naar het einde

louise

30-05-2005 12:36

hoi allemaal.
heb al een aantal keren een berichtje geplaatst over mijn vader.
de telefoon ging een paar min. geleden, mijn moeder met het verhaal, dat we nu echt naar het einde gaan.
mijn vader kan niets meer, slaapt alleen maar, spreekt af en toe wartaal, ziet mensen die er niet meer zijn enz enz enz.
hij weegt nog net 45 kilo kortom een brok ellende. wij vinden het allemaal zo vreselijk om te zien, en ergens hopen we dat, “ze” hem snel komen halen, want dit is niks, niet voor hem maar ook niet voor ons, het is zo vreselijk om een hele sterke man af te zien takelen.
klinkt misschien raar, maar ergens hoop ik dat vandaag de telefoon gaat, met de verlossende woorden, het is gebeurd met papa. hij is ingeslapen……
heb veel verdriet maar ik zal blij zijn als hij uit zijn lijden verlost zal zijn.
geen pijn meer.
moest het even kwijt.
louise
hans

30-05-2005 12:51

hallo louise
het klink raar maar het lijkt mij inderdaat ook het beste dat deze man vandaag nog uit zijn lijden verlost word. en ik kan wel zeggen dat ik weet wat je doormaakt maar dat kan ik niet want ik heb het niet meegemaakt om iemand van zo dichtbij te verliezen. ook wij hebben het op dit moment niet makkelijk maar ik hoop haar niet te verliezen.
ik wens jou en je familie heel veel sterkte voor nu en in de toekomst
groetjes hans
diamantje

30-05-2005 13:00

tjonge louise, dat is niet niets nee, maar denk als je vader helemaal nog bij zijn positieve zou zijn dat hij het ook zou wensen….. want dit is op zich natuurlijk al mens onteerend.
het mooiste zijn gewoon zijn als hij in zijn slaapje zou inslapen zodat hij het niet merkt, probeer nu nog zoveel mogelijk bij hem te zijn en te laten voelen dat het oke is als hij gaat…………………..
damzzzzz wat is dit moeilijk veel suxxes voor je meid.
liefs diamantje.
Louise

30-05-2005 13:26

Ik weet wat je voelt, mijn moeder is 1,5 week geleden gestorven. En wij waren ook blij en opgelucht voor haar dat ze geen pijn meer hoefde te lijden, het is zo erg om aan te zien dat je moeder, in jouw geval je vader, zo achteruit gaat, zo mager wordt en eigenlijk zichzelf totaal niet meer is. Je verdriet zal groot zijn maar er zal ook opluchting zijn.
Ik leef met je mee, als lotgenoot en naamgenoot.
Veel liefs,
Louise.
rakkertje

30-05-2005 13:46

Hoi Louise,
Wat is dit een moeilijke tijd voor je,ook zo met heel veel dubbele gevoelens……
Ben zelf mijn moeder verloren aan deze ziekte in januari dit jaar.
Die laatste weken/dagen waren heel zwaar.
het is verschrikkelijk om te zien hoe je vader van flinke zelfstandige kerel wordt tot wat hij nu is…..
Ik wens je heel veel sterkte en kracht voor de komende tijd!
Liefs en knuffels,
Rakkertje
rakkertje

30-05-2005 13:52

Hoi Louise waarvan moeder pas is overleden…..
Sorry dat ik dit zo zet,maar dan brengt het hopelijk geen verwarring.
Hoe gaat het met je?
Liefs Rakkertje
louise

30-05-2005 14:26

hoi hoi.
eigenlijk is het heel erg fijn dat dit prikbord er is. ik ken jullie geen van allen, maar het is zo fijn om je verhaal kwijt te kunnen, en niet het gevoel te hebben van, oh ik zeur. wat je bij veel mensen wel hebt als je je verhaal vertelt. het fijne, maar ook rotte, is dat jullie precies weten wat je voelt, wat er door je heen gaat. je hoeft eigenlijk niks te zeggen, jullie weten hoeveel pijn en verdriet je hebt, als je met deze ziekte, van dichtbij te maken hebt.
iemand zei ooit tegen mij, niet alleen je vader heeft kanker maar het hele gezin,
daar ben ik eens over na gaan denken, en ik geloof dat dat persoon groot gelijk heeft, alleen het enige verschil is, dat wij het niet voelen, en aftakelen……..
ben ook blij dat als ik de berichten van hans lees, dat het goed gaat, dat ze een kans hebben. het hoeft niet altijd fout te lopen, gelukkig niet trouwens!!!!!!
louise

naar het einde

louise

hans

diamantje

Louise

rakkertje

rakkertje

louise