Update over mijn moeder!

COLLIN is bijna 1! (12-08)

08-08-2006 08:57

Over mijn mama …
Dat het slechter ging wisten we al wel. Ze heeft de laatste tijd veel pijn, is vaak duizelig (zelfs flauwgevallen van de week), en noem maar op. De morfine is ook al een aantal keer aangepast en een medicijn wat ze erbij heeft verlaagd (Dextametazon) heel geschommel dus. Gisteren moest de dus weer naar haar internist voor de uitslagen van haar bloed etc. Als antwoord op de vraag hoe mama ervoor stond zei hij … het had me niet verbaasd als je er al niet meer geweest was. Ze kon kiezen tussen 2 opties of scans laten maken en dan eventueel bestralingen als pijnbestrijding of niets meer doen en de morfine verhogen. Ze heeft gekozen voor de laatste optie. Je wordt zo weer flink met je neus op de feiten gedrukt en opeens heb je dan het besef dat het ook wel eens heel snel kan gaan, maar het blijft onwerkelijk allemaal. Het is zo'n rare situatie en het kost vreselijk veel energie voor ons allemaal. Ze zeggen wel eens dat een bepaalde hoeveelheid morfine ook toe kan dragen aan een slecht humeur en ik denk dat dit bij mama als zover is, ze is niet meer de mama die ik ken, met vlagen wel hoor maar over het algemeen is ze boos en kan ze niets hebben. Ik begrijp het natuurlijk, maar er zijn veel mensen die hier toch moeite mee hebben (waaronder ook de rest van ons gezin) ze is soms ook erg onredelijk maar goed wat wil je. Nu zijn jullie weer wat meer op de hoogte en mocht er weer nieuws zijn dan horen jullie het van me. Hoe gaat het bij jullie???
Marja

09-08-2006 18:27

Wat een verhaal. Ik wens jullie alle sterkte, probeer er met het gezin toch over te praten en vergeef je moeder bij voorbaat al haar buien. Ik heb met mijn moeder tot het laatst toe goed kunnen praten. We hebben waardig afscheid van haar kunnen nemen. Zij is overleden aan de ziekte van Kahler en had al veel gebroken wervels. Met pijnstilling is ze toch nog rustig overleden. Maar het valt niet mee, je staat erbij kijkt ernaar en kan niets doen om het lijden te verlichten. Dus alle sterkte toegewenst.
Marja
amanda

13-08-2006 15:27

Wat ontzettend herkenbaar is dit verhaal voor mij. Mijn moeder zit volgens mij in dezelfde fase, ook zij is een wonder voor de medische wereld, ze is er nog steeds maar vraag niet met welke levenskwaliteit. Ze weegt nog maar 41 kilo, is humeurig, niets is goed, je kan niets goed doen. Ik verzorg haar al ruim 2 jaar. Bestralingen kunnen niet meer, ze is uitbehandeld en ze zit al aan haar morfine tax….de volgende stap zal een opname zijn. Ik heb een gezin met kinderen en ik leef in 2 werelden, we hebben het erg moeilijk mee allemaal. Zij wil laat geen emoties toe, wil er niet over praten……ik vind dit zo moeilijk om mee om te gaan. Ze heeft een pufje en ze heeft momenteel nergens energie meer voor, douchen is haar al te veel. We zien haar achteruitgaan en we kunnen niets doen!! Wat een ontzettende rotziekte is dit toch. We kunnen er gewoon zijn en dat is alles! Ik wens jou alle sterkte en kracht toe om er voor haar te zijn…….
Groetjes van Amanda
mona

14-08-2006 20:29

beste allemaal
heb net mijn vader verloren aan uitzaaiingen in longen en schouder door huidkanker,het ging razendsnel en gelukkig viel het mee met de pijn.de morfine maakte inderdaad een ander mens van hem,met wat boze buien zo nu en dan.leg het naast je neer en onthoud de mooie en lieve momenten,hier heb je het meest aan.sterkte allemaal en 1ding weet ik zeker wie zijn best doet heeft straks vrede met de dood van zijn of haar naaste die helaas deze rotziekte heeft moeten meemaken.amanda schreef:
>
> Wat ontzettend herkenbaar is dit verhaal voor mij. Mijn
> moeder zit volgens mij in dezelfde fase, ook zij is een
> wonder voor de medische wereld, ze is er nog steeds maar
> vraag niet met welke levenskwaliteit. Ze weegt nog maar 41
> kilo, is humeurig, niets is goed, je kan niets goed doen. Ik
> verzorg haar al ruim 2 jaar. Bestralingen kunnen niet meer,
> ze is uitbehandeld en ze zit al aan haar morfine tax….de
> volgende stap zal een opname zijn. Ik heb een gezin met
> kinderen en ik leef in 2 werelden, we hebben het erg moeilijk
> mee allemaal. Zij wil laat geen emoties toe, wil er niet over
> praten……ik vind dit zo moeilijk om mee om te gaan. Ze
> heeft een pufje en ze heeft momenteel nergens energie meer
> voor, douchen is haar al te veel. We zien haar achteruitgaan
> en we kunnen niets doen!! Wat een ontzettende rotziekte is
> dit toch. We kunnen er gewoon zijn en dat is alles! Ik wens
> jou alle sterkte en kracht toe om er voor haar te zijn…….
> Groetjes van Amanda
mona

14-08-2006 20:30

sorry het ging een beetje fout!
COLLIN is bijna 1! (12-08)

15-08-2006 08:37

Lieve Amanda, zo te lezen is jouw moeder nog slechter dan de mijne, als ik dit zo lees besef ik weer wat ons nog te wachten staat en het is nu allemaal al zo moeilijk. Heel veel sterkte en een hele dikke knuffel van mij. Mocht je willen praten dan kan dat via msn ilracoboerboom@hotmail.com.
COLLIN is bijna 1! (12-08)

15-08-2006 08:38

Gecondoleerd meid, ik denk inderdaad dat er een soort opluchting zal zijn als het over is maar of dat opweegt tegen het verlies … mijn moeder is alles voor me
Floortje

23-08-2006 23:12

Voor Ilraco
Wat afschuwelijk zeg. je moet maar denken dat je moeder er niks aan kan doen, dat ze wel es een slecht humeur heeft;en ja de morfine heeft ook zn invloeden.Mijn eigen vader is nog maar kort overleden,had ook morfine op het laatst maar had wel de indruk dat het hem veel verlichting gaf, en dat is toch ook belangrijk,..
heel veel sterkte voor jullie;
Floor
miep!

25-08-2006 11:25

hoi iloon,
ik volgende je berichten altijd op zw.pb. over je moeder, en was ontzettend benieuwt hoe het met haar ging.
en nu kom ik hier om te kijken of ik antwoorden kon vinden op mijn vragen en zie ik je verhaal staan.
ik hoop zo dat het nog een beetje met je mams gaat!!
heel veel succes deze moeilijke tijd en sterkte!
liefs miep!
(marije)

Update over mijn moeder!

COLLIN is bijna 1! (12-08)

Marja

amanda

mona

mona

COLLIN is bijna 1! (12-08)

COLLIN is bijna 1! (12-08)

Floortje

miep!