Voor andre

  • Emma

    Hoi Andre,

    Ik was gewoon even benieuwd hoe het met je gaat. Is de begrafenis geweest zoals jullie en je vader het wilden?

    Ik hoop dat je het een beetje trekt allemaal nu!

    Emma.

  • Funky

    Goeie Emma! Idd Andre, hoe is het met je?! Groetjes, Linda

  • rakkertje

    Hoi Andre,

    Ik sluit me bij de rest aan……

    Liefs van Rakkertje

  • bien

    Ook ik ben erg beniwud naar het wel en wee van Andre…

    Liefs Bien

  • andre

    Hoi.. echt lief dat jullie aan me denken *bloos*

    De begravenis was heel mooi. Ik had wel moeite toen ik achter kist aan de kerk in liep. Toen ik door de gang liep richting de ingang van de kerkzaal stonden er vrienden van mij, dus daar liep ik op af. Raar om te zeggen, maar het liefst word je dan gezien door mensen die je niet echt kent.

    De dienst duurde gelukkig niet zo lang, zo'n 40 minuten. Het moeilijkst had ik het toen mijn oom een verhaal voorlas, waar hij het toen heel moeilijk mee kreeg.

    Na de kerkdienst ging ik met me moeder en broertje in een auto achter de auto met kist naar de begraafplaats. Wel raar om dan door het centrum van bennekom te rijden.

    Toen we op de begraafplaats liepen, en ik achterom keek, zag ik pas echt hoe lang de stoet was, en dan bedenk je je maar hoeveel vrienden we hadden, omdat me vader zo'n goed persoon was!

    Eenmaal op de plek aangekomen ging het allemaal heel snel. Er werd nog een verhaaltje gelezen door een goeie vriend van me ouders, de dominee vertelde nog een klein verhaal en toen liet de man die voorop liep in de stoet de kist zakken.

    Vrijwel gelijk daarna gingen we naar een gebouw waar het condoleren was. Er leek geen eind aan te komen. Het is fijn als er zoveel mensen zijn die je condoleren, maar op een gegeven moment heb je toch liever dat het ophoud. Ik dacht dat er minimaal 250 mensen waren op de begravenis. En bij het condoleren wel meer.

    Er waren ook een aantal vrienden van mij, en me vriendin was er ook bij. Daar heb ik na het condoleren bij gezeten. Niet lang later ben ik naar huis gegaan met me vriendin en toen ging alles wel weer.

    Tot nu toe is het goed gegaan. Maar me tante uit spanje was hier 2 weken lang, en natuurlijk de hele dag bij mijn moeder.

    Vandaag is me tante terug gegaan naar Spanje, en net kreeg me moeder eigenlijk haar eerste huilbui. Pas nu beseft ze dat we altijd met z'n 3en zullen zijn.

    Ik zelf voel nog geen gemis, of verdriet. Kan me niet voorstellen dat ik dat nooit zal krijgen. Of ben ik toch zo'n koele kikker? Want normaal ben ik juist zo emotioneel.

    Deze week heb ik weer op het kerkhof gewerkt, dat was mijn vakantiebaantje dat ik voor het overlijden van me vader ook al had. Ik werkte dan bij de gemeente en deed het onderhoud op het kerkhof. Ik heb het daar nooit moeilijk gehad ofzo, het lijkt wel alsof het me zo weinig doet :( en dat wil ik niet, dat kan gewoon niet!

    Me moeder zal het komende tijd moeilijk hebben, ik en me broertje denk ik minder.

    Morgen praten we met de overbuurman over bankzaken enzo, want er komt me toch een hoop bij kijken!

    Nou, ik ben uitgepraat denk ik zo..

    Kwil jullie allemaal bedanken voor de steun! En ik zal hier nog regelmatig langskomen.

    Groeten

    Andre

  • rakkertje

    Hoi Andre,

    Fijn om te lezen dat de begrafenis mooi was en dat er zoveel mensen waren……

    Dat verbaasde gevoel van huh ik mis hem helemaal niet,bijna schuldgevoel,herken ik helemaal.

    Je verwacht van tevoren dat je helemaal gek wordt van verdriet als het zover is,

    maar raar genoeg gebeurd dat niet(meteen)

    Je hebt het nu heel druk gehad met de hele rompslomp die erbij komt kijken en je leeft nog in een roes.

    Ik wil je heel veel sterkte toewensen voor de komende tijd!

    Liefs Rakkertje

  • bien

    Hee Andre,

    fijn om te horen hoe het met je gaat. Ik herken idd het gevoel van: 'Hee, ik ga door en het doet me kennelijk niet zoveel". Dat had ik in het begin ook en daar voelde ik me heel schuldig over. Maar nu alles een beetje klaar is, de financiele rompslomp en mijn moeder weer op haar eigen benen staat (voor zover ze dat al kan), begin ik hem echt te missen. En ik huil voor tien!

    Heel veel sterkte voor je, als het zover is. En we blijven van je horen?

    Liefs Bien

  • andre

    Ik zal hier regelmatig komen. Maar reageer meestal alleen als mensen praten over een soortgelijke situatie waar ik ook in heb gezeten.

    Um Bien. Me moeder maakte vanmiddag een opmerking over dat me vaders loon nog 2 maanden word uitgekeerd. Hoe moet het daarna? Stukje opgebouwd pensioen, nabestaandenuitkering zal nie veel zijn.. We hoeveen bijna niks voor het huis te betalen, maar je zou haast zeggen dat je opeens totaal geen inkomen meer hebt.

    Maja ik ga trouwens ook niet vragen hoe de financien bij jullie gaan, zal wel goed komen denk ik..

    groeten

    andre

  • Emma

    Hoi andre,

    Ik had het berichtje gepost en nog niet gereageerd maar ik was op vakantie. Even helemaal tot rust komen. Mijn vader is in november overleden en nu pas op vakantie miste ik hem ECHT. Nu begon ik pas een beetje te beseffen dat hij er nooit meer zal zijn. Dus van jou is het helemaal niet raar hoor!

    Ik ben blij dat de begrafenis mooi is geweest. Het is nu alweer even later en hoop dat jullie de dagelijkse gang van zaken een beetje hebben op kunnen pakken.

    Ik hoop dat je het niet erg vind maar toen ik op de begraafplaats bij mijn vader was ben ik even doorgelopen naar jou vader. Ik ken je niet en via hier weer wel een beetje. Dus ik moest er gewoon even heen lopen, alsof ik je daar misschien een klein beetje mee zou helpen. Weet eigenlijk ook niet waarom, maar toch deed ik het.

    Het overlijden van je vader heeft veel indruk gemaakt in bennekom. We zitten bij dezelfde kerk en vrienden van mijn moeder ook. Als die mensen bij mijn moeder waren na het overlijden van jou vader begonnen ze er toch wel even over allemaal. Veel mensen kenden hem dus! Ik heb niks gezegd over dat ik jou hier weleens spreek, heb me van de domme gehouden. Leek me voor jou privacy wel zo prettig.

    Groetjes, Emma.