alweer een jaar geleden...

Linda

25-01-2006 08:26

Hallo Mensen,
vandaag is het woensdag en volgende week donderdag is het alweer een jaar geleden dat mijn vader overleed. Ik merk het aan alle kanten aan mijn moeder. Ze is snibbig en kortaf en doet raar. Ik slik het omdat ik haar dit niet kan aanrekenen. Zelf heb ik geen zin in deze dag, ik baal en vind dat het jaar is omgevlogen.
As uitstrooien in zijn geboorteland hebben we niet kunnen realiseren helaas…maar dat komt nog wel…vroeg me alleen af waar het afgelopen jaar zo snel gebleven is…
Groetjes Linda
piet

25-01-2006 11:23

sterkte linda,
ik leef helemaal met je mee
ken dit mijn vriendin heeft borstkanker borst,klieren eriut
is ook af en toe geen kant op
maar zolang ze maar doorgaat
sterkte piet
rakkertje

25-01-2006 16:54

Hoi Linda,
Wat gaat dat jaar raar snel voorbij he….
Moeilijk he als je moeder er zo op reageert…..ik herken er veel aan.
Wat jammer dat jullie de laatste wens niet hebben kunnen vervullen.
Afgelopen 18 januari was het mijn moeders sterfdag en gisteren was het een jaar geleden dat we haar naar haar laatste rustplaats brachten….
Het jaar is voorbij gevlogen…..
Ik wens je heel veel sterkte en kracht toe de komende week !
Liefs en knuffel,Rakkertje
rakkertje

25-01-2006 16:57

Hoi beste Piet,
Ik lees nog dagelijks op het prikbord mee en heb dus ook jouw bericht gevolgd….
Ik vind het heel knap dat je hier je berichten plaatst en ik hoop dat je net zoveel steun mag ontvangen als ik hier heb ontvangen!
Blijf van je afschrijven!
Ik wens jou en je vrouw heel veel sterkte!
Liefs Rakkertje
Linda

25-01-2006 20:45

Hallo Piet en Rakkertje,
bedankt voor jullie reacties. Ik had het niet verwacht een jaar geleden maar ik ontrek veel steun aan dit pb. Zelfs nÃƒÂº nog!
Rakkertje; Idd, voor jou is het ook alweer een jaar geleden. Wat gaat het snel hÃƒÂ©?!
Bedankt lieverd, voor je reactie!
Piet; Ik had je verhaal gelezen, ik wens jou en je vrouwtje heel veel sterkte, kracht, vertrouwen en liefde toe. Ik hoop dat jullie het allebei trekken! Zoals je kan lezen kun je hier heel lang steun blijven ontrekken aan lotgenoten…Thanx!
Groetjes, Linda
bien

26-01-2006 19:35

Lieve Linda,
Heel veel sterkte weer eventjes met dit moment. Gek he, dat je zo in momenten gaat denken. En heel raar lijkt me, dat je nu alles alweer 1x hebt gedaan na je vaders dood. Dat je denkt: ‘Dit is de eerste keer zonder pappa’. Dat is nu voorbij. nu wordt alles alweer voor de 2e keer zonder je vader, terwijl het gevoel nog steeds vers is.
Ik denk aan je. Ik hoop dat het komende jaar de laatste wens uit kan komen, want dat is een prachtige droom van je vader om waar te maken!
Liefs Bien
Linda

26-01-2006 21:43

Bien, dankjewel…
Emma

29-01-2006 20:57

Hoi Linda,
Jeetje, bij jullie ook alweer een jaar, bij ons was dat in november. Wat zul je tegen donderdag op zien en dan is het straks donderdag en dan is het eigenlijk weer gewoon een dag zoals alle anderen. Behalve dat je continu op de klok kijkt en denkt; vorig jaar…
Bij ons viel het al met al gelukkig mee, ik had er zo tegenop gezien dat het erg meeviel. Maar toch.
Het eerste jaar is voorbij, de allerscherpste kantjes zijn eraf maar eerlijk gezegd wordt het gemis steeds meer. Ik hoop dat jij en de rest een ‘mooie’ dag hebben waarin jullie je vader kunnen herrinneren toen hij gezond was, zoals hij was!
Liefs, Emma.
Linda

30-01-2006 00:49

dankjewel Emma,
jeetje wat een herkenning….dat van “vorig jaar rond deze tijd…”dat denk ik nu dus al…maar waar ik me het meest over verbaas is hoe snel dit afgelopen jaar is gegaan. Als iemand tegen me zou zeggen dat het pas 3 maanden geleden was zou ik het direct geloven…Het voelt nog niet als ÃƒÂ¡l een jaar geleden. Het voelt als pÃƒÂ¡s een jaar geleden. Waarschijnlijk heb je ook gelijk als je zegt dat donderdag een dag is als alle andere dagen met 1 moment van herinnering…en verder niets. Daar hoop ik dan eigenlijk ook op. Mijn moeder, broer, vriend, 2 zussen van mijn vader gaan zeker mee. De broer en beste vriend van mijn vader heb ik uitgenodigd om mee te gaan met ons maar ik laat de uitnodiging open. Hij heeft het er nog steeds erg moeilijk mee.
Voor nu; dank voor je woorden Emma, ik begrijp je gemis maar al te goed. Ik mis mijn vader ook en er gaat bijna geen dag voorbij dat ik er even aan denk.
Maar dat is goed, pas als mensen vergeten worden na hun aardse bestaan, dan pas bestaan ze echt niet meer…
Veel liefs+knuffel; Linda
Emma

30-01-2006 17:38

Hoi Linda,
Je hebt helemaal gelijk, onze lieve vaders leven door in onze gedachten en in ons leven want toch een heel groot deel van wat we zijn en wat we weten hebben we aan hem te danken! En nooit zullen we ze vergeten!
Al zijn ze er al 50 jaar niet meer, toch blijven we ze missen en zal het als de dag van gisteren zijn dat ze er nog waren. En wij gaan door met ons leven, voor hen, want ons leven hebben we toch voor 50% aan hen te danken!
Veel extra sterkte deze week naast de sterkte die je tijdens ‘gewone’ dagen ook nodig hebt.
Liefs, Emma.

alweer een jaar geleden...

Linda

piet

rakkertje

rakkertje

Linda

bien

Linda

Emma

Linda

Emma