Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
PIET
HOE HARD WORD DE WAARHEID
Beste Piet,
Wat ontzettend kl*te dat jullie dit te horen hebben gekregen. De waarheid is inderdaad hard op zo'n moment. Het is moeilijk te voorspellen hoe het allemaal zal verlopen bij jouw vriendin. Ikzelf heb geen ervaring maar heb het allemaal van heel erg dichtbij meegemaakt. Mijn moeder heeft namelijk borstkanker gehad. Dus weet er helaas wel veel vanaf.
Ik denk dat je hier niet moet vragen om een prognose, dit is allemaal afhankelijk van het type tumor, het stadium, of de tumor hormoongevoelig is of juist niet etc. Dat zul je nog allemaal horen van de behandelend arts. De prognose wordt iets minder genoemd als er lymfeklieren zijn aangetast, dit kunnen ze bekijken d.m.v. de sentinelprocedure. Als de schildwachtklier schoon is, dan zijn er meestal geen lymfeklieren aangetast. Als er wel lymfeklieren zijn aangetast, dan worden deze verwijderd tijdens de borstoperatie. Na de operatie zullen er misschien wel chemokuren en of bestralingen volgen. Maar vergeet niet dat alles ook heel persoonsgevoelig is, iedereen reageert anders op de behandelingen, daarom is het zo moeilijk om te voorspellen wat jouw vriendin staat te wachten. Probeer haar zo goed mogelijk te steunen, en praat erover met elkaar, schroom niet om alles wat je dwars zit te vragen aan de arts. Mocht je nog vragen hebben, dan kun je deze altijd stellen.
Ik wens jullie veel sterkte en kracht toe.
Patrizia
Dank je PATRIZIA
heb met aandacht gelezen ben blij dat er een reachtie is gekomen ik steun ze door alles heen ik heb er geen verstand van maar der borst gaat er af en onder de arm
delymfeklieren gaan er ook uit
binnen 3 weken van niks tot
wij hadden al besloten als het kanker zou zijn er af er eruit die zooi maar de angst
dat het verder is daar vraag ik mij nu af
samen redden we het wel als het maar stopt na de operatie
iksteun haar door dik en dun ga door het vuur
heb helemaal geen probleem
met borst als ze maar blijft leven ze kunnen alles maar eens is de koek op
nu maar kijken wat er gebeurt
Ik weet hoe je je voelt, het is een tijd afwachten en onzekerheid.Je voelt je zo machteloos dan. Ik ben blij dat je je vriendin zo goed steunt, dat heeft ze nodig. Waarschijnlijk volgen er nu meer onderzoeken om te kijken of het is uitgezaaid. Mijn moeder heeft toen een thorax/longfoto, een botscan en een leverecho gehad. De thorax/longfoto en de leverecho is zo gebeurd. De botscan duurt iets langer, er wordt dan eerst een kleine hoeveelheid radioactieve vloeistof ingespoten(dit is niet schadelijk) en dan na 2 of 3 uurtjes moet je terugkomen en wordt de scan gemaakt. Je moet dan heel stil blijven liggen, terwijl er een apparaat boven je foto's maakt. Dit duurt ongeveer 3 kwartier. Wellicht kiest de arts ook nog voor een chemo, dit kunnen verschillende kuren zijn. Welke eventueel geschikt is voor je vriendin hoor je van je arts. Wees niet al te bang voor een chemo. Dat is natuurlijk ook weer verschillend voor iedereen, sommige mensen worden er wel heel ziek van en andere weer niet. Mijn moeder heeft toen 5 keer een FEC kuur gehad, dit blijkt een behoorlijk zware kuur te zijn, maar ze heeft er nauwelijks last van gehad. Ze kon alles gewoon doen, tuurlijk soms een beetje moe, en haar eetlust was iets minder, en haar haar viel volledig uit maar verder verdroeg ze de kuur goed. Misschien is dit alles wel helemaal niet nodig, en misschien zijn bestralingen wel voldoende. De bestralingen zelf vallen best mee, er is kans op moeheid, en het is natuurlijk best lastig dat je elke dag weer naar het ziekenhuis moet. De huid verbrandt meestal wel, maar hier hebben ze ook weer middelen/cremes tegen. En dit trekt na de bestralingen weer weg.
Probeer niet teveel op internet allerlei dingen op te zoeken, ik snap dat je je dat wel doet, ik heb dat namelijk ook gedaan maar daar bezorgde ik me nog meer stress mee. Vaak is het dan niet eens van toepassing op je eigen situatie.
Ik hoop echt met heel mijn hart voor jullie dat het zover allemaal niet hoeft te komen. Hopelijk zijn jullie er op tijd bij, en komt alles weer goed.
Veel sterkte, Patrizia
