Hallo lieve allemaal,
Het is zover, het afscheid wat onvermijdelijk was is gekomen. Mijn lieve moedertje is na haar strijd van 2 en een half jaar op 9 september overleden, ze mocht 58 jaar worden. Ik mocht bij haar zijde zijn en ik weet dat ze het nu goed heeft, geen pijn meer…..maar toch…..ook geen moedertje meer, het gevoel is met geen pen te beschrijven. Uiteindelijk moest ze de laatste paar dagen aan de zuurstof, morfinepomp en de laatste dag aan een slaapmiddel……Ik ben zo dankbaar dat ik er voor haar heb kunnen zijn de afgelopen jaren maar nu….nu is daar een leegte…..
De crematie was afgelopen vrijdag, mijn kinderen en ik hebben gesproken, de dienst was heel mooi. Vandaag de eerste rustige dag sinds tijden en omdat ik veel informatie van dit prikbord afhaalde en de verhalen ook een steun voor mij waren omdat ik mij niet zo veel alleen voelde, wil ik het jullie even laten weten. Mijn moedertje zou max 4 maanden nog te leven hebben en ze hield het 2 en een half jaar vol…..wat ben ik dankbaar voor die extra tijd……..
Ik wens iedereen veel sterkte en kracht om met deze ziekte om te kunnen gaan.
Groetjes van Amanda