Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
bien
Gister kregen we te horen dat een goede vriend van mijn vader longkanker heeft, in een vergevorderd stadium. Een andere vriend van mijn ouders heeft op dit moment chemo, omdat er vlak voor nieuwjaar een tumor in zijn hoofd is ontdekt. Ook voor hem zijn de vooruitzichten niet goed. Mijn vader is nog geen jaar geleden overleden en de wereld die hij achterliet, valt steeds meer uit elkaar…
Het ging best goed met mijn moeder, maar het ziet ernaar uit dat ze alleen maar afscheid aan het nemen is. Eerst van mijn vader, toen van haar eigen moeder, toen van een vriendin en nu weer van 2 oude vrienden… Ik ga me nog bijna afvragen wat de lol is van het oud worden? En wat is er aan de hand dat er zoveel mensen die nu 50 jaar en ouder zijn kanker krijgen? Of valt het me alleen maar op omdat ik het zelf van dichtbij heb meegemaakt?
Ik moet weer alle zeilen bijzetten om mijn moeder er doorheen te slepen. Vrienden zeggen tegen me dat ik nooit iets zal meemaken waar ik niet sterk genoeg voor ben, zij geloven er heilig in dat je alleen dingen tegenkomt die je doen groeien. ik dacht ook dat je leven een bepaald doel had, maar ik begin er ernstig aan te twijfelen. Hoe lang houd ik dit nog vol en waarom in godsnaam?
Dat is natuurlijk de enige vraag waar het altijd weer op neer komt, en die nooit beantwoord wordt: Waarom??
(zucht… ik ga heus wel door hoor, ik sleep mezelf elke ochtend wel weer uit bed, maar soms trek ik het gewoon even niet… en dan is dit pb de enige plek waar ik mezelf even kan laten gaan. Want jullie zeggen niet: ‘Stel je niet zo aan, zoek de leuke dingen op, bla bla bla.’ Jullie luisteren alleen maar. Nogmaals bedankt daarvoor)
