeeeeel sterkte en kracht wens ik je toe!!!!!!!!!!!!!

    Liefs en dikke knuffel,Rakkertje

  • Anonymous avatar

    lins

    Hoi,

    Zit in ongeveer hetzelfde schuitje als jij.Mijn moder (net 50) is 3,5 week terug opgegeven.Nu ligt ze thuis op haar sterfbed.Ik ben assistent-manager in een winkel en heb deze week vrij genomen.(Gaat of van mijn vak.dagen of onbetaald verlof).Voorgaande weken heb ik wel deels gewerkt,maar dat was echt teveel.Ik heb net als jij ook nog een peuter rondlopen.Je kan het wel aan.Je zal wel moeten.Denk aan jezelf,je moeder,je gezin.

    Ik hoop maar dat je moeder niet meer last krijgt van de uitzaaiingen in haar hersenen.En geef niet te snel op.Mijn moeder leeft al 3 weken langer dan de artsen haar hadden “gegeven”!Veel sterkte en liefs.

  • Anonymous avatar

    Ilona

    Jij ook heeeeeeeel veel sterkte meid, mijn mama heeft het al 13 jaar, en al die tijd wisten we dat ze niet oud zou worden maar hoe oud??? Ze wordt 27 november 50, hopelijk gaat ze dat nog halen … tenzij ze teveel moet lijden natuurlijk. Ik zit nu voor 3 weken in de ziektewet, fijn dat er toch zoveel begrip voor is want hoe kun je zo in godsnaam in een winkel staan en vrolijk doen enzo, dat ken jij dus ook wel! Als je wilt praten, ik heb msn, ilracoboerboom@hotmail.com. Sterkte meis en ik denk aan jullie!

  • Anonymous avatar

    ¥ Lotje ¥

    Veel sterkte gewenst in deze moeilijke tijd .

  • Anonymous avatar

    anoniempje

    Ik weet hoe erg het is…..mijn vriendin heeft hetzelfde een paar jaar terug meegemaakt. Ze ging er bijna aan onderdoor. Ze wilde niet inzien hoe slecht het ging. Het is heel moeilijk maar je kunt er alleen maar zijn voor je moeder. Ze heeft je nodig…..maar wees niet bang om je eigen verdriet te laten zien. Zoek iemand met wie je kan praten en huilen want anders gaat het aan je vreten. Misschien niet meteen maar het komt. Wees blij voor de tijd die je samen hebt gehad. Het is heel zwaar maar misschien geeft het je rust te weten dat ze straks niet meer zal leiden. Dat het gevecht dat ze heeft gestreden en helaas heeft verloren over is. Dat ze rust heeft. Dat ze niet langer hoeft te vechten. En aangezien ik geloof in meer dan hemel en aarde weet ik zeker…..ze waakt over je. Geloof me. Het is niet het einde. Ze blijft over je waken en zal je beschermengel zijn. Misschien niet helemaal wat je wilde maar voor haar misschien in deze toestand beter. Praat met haar. Praat over het verleden, over wat je wilt voor de toekomst enzo. Leer haar kennen….met haar angsten, haar woede enzo…….leer te begrijpen wat het is dat ze wil. Ook al is het misschien niet wat jij voor haar zou willen. Ik wens je veel succes in deze moeilijke tijd.