Uitslag,Kwaad,en nu Verder.

  • piet

    Beste lotgenoten,

    de uitslag was uitsaingen in de lever.

    krijg pillen na een maand nieuw onderzoek

    dan pas gemo ze willen niet gelijk gemo geven

    2 derde slaat aan zegt men maar waar valt hij naar toe

    ik heb begrip voor de artsen maar kan het niet meer aan heel je leven is een nummer zeg de arts als je over een week vragen hebt bel mij maar wat moet ik vragen ze vertellen toch niks

    heb 2 derde kans dat het aanslat maar die een derde ja weet ik niet moet eerst maar afwachten

    en dan ja gaan we gemo en dan ja weet niet hoe ze reageert

    de arts kan ook niet alles weten maar je moet wachten,wachten en nog eens wachten.

    de arts stuurd je gelijk door waar ook naar toe maar wachten,wachten,

    ik ga wachten maar zal als ze niet beroerd is alles geven wat ze wil

    en hoop nog heel lang van haar te genieten zolang ze kan

    als ze niet ziek is van de pillen ga ik een week lisabon heeft ze allemaal verdient

    verder gaan we veel naar de camping is der lust en leven

    maar hoe lang gaat het nog duren arts zegt ik heb patseinten die 5 jaar zelfs 10 jaar lopen.

    maar ja iedere keer het zelfde liedje je gaat naar binnen de eerste krijg je een mokerslag en verder

    ik weet het niet meer.

    allemaal sterkte en kop maar weer op voor de volgende uitslag

    groetjes,veel liefs allemaal

    piet

  • mizz

    Piet ,

    IK wens je alle sterkte toe.

    Ik heb aan jullie gedacht.

    Dat wachten dat maakt je woedend.Ik maak het ook mee in de ziekenhuizen.

    Ik hoop dat de behandeling aanslaat.

    Hou je ons op de hoogte.

    Heel veel sterkte ,

    Mizz

  • patrizia

    Beste Piet,

    Ik vind het heel erg voor jullie dat het deze uitslag is geworden. Ik heb ook nog aan jullie gedacht. Ik heb er eigenlijk geen woorden voor. Het is moeilijk om het juiste te zeggen…

    Ik vraag me af waarom ze nu niet gelijk chemo geven. Weet je ook de precieze reden hiervoor?. En welke pillen het zijn?

    Ik wil je zeggen dat je toch hoop moet blijven houden, hoe moeilijk dat soms ook is. Er zijn nog steeds kansen voor je vriendin dat de kuren aanslaan, en dat het voor een langere periode stil komt te staan. Probeer toch nog positief te blijven, ondanks alles. Het wachten maakt het nog gefrustreerder allemaal. Probeer je vragen op te schrijven, zodat je ze later aan je arts kunt stellen. En aarzel echt niet als je met een vraag zit.

    Ik hoop echt met heel mijn hart dat de kuren aanslaan bij je vriendin, en dat jullie dan alsnog van een weekje Lissabon kunnen genieten. Geniet van de kleine dingen die je met elkaar hebt…

    Ik wens jullie heel veel sterkte en kracht toe. Laat je nog weten hoe het verder allemaal verloopt?

    Liefs, Patrizia

  • piet

    beste patrizia,

    ze willen niet aan de chemo beginnen omdat de arts denkt dat hij de uitzaaingen

    harder aan de gaan gaan

    als de hormoonen kuur niet aanslaat dan krijg ze alsnog chemo,

    maarja waar halen wij de weet vandaan omdat te beoordele

    hij heeft toen al gezegt dat we een hele lange weg te gaan hadden maar

    hoe lang??? is die,

    ze vertellen toch niet meer als ze willen je kunt proberen de woorden uit de mond te trekken maar je krijgt toch geengoed antwoord daar zijn mensen die al 5 of tien jaar lopen bij twee derden slaat het aan

    maar als ze nou bij die een derde is, ja dat weet ik nietkan ik niet beoordelen,

    dus iedere vraag krijg je geen goed antwoord

    je bent en blijft gewoon een proefkonijn je weet het niet,positief inzien maar wat je staat aan de kant en kan niks doen

    wat een elende op de aarde als je netjes geleeft hebt wordt er niet na gekeken.

    ik heb vroeger met mijn moeder mee gemaakt ook een lief mens veel te goed ging voor een tromboze in der been ziekenhuis in moetst er uit omdat der been anders zou afsterven de zelfde nacht overleed ze zo jong liet zes kindere na,

    en vader maar drinken heel zun leven lang.

    vroeg de arts om sectie bleek een prop bloed naar der goede hardt weet ik veel,

    maar ja wij zaten daar dus wat moet je.

    de angst is groot der over praten gaat niet schiet vol de mensen hebben het goed voormaar als ze er over beginnen loop ik weg kan er niet tegen.

    ik doe alles voor der maakt niet uit wat maar hoe lang gaat het duren het leven is zo kort we hebben veel pluzier gehadt overaal geweest alles wat ze wou kreeg ze

    en nu helemaal als ze maar niet te ziek wordt,

    ik hoop op het beste maar,

    bedankt en heel veel liefs allemaal,

    groetjes piet

  • piet

    beste allemaal,

    nog een klein bericht afgelopen sept is er nog eenmamografie gemaakt dus hoe men er toch door kan glippen en hij was groot ik heb alles gezien

    ik ga over al tot heden waar ik bij mocht zijn ben ik bij.

    maar kan het nog steets niet verwerken,

    groetjes,piet.

    ga weer weg hoef pas over 4 weken terug?

  • jose

    Beste Piet.

    Ik heb regelmatig je berichtjes gelezen. En jullie, zoals vele andere zitten in een hele moeilijke tijd. Het is nou eenmaal zo dat ze nog steets geen middel hebben uitgevonden tegen kanker. Het enige verschil zou uitmaken, is hoe een lichaam reageerd, op de vele soorten chemo,s, die ze hebben. En de 1 heeft wat meer geluk dan een ander. En als je uitzaaiingen hebt, is de prognose gewoon wat minder goed. Maar het kan zeker zijn dat de 1, 10 jaar , en een ander maar 3 jaar heeft (zoals bij mijn moeder helaas) En helaas kan niemand zelfs een oncoloog dat niet beantwoorden. En al doen ze meestal echt wel hun best. Het enige wat je kan proberen is positief te zijn voor je zelf en voor je vrouw. Heel veel sterkte voor jullie.

    Jose

  • Lily

    Hoi Piet,

    Ik ben net klaar met mijn chemo's en behandelingen.

    Ik begrijp je boosheid en je kwaadheid heel goed, vaak is dat die machteloosheid en die onzekerheid waar je in zit.

    Vaak is het zo dat artsen je nooit kunnen garanderen of de chemokuur of bestralingen aanslaan.Steeds is het een gok en een vraag.

    De angst van iedere lotgenoot of al die zware weken van behandelingen wel nut hebben gehad en of de behandelingen aangeslagen hebben zullen velen herkennen.

    Over 3 weken word ik ook met de waarheid geconfronteerd, zijn er nog kankercellen of niet….Ik heb mijn best gedaan……nu mijn lichaam nog….

    Wens jullie veel sterkte in deze moeilijke periode, helaas krijg je nooit garanties voor genezing, bij deze ziekte.

    Liefs,Lily

  • Annelies E

    Mijn man heeft al 5 jaar hormonen spuiten

    Nu misschien Chemokuur

    Maar daar wachten ze nog even mee

    Chemo is naar

    Mijn broer zit er nu midden in

    Wellicht wachten ze even bij U om je conditie te peilen

    ook moet je mond helemaal zuiver zijn

    Geen ontstekingen e d

    Veel sterkte

  • ~*~ Ilona & Collin (12-08-05) ~*~

    Heel veel sterkte!

  • Marja

    Als er nu hormoontherapie wordt toegepast om de leveruitzaaiingen te verkleinen is de prognose redelijk gunstig. De aanwezigheid van oestrogeen- en progesteron receptoren is een gunstige factor. Daarna volgt chemo. Uitzaaiingen van borstkanker in de lever zijn niet te genezen maar als de behandelingen aanslaan wordt het een soort chronische ziekte, aanwezig maar je kan er lang mee leven. Laten we hopen dat alles aanslaat en er gunstige resultaten worden gehaald. Een dieet helpt niet, alleen geen alcohol, dat is erg slecht. Het zal een lange weg zijn, daar moet je eigenlijk op hopen. Het zal echter geen makkelijke weg zijn. Geniet van de kleine dingen elke dag en stel niets uit tot “later”. Heel veel sterkte samen.

    Marja