mijn ouders

  • verdrietje

    voor amper 2 jaar terug overleed mijn vader aan kanker. niercelkanker en was volledig opgegeven, door een expirimentele kuur heeft hij toch nog 3 jaar mogen leven. Nu vorige maand is bij mijn moeder kanker ontdekt. Al 4 jaar loopt ze bij dezelfde internist met ernstige bloedarmoede en “fout” bloed, (totaal gen waarde in het bloed) meerder malen heeft zij aan de internist gevraagd of het geen kanker is maar dat was uitgesloten zei hij. Na wat bloedtransufies en ijzerpilletjes moest het wel weer gaan. Nu krijgt zij een vervangend arts en die vond dat mijn moeder wat te lang met die bloedarmoede liep en een grote buik had in verhouding met de rest van har lichaam. Zij vragt daar aan mijn moeder om op de onderzoekstafel te gaan liggen en na 1 keer voelen voelt zij een enorm gezwel in de buik. Na wat onderzoeken blijkt het te gaan om lympheklierkanker. Ze hebben haar geprobeerd te opereren maar de kanker was al zo vertakt naar ruggewervel, blaas, baarmoeder, neieren , urinewegen en zat omgeven door bloedvaten , dus de operatie hebben ze na 4 en half uur gestaakt. het gezwel dus niet kunnen verwijderen.

    En nu…… ik weet het niet meer, de resultaten van de kweek zijn nog niet binnen, dus we weten verder niet echt iets, alleen dat operabel de chirurg niets meer voor haar kon doen.

    afgelopen donderdag hadden we een afspraak die het ziekenhuis heeft afgebeld, omdat de uitslagen nog niet binnen waren, maar ze hebben wel voor maandag een dubbele afspraak gepland??? Mijn vriendin die haar co-schappen loopt op de oncolgie afdeling vreest het ergste voor haar gevoel moet ik op het ergste voorbereid zijn. mijn gevoel zegt dat ook . Op dit moment ben ik zo stuk van verdriet dat ik het gewoon echt niet meer weet. Wat zouden haar kansen zijn, ??

    We hebben wel een advocaat in de arm genomen omdat hij volgens ons een misser heeft begaan. Al haar klachten heeft ie afgedaan als psychisch, terwijl haar bloeduitslagen lieten zien dat er wel degelijk iets aan de hand moest zijn.

    Maar wat moet je ermee, dat ik mijn moeder ga verliezen staat als een paal boven water.

    Een hele verdrietige dochter

  • beertje

    Hallo verdrietje

    Kan je geen wijze woorden geven, maar ik zou die dokter lekker ook aanklagen, ik weet dat je daar door je moeder niet meer beter krijgt, maar die dokters zouden eens wat meer beter hun werk moeten doen. Ik zou inmiddels bijna zelf dokter kunnen zijn . Maar goed ik wens je heel veel sterkte deze tijd , en hoop nog een lichtpuntje voor je.

  • Linda

    Ik zou willen dat ik vanaf hier meer voor je zou kunnen betekenen maar ik denk dat ik jou en je moeder maar gewoon het aller-allerbeste kan wensen voor de toekomst!

    En een hele dikke knuffel; Linda

  • verdrietje

    beertje en lnda bedankt voor jullie lieve reacties,

    doet me oprecht goed

    fran

  • Emma

    Wat een rotsituatie! En dan nu dat vreselijke afwachten… Afschuwelijk.

    Ik wil je vanaf hier heel veel sterkte en kracht toewensen.

    Liefs, Emma.