Hé Bien,
weet hoe je je voelt. Gisteren waren mijn moeder, mijn broer en schoonzus bij ons op visite. Ik heb het er ook over gehad met mijn schoonzus over hoe en wat.
We willen in ieder geval dat mijn moeder niet alleen is met de kerst en met oud- en nieuw. Sinterklaas vierden wij nooit (gelukkig in dit geval).
Maar ik herken je dilemma.
Mijn vriend en ik hebben van de zomer ons huisje een flinke opknapbeurt gegeven en we stelden voor om kerst bij ons te vieren na een jarenlange traditie van kerst bij mijn ouders thuis. Ik heb nog geen antwoord van mijn moeder gehad. Ik laat haar er ook maar even over nadenken. Ik vind het wel moeilijk. Moeilijker dan het feit dat mijn vader er lijfelijk niet meer bij zal zijn, in ons hart en in onze gedachten zal hij er zeker bij zijn! Sinds mijn vaders overlijden staat nog steeds zijn foto op tafel.
Die haal ik niet weg, óók (zeker) niet in de feestmaand. Zo is hij er voor mijn gevoel toch een beetje bij. Nu ik er zo over nadenk is het misschien niet eens zo gek als we samen huilen met de kerst. Waarom mag je geen verdriet hebben?!
Kun je beter samen een potje janken and get it over with dan de hele avond krampachtig “sterk” zijn…
Weet je Bien, misschien zouden nabestaanden niet zo heel hard moeten proberen het "gezellig te houden, misschien zouden we wat meer verdriet mógen hebben of in ieder geval elkaar de ruimte geven voor elkaars emoties bij dit soort dagen.
Zowieso zijn kerst en oud- en nieuw periodes waarbij mensen terugkijken op een al dan niet veelbewogen jaar. Voor ons geld dat er ook een sterfgeval bij zit of we het nou leuk vinden of niet. We kunnen het niet veranderen of terugdraaien…konden we dat maar hé?!…maar realiteit zet ons dan even weer terug met beide benen op koude wintergrond. Hard maar onomkeerbaar.
Ik zeg het wel makkelijk maar ik denk dat ik ook wel mijn nodige tranen zal laten en wie doet me wat daarom?!
Laat jezelf toe om verdriet te hebben Bien, gooi het er maar uit. Want anders gaat iedereen “groot” zijn voor een andere en dan is het allemaal zo krampachtig. Jouw moeder weet ook wel dat jij verdriet hebt en jij weet het toch ook van haar…
Evengoed wens ik je wel veel, heel veel sterkte om deze (iid rotmaand) door te komen, troost je met de gedachte dat je er niet alleen in staat!
Dikke knuffel; Linda
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
