Mijn naam is Ilona en mijn moeder (net 49) heeft al 12 jaar kanker. Ik zal even heel kort vertellen wat ze heeft en hoe de laatste 12 jaar zijn gelopen:
Het is begonnen met borstkanker, ze hebben toen alleen het gezwel weggehaald en bestraald. Er was toen 3% kans dat het terug zou komen. Toen kwam het weer terug in dezelfde borst, deze hebben ze af moeten zetten, de borstreconstructie was ook helemaal mislukt dus dat was allemaal ellende. Ze kreeg ook chemo en lang leek het beter te gaan maar toen kreeg ze uitzaaiingen naar haar longen. Langzaam kwam we dichter bij nu, we hebben altijd geweten dat ze niet oud zou worden en de dag dat ik mijn mama zal moeten verliezen komt steeds dichterbij. Inmiddels heeft ze overal uitzaaiingen, vooral veel in de botten en op haar hoofd. De laatste weken heeft ze erg veel pijn, ze heeft al alle mogelijke behandelingen ondergaan van oud tot het allernieuwste maar niets slaat nog aan, ze heeft een hormonale kanker. Om haar botten aan te sterken krijgt ze elke maand APD, tegen botontkalking zodat ze niet zo snel iets breekt. De bestralingen tegen de pijn hebben de laatste keer ook niet geholpen en de pijnstillers zijn ook al opgevoerd.
Gisteren vertelde ze dat ze naar de internist moest omdat ze al een week geen gevoel in haar voet had. Net belde ze dat ze is geweest, door uitzaaiingen zijn haar zenuwen bekneld en zal ze vanaf nu steeds minder gaan voelen in haar benen en uitval krijgen, ze mag geen auto meer rijden in ieder geval. Vanmiddag krijgt ze een MRI scan dan gaan ze kijken hoe en waar de beknelling zit, ze zal dan bestralingen krijgen maar de kans is minimaal dat dit iets uit zal gaan maken. Ik zag opeens al een beeld voor me dat ze in een rolstoel komt te zitten … oh mensen dit doet zo'n pijn!!!!!!!!!!
Ik ben pas 25, getrouwd met Ralph en we hebben een zoontje Collin, hij is 12 augustus geboren en ik ben zoooooooooooooooooooo dankbaar dat mama mijn levensdroom, ons kindje mee mag maken. Hij gaat er ook 1 dag in de week heen als ik moet werken en 1 dag zijn we samen bij haar en dan doe ik alles in huis voor haar, gelukkig hebben ze nu net een flat gekregen waar alles gelijkvloers is met een lift daar zaten ze al zolang op te wachten en nu eindelijk is het zover. Mijn moeder is in 1998 opnieuw getrouwd trouwens, mijn vader heeft zelfmoord gepleegd toen ik 8 was.
Mijn moeder is mijn aaaaaaaaaaaalles, het doet zoveel pijn dat het einde nu echt in zicht is …
Wilde dit gewoon even delen en als mensen me willen mailen dan mag dat altijd naar ralph_en_ilona@hotmail.com, ik heb ook msn.
Ik wens iedereen die een diebare heeft met kanker heel veel sterkte en doorzettingskracht …