schelden

  • stephanie

    hallo iedereen

    het doet mij echt heel veel verdriet dat iedereen gewoon maar met kanker scheld

    ik krijg er echt tranen van in me ogen en ik heb op zo n momment eigelijk zin om tegen die gene te zeggen hoe het allemaal zit en vragen of die zelf wel weet wat het is of heet hoe het is om iemand te verliezen

    mijn vader is maandag 4 jaar geleden overleden, ik ben 13 jaar en ik zit in de eerste van de middelbare school

    als ik die kinderen uit de 5de ofzo hoor schelden heb ik echt de neiging om ze te

    slaan, schoppen ze in elkaar te rammen maar daar los je nix meer op

    groetjes stephanie

  • Rik

    Hallo Stephanie,

    Ik begrijp helemaal wat je bedoelt. Van mijn moeder weten we nu ongeveer 1 jaar dat ze kanker heeft, en het ook een kwestie van tijd is. Op dit moment gaat het gelukkig wel weer aardig. Maar wat jij meemaakt hoor ik ook regelmatig. Ik ben 27 jaar, en ongeveer 7 jaar trainer van jeugdvoetballers. En ook in de groep die ik training geef, wordt het woord kanker regelmatig als scheldwoord gebruikt. In het begin heb ik er niks van gezegd, en me er niks van aangetrokken. Maar op een gegeven moment heb ik ze er wel op aangesproken, en of ze nooit nadachten of het misschien iets met mij zou doen. Dan gaat het een tijdje goed, maar daarna hoor je ze weer. En nu heb ik weer zoiets van laat maar. Ik krop het meestal op, maar af en toe is dat moeilijk en dan wordt ik ook weer agressief, maar ik kan natuurlijk ook niet de jeugd die ik train 15 en 16 jarigen gaan slaan. En je hebt gelijk, daar los je helemaal niks mee op. En ik vind het knap van je, dat jij op deze leeftijd daar zo mee om kan gaan. Want het blijft gewoon moeilijk. Iedere keer weer als je het woord hoort is het al moeilijk. Laat staan dat gebruikt wordt als scheldwoord. Het is natuurlijk moeilijk om die jongens of meisjes die 4 of 5 jaar ouder als jou zijn, daarop aan te spreken, maar misschien moet je ze eens vragen of ze weten wat kanker precies inhoud. Maar dat is heel moeilijk omdat ze vaak in groepjes zijn, en dan toch stoer willen doen. En weer bijdehandte opmerkingen gaan geven.

    Er over praten met vriendinnen of met mensen die je echt kunt vertrouwen helpt denk ik wel goed. Of het zoals nu van je afschrijven. Dat lucht wel op. Maar je wordt er wel weer opnieuw mee geconfronteerd.

    Sterkte ermee, groeten Rik

  • stephanie

    hey rik

    bedankt voor je reactie

    echt erg voor je dat je moeder zo ziek is.

    het lijkt mij ook wel heel erg als je en groep traint die dan die woorden gebruiken,

    goed dat je er wat van gezegd hebt.

    sterkte met je moeder

    groetjes stephanie

  • Rik

    Hey Stephanie,

    Was zeker niet makkelijk, maar het lijkt tegenwoordig wel of het een heel normaal woord is geworden. Maar voor ons is dit zeker niet zo. Iedere keer als ik dat woord hoor, heeft dat diepe impact. Net zoals bij de meeste denk ik.

    Bedankt voor je reactie

  • mariska

    hai meid, ik herken wel wat je bedoeld, soms heb je liever dat je even onzichtbaar kon worden, want ook bij mij schieten de tranen in mijn ogen wanneer ik mensen op die manier hoor schelden.

    ik probeer me vast te houden aan de gedachte dat mensen niet altijd weten wat ze zeggen, en hoeveel verdiet ze er andere mee doen.

    onwetendheid.

    wanneer je zelf zoiets mee maakt, dan pas zul je realiseren wat anderen al die tijd nou bedoelden!

    Ik heb inderdaad wel eens iemand op zijn woorden aangesproken, en tja de jongen van zo'n 15 jaar begon wat onhandig te lachen, en ik, (ik ben 26) zat met dikke tranen terug in de bus naar huis.

    het blijft moeilijk maar kop op, meid hou je vast aan mensen die wel er voor jou zijn!!

  • stephanie

    hey mariska

    goed van je dat je er iemand op hebt aangesproken ookal is dat heel moeilijk

    sterkte ermee en bedankt voor je reactie

    liefs stephanie