Hoi Patrizia, Anna
Ik denk ga maar eens weer boven aan beginnen. Straks zitten we op pagina 100.
Met mij gaat het opzich, merk wel dat ik wat meer zenuwachtiger wordt , misschien zoals jullie zeggen het benauwde gevoel. Probeer te denken aan haar en het lijkt soms zo ver. Ook het alleen zijn vindt ik wat moeilijker. Ik ben nog niet naar Maatschappelijke werker geweest. Drempel is hoog , en ja soms ben ik wat eigenwijs en denk ik oh ik heb hem eigenlijk niet nodig. Heb hem nog nooit nodig gehad. Het ligt natuurlijk ook wel aan omdat ik verhuisd ben en een hele nieuwe dokter heb die ik niet ken. Maar goed we zullen wel zien , tijd zal het leren he.
Anna wel rottig weer dat je schoonmoeder ook weer die rot ziekte moet meemaken, hoop dat het nog wat mee valt.
En Patrizia ben jij nog bezig met de maatschappelijke werker , of ben je net zo eigenwijs als ik. Nou ik hoop jullie weer snel te spreken , ga even koffie drinken. En veel sterkte voor beide.
liefs Jose