Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Hilda
Hey all,
Een stukje terug heb ik al geschreven over mn moeder, die sinds een jaar weet dat ze leverkanker heeft. Ze hadden haar 6 maanden max gegeven….na een jaar is nu de koek echt op. Ze eet niet meer en drinkt nauwelijks. Het einde is nu echt heel nabij. Ik ben zo bang, bang voor de leegte die komt, bang voor de pijn. Ik kan er nu niet meer onderuit…. t is echt einde verhaal. Tot t einde toe houd je hoop….tot nu….hoop is op….nu alleen maar wachten. Ga vanmiddag proberen met haar tepraten, alhoewel ze al een jaar nergens over praat. Nu moet t, misschien heb ik morgen de kans niet meer.
Ik wil helemaal geen afscheid nemen, ik wil nog niet zonder mn mamsie….Mn ukkies die opgroeien zonder oma…t idee alleen al…stel je voor en ze kunnen haar zich niet meer bewust herinneren…alleen nog dat oma ziek was….Die kans is toch echt aanwezig…ze zijn nog zo jong en oma ligt al 8 maanden op bed…Ik vind t zo jammer dat ze zich oma niet zullen herinneren zoals ze was, dat ze dingen met hen ging doen. Waar ik wel echt dankbaar voor ben is dat ze zich nog steeds herinneren dat ze bij oma in bed sliepen als we er bleven slapen (om de vrijdag). Misschien komt er wel een tijd dat ze bij opa gan slapen en dan in oma haar bed mogen liggen…..de tijd zal t leren. Ik hoop dat we t redden met zn allen…t moet gewoon.
