wat te doen

• 

  Suus

  05-09-2005 14:23

  Hallo allemaal,

  Ik schrijf hier mijn verhaal maar omdat ik dringend om advies verlegen zit.

  Kortweg zit het zo. Mijn vriend en ik hebben al 3,5 jaar een relatie. Bij mijn schoonvader is vorig jaar blaaskanker geconstateerd waar hij aan geholpen is en waarna het goed ging met hem.

  Afgelopen april vertelde mijn vriend tijd nodig te hebben voor zichzelf en half juli wilde hij verder met de relatie (ja ik hou het maar kort). Nu is eind juli bij zijn vader maagkanker geconstateerd en zijn hele wereld is ingestort.

  Zijn vader heeft niet lang meer maar aangezien wij net weer de draad oppakten van onze relatie word ik niet betrokken bij de ziekte van mijn schoonvader, het voelt alsof ik buitengesloten wordt en dat doet zo'n pijn. Ik heb ook verdriet en pijn en wil er zijn voor mijn “vriend” en zijn familie.

  Mijn vriend woont niet om de hoek en ik heb geen auto dus het is ook niet makkelijk om elkaar te zien en te steunen maar waar een wil is is een weg.

  Ik durf niet zo goed op de trein te stappen ……. omdat ik het gevoel heb dat ik niet gewenst ben (dat kan gevoel zijn).

  Kan iemand mij wellicht adviseren wat ik moet doen of dat ik het moet laten rusten …… alsjeblieft ik ben ten einde raad.

  Bedankt voor de eventuele tips en adviezen

  Suus

  Rapporteren
• 

  Ilja

  06-09-2005 11:24

  Als het goed is heb je mijn verhaal kunnen lezen en tracht de dingen zo positief mogelijk te bekijken en vind het fijn dat mensen wat van zich laten horen of zien, dit is voor jouw dan de andere kant.

  Als ik jouw was zou ik gewoon naar de vader van je vriend toegaan en gewoon eens even met hem praten, ik kan natuurlijk niet garanderen of hij dit zal waarderen maar weet haast zeker dat hij en je vriend dat wle zullen doen.

  Het rare van deze ziekte is dat heel veel mensen niet weten hoe ze hier mee om moeten gaan en dan maar niets van zich laten horen, ik vind dit fout omdat je er dan meestal spijt van krijg als het te laat is.

  Gewoon gaan, praten over van alles en nog wat, wees open en niet bang, je krijgt er absoluut geen spijt van, het lucht op, voor jouw en de rest.

  Rapporteren
• 

  chantal

  06-09-2005 11:26

  goede morgen. ik denk dat je moet doen wat je gevoel zegt.

  je kent hem en zijn familie tenslotte al 3,5 jaar. het zijn dus geen vreemde voor je.

  als je er wilt zijn voor je vriend en zijn familie , zou ik gewoon gaan en er ook met je vriend over praten dat je er voor hem wilt zijn maar dat je het gevoel hebt dat je buiten gesloten voelt.

  heel veel sterkte.

  groetjes chantal

  Rapporteren