Dan afwachten…..
Mijn vriend heeft kanker, prostaat kanker…. heeft het 5 maanden voor me verzwegen, en toen verteld, omdat onze relatie verslechterde en ik op het punt stond om alleen verder te gaan….
In die 5 maanden werd ik overspannen verklaard door andere oorzaken, en hij heeft destijds gedacht dat hij meer zou belasten met zijn ziekte. En aangezien we niet samenwonen, was het makkelijk om het voor me te verzwijgen!
Nu hebben we daar de nodige discussies aan besteed en we hebben de draad weer opgepakt.. alleen is hij nog zo met zichzelf bezig dat ik niet weet waar te beginnen om hem te helpen, cq bij te staan??
Voor mij is het nog zo onwerkelijk, alsof het er helemaal niet is. Ben niet naar 1 ziekenhuisbezoek mee geweest…
En aangezien hij er al behoorlijk wat gehad heeft… zit hij er middenin.
Wie heeft dit ook meegemaakt… Ik denk nl. dat als ik zo ernstig ziek zou zijn, zou ik mijn vriend naast me willen hebben staan, zou ik aandacht willen… maar hij sluit zich af, met als gevolg dat ik dingen niet eens weet?
Liefs