mijn oma heeft voor de derde keer kanker

• 

  claudia

  21-08-2005 20:59

  Een tijdje terug moest mijn oma door de scanner heen..en zo als ze zelf al dacht was het foute boel..ze ontdekten een donkere kwaadaardige plek in haar buik.op de plaats waar bij de eerste keer kanker haar baarmoeder al was weggehaalt…

  Ze wil zich niet meer laten bestralen of chemokuren…ze wil niet minderwaardig worden door haar haar te verliezen zegt ze zelf….en ze is dag in dag uit kwaad en booss….al na haar 2e keer kanker

  haar 2e keer kanker was extreem erg….ze had kanker in haar blaas en haar galblaas werd er voor de zekerheid ook nog uit gehaald toen ze galstenen ontdekten….mijn oma was overstuur en wilde niet opereren…maar gelukkig heb ik haar over kunnen halen…ze was bang maar liet zich toch opereren…ze was zooooo ziek na de operatie en iedereen dacht dat ze het niet zou halen…ik dacht dat ze het misschien zou halen..omdat ik er achter was gekomen dat ze een hele sterke vrouw is…ze is beter geworden en heeft nu een stoma…een urinestoma maar deze lekt heel vaak en alle mogelijke zakjes en plakkers en weet ik veel wat zijn al uitgeprobeert…zo durft ze vaak niet bij mensen op visite te gaan. ze heeft ook heel erg last van diaree elke dag…en ze voelt zich heel vaak niet lekker….

  nu heeft mijn oma dus voor de derde keer kanker…ik kom bijna iedere dag bij mijn oma ook al voor ik wist van de derde en de 2e keer…gewoon omdat ik heel veel van haar houd en ze heel dicht bij mij woont….

  We koken en bakken samen en we vertellen elkaar alles en eten samen jersy toffees…en cote d'ors….maar nu ben ik bang dat straks allemaal niet meer te kunnen doen….omdat ze zich niet wil laten behandelen..ik heb al een briefje naar haar gesgreven met de tekst dat ze me het niet aan mocht doen om niets aan haar gezwel te laten doen, omdat ik nog lang niet zonder haar kan

  Ze krijgt het briefje morgen…

  Ook had ze het over een lekkere boterham met roomboter en suiker..net alsof ze die nooit meer zou kunnen eten…toen zei ik: ‘'als je je laat helpen, dan kan je er iedere dag eentje eten.’'

  Ik ben nog maar 12 jaar en alsjeblieft antwoord op dit noodoproepje…want wat moet ik nog doen om mijn oma beter te laten worden en ze naar het ziekenhuis te sturen…ze is nog maar 77

  Rapporteren
• 

  Louise

  22-08-2005 02:45

  Lieve Claudia, misschien zijn er toch een paar kankercelletjes niet verdwenen door de zware behandeling, het vevelende van kankercellen is dat ze erg eigenwijs kunnen zijn er overal doorheen groeien. Vaak zijn er dan geen medicijnen meer die dat doorgroeien kunnen stoppen en dan kies je vaak voor een kort maar leuk leven, ipv een heel lang leven met veel pijn. Verwen oma maar en zeg haar maar heel vaak dat je heel erg veel van haar houdt.

  Rapporteren
• 

  Miranda

  25-08-2005 07:56

  Lieve Claudia

  Vanmorgen heb ik jou berichtje gelezen en vind het heel erg voor je.

  Ik vind je wel heel erg dapper dat je een oproep bij ons plaatst.

  Het is gewoon een hele gemene (netjes gezegd)ziekte,zo mensonterend,zo oneerlijk.

  En ik begrijp dat je je oma nog lang niet kwijt wil.

  Maar soms,dan moeten er keuzes gemaakt worden,hoe moelijk die ook zijn.

  Je vertelt zelf al dat je oma al voor de derde keer de kanker terug heeft en ze heeft de strijd al zo vaak moeten leveren.En ben zelf een jonge kankerpatiente dus weet heel goed hoe zwaar het is.Het is heel zwaar.

  Nu kiest zij ervoor om niet meer te lijden,maar om nog even van de mooie momenten te genieten,zoals met jou lekker te kokerellen en lekker te snoepen :-)

  Meissie,Geniet van deze momenten,jou oma wil dit graag,en hoe moeilijk het ook te accepteren is,jij maakt haar gelukkig om nog mooie momenten met haar mee te maken in plaats van je oma weer heel ziek te zien.

  Doe leuke dingen samen,geniet van je oma,knuffel haar maar veel en…Niet teveel snoepen he??!!

  Ik wens je heel erg veel sterkte toe.

  Veel liefs Miranda

  Rapporteren