Vakantie

Emma

21-08-2005 00:50

Ik ben net terug van een heerlijke vakantie op de canarische eilanden. Mijn vader is 10 maanden geleden overleden. Al die tijd ging ik heel gemakkelijk door, voelde me prima. Ik merkte toen ik in de vakantie eindelijk tot rust kwam ook het verdriet en het gemis naar boven kwam. Opeens besefte ik dat hij er echt nooit meer zal zijn. Ik had ook het idee dat hij wel weer op schiphol zou staan als we teruggingen.
Ook was er een man die heel veel op hem lijkt, die heb ik echt even van dichtbij in zijn gezicht aan moeten kijken op te beseffen dat hij echt echt niet was.
Verder heb ik wel kunnen genieten hoor! In het vliegtuig even naar hem ‘gekeken’ omdat ik nu toch misschien wat dichter bij de hemel was.
Nu ik thuis ben ga ik weer ‘gewoon’ verder. Herkennen jullie dit?
Liefs Emma.
Marjon

03-09-2005 16:09

Hoi Emma,
Mijn moeder is helaas vorige week overleden. ik kan nog niet verder met mijn leven, ik wil niet verder met mijn leven. Ik wil alleen nog aan haar denken en ik heb veel verdriet.
Wat ik wel heel herkenbaar vond in jouw verhaal was het moment dat je in het vliegtuig zat. Vorige week was ik met mijn man op vakantie en daar werden we gebeld door mijn vader met het verschrikkelijke nieuws. Op het moment dat we terug vlogen keek ik naar buiten en had ook het idee dat ik wat dichter bij haar was. Ik ben totaal niet gelovig maar ik denk dat ze wel op een goed plek is net als jouw vader ook zal zijn. Wat voor plek het zal zijn weet ik niet en ik geloof ook niet in de hemel ofzo, maar ik hoop en geloof wel dat ze nu geen pijn meer heeft.
Marjon
Emma

04-09-2005 22:19

Hoi Marjon,
Allereerst gecondoleerd met het verlies van je moeder. Wat een wazige rottijd zijn die eerste weken. Je wilt dat het leven stilstaat en dat staat het voor jou ook alleen voor de rest van de wereld niet, helaas…
Ik ben wel gelovig en denk dat ieder mens inderdaad op een plek komt die men ‘de hemel’ noemt. Ik denk dat je daar geen pijn en verdriet kent en stiekem naar je dierbaren op aarde kan kijken en op ze letten. Ook denk ik dat daar geen tijd is en wanneer onze tijd hier op aarde voorbij is onze dierbaren ons met open armen zullen ontvangen! Daarom probeer ik nu mijn leven hiet zo goed en leuk mogelijk voort te zetten, met alles wat ik van papa (en mama natuurlijk) heb geleerd. En ooit zal ik papa weer zien, zeker weten!
Voor jou is het nu nog wel heel erg vroeg om zo te denken en je mag nu nog lekker veel verdrietig zijn en nergens anders aan denken. Het verdriet zal er voor altijd zijn maar op een gegeven moment kan je langzaam weer verder gaan zonder je moeder te vergeten!
Veel sterkte!
Emma.
bien

05-09-2005 22:15

Ik ben nu ook net een paar dagen terug van een heerlijke vakantie. wat was ik daar aan toe! Ik ben met mijn vriend naar Zuid-Frankrijk geweest, nergens was mijn vader gelukkiger dan tijdens onze vakanties daar. En ik ben teruggekomen met het heel veel hernieuwde herinneringen. Het rondrijden in de gebieden waar wij als kinderen altijd op vakantie gingen met onze ouders, heeft alles weer naar boven gehaald. Eindelijk weet ik weer goed hoe hij was voordat hij zo ziek werd. En daardoor is het wrange, harde kantje van het verdriet er een beetje af. En de nachtmerries zijn voorbij, ik slaap weer goed. Als pappa nu in mijn dromen voorbij komt, dan zijn het eindelijk mooie dromen.
Ik heb eindelijk de rust gehad -en genomen- om te rouwen en nu voel ik me een stuk beter. ben blij dat jij dat ook zo hebt ervaren, Emma! hou het gevoel vast…
LIefs Bien

Vakantie

Emma

Marjon

Emma

bien