Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Carlos
Beste Allemaal,
In januari heb ik mijn schrik met jullie kunnen delen toen bij mijn moeder blaaskanker werd geconstateerd. Daarna deelde ik ook met jullie dat de tumor succesvol was weggehaald en zij in principe genezen was verklaard. Na de driemaandelijkse controle, blijkt er nu toch weer een klein stukje te zitten wat binnen nu en twee weken poliklinisch wordt weggehaald. Ook al waren we daar een beetje op voorbereid, het is toch weer even schikken natuurlijk.
Nu heeft mijn moeder gisteren gehoord dat haar allerbeste vriendin een kwaadaardige tumor in haar nieren heeft, met uitzaaïngen naar de lever de de longen. Ze zal het naar alle waarschijnlijkheid niet lang meer maken.
Eigenlijk kun je zeggen dat hierdoor alles weer op z'n kop staat. Alle zorg, angst, pijn en verdriet is in één klap weer terug. Niet alleen bij mijn moeder, maar ook bij mij. Wanneer is mijn moeder aan de beurt, denk je dan.
Wat ik eigenlijk wilde vragen is of er iemand van jullie ooit heeft geprobeerd om zich op een bepaalde manier voor te bereiden op wat komen gaat. Ik bedoel dus eigenlijk: heeft iemand ooit eens een bepaalde therapie, denkwijze, religie of wat ook gevolgd om zich als het ware emotioneel te wapenen tegen al dat grote verdriet. Als ik bijvoorbeeld het verhaal van Rik en zijn moeder lees, dan kan ik mij zijn angst zo enorm voorstellen. Wat zou je het die jongen gunnen dat hij op een bepaalde manier wat rust vindt.
Zelf heb ik hier dus grote behoefte aan, maar tegelijkertijd besef ik me ook dat zoiets misschien wel onmogelijk is en dat het simpelweg de bedoeling van ons bestaan is dat we het “lijden” ten volste moeten doorstaan. Ik ben zelfs al zover dat ik de zin van al dat lijden wel kan inzien, ik weet dat er simpelweg gewoon geen ontkomen aan is. Maar wat kan een mens voor zichzelf doen om het wat dragelijker te maken? Is het dan werkelijk zo dat je alles maar lijdzaam moet ondergaan zonder ook zelf maar iets te kunnen ondernemen?
Misschien draaf ik een beetje door, maar zijn er mensen die dit herkennen?
Ben benieuwd naar jullie reacties.
Met groet, Carlos.
