Wat betekend het

  • andre

    als je als vader zijnde kanker hebt, en je nooit zal weten of je kinderen een goeie toekomst hebben.

    Een rare vraag misschien, maar er zijn een aantal dingetjes waar ik vaak aan denk.

    Ik zelf heb op school al een diploma gehaald, en probeer nu een niveau hoger. Het gaat niet echt goed op school en eigenlijk heb ik dat diploma toch wel nodig om nog een beetje kans te maken op werk. Het is niet zo dat het diploma dat ik nu heb laag is, maar in deze economische tijd is er vooral in mijn sector ( ict ) geen werk. Het einde van mijn school zit er aan te komen en ik hoop nog werk te vinden als me vader nog leeft.

    Een ander punt is dat ik geen vriendin heb en 21 jaar ben. Ik heb dit vaker gesproken met mensen hier en mij werd dan aangeraden om te praten met me vader hier over.

    Ik zou zelf niet weten hoe ik hier over moet beginnen. Zijn er mensen die kanker hebben of hebben gehad en die kinderen op leeftijd hebben en vrijgezel zijn? zoja, hoe denk je er over? Wat betekend het voor je?

    Ik heb wel gemerkt dat op dit forum vrijwel iedereen een relatie heeft, dus is het misschien moeilijk om je in te denken hoe ik me voel.

    Als vrijgezel zijnde voel ik me nog goed, maar toch denk ik dat me vader het anders zou willen zien.

    Zou een gesprek met me vader wel goed zijn? Stel hij zegt dat hij me graag met een vriendin zou willen zien, dan ga ik juist balen. Als hij zegt dat het hem niet zo veel uitmaakt, dan denk ik al snel dat hij dat alleen zegt om mij gerust te stellen.

    Ik heb het zoals ik al zei eerder hier over gehad met jullie, maar er komen natuurlijk nieuwe mensen bij, zo ook Theo van 2 topics naar onder. Ik probeer toch de vragen meer te richten naar mensen die zelf ziek zijn.

    Andre

  • rakkertje

    Beste Andre,

    Ik begrijp dat je aan veel dingen nog wilt voldoen zodat je vader nog kan laten blijken dat hij trots op je is……

    Ik denk dat voor je vader het belangrijkste is dat jij gelukkig bent (tot zover dat in deze situatie mogelijk is natuurlijk )

    Probeer eens terug te denken hoe je je voelde voordat je vader ziek werd

    en hoe trots je vader toen op je was.

    Ook probeer ik even voor jou mee te denken waar misschien nog meer mensen van jou leeftijd kunnen zijn,hier misschien ook wel hoor.

    Maar hoe meer je bezoekt hoe meer kans natuurlijk….

    Op www.diagnose-kanker.nl zijn ook wat forums en heel veel informatie.

    Misschien heb je hier ook wat aan.

    Sterkte!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    Groetjes van Rakkertje

  • ineke wijnstok

    hallo

    even een reactie van een vrouw

    ben 56 en heb nog een zoon van achttien thuis

    ik ben ook ziek

    dus begrijp wat je bedoelt

    denk dat je vader alleen wil dat het jou goed gaat

    nu op dit moment

    tuurlijk is over de toekomst denken goed

    maar ik denk als je het je vader vraagt

    dat hij alleen maar wilt dat je gelukkig bent

    groetjes ineke

  • bien

    Lieve André,

    ik ben 27, mijn relatie is nog best wel pril- en mijn vader zei toen hij nog lefde alleen maar tegen mij: ‘Of dit nu de ware is of niet, dat maakt niet uit.Misschien kom je die pas op hele late leeftijd tegen,dat kun je nu toch nog niet zeggen. Als jij de dingen doet die je graag wilt doen, dan vind ik het allemaal prima. Ik ben trots op wie je bent, en het maakt mij niet uit of je nooit een vaste vriend hebt of een studie afrondt- als jij er zelf maar achter staat.’

    En dat heeft me gerustgesteld. Ik had graag gewild dat hij nog leefde als ik kinderen zou krijgen, en misschien zelfs wel op een trouwdag (hopelijk met huidige vriend)- maar hoe het allemaal ook loopt, hji was trots op wie ik was en niet op wat ik had.

    Hoop dat ik je een beetje gehoplen heb. Oja, één ding kan ik je aanraden; praat over alles wat je te binnen schiet. Nu kan het nog. en ik weet zeker dta je vader alles wel wilt bespreken met jou, als hij ziet hoe belangrijk het voor je is. Doe het, voor het te laat is.

    Succes met alles. Liefs Bien

  • andre

    thnx voor de reacties. Ik denk dat nu ik de reacties lees ik me toch minder zorgen hoef te maken.

    Praten over gevoelige onderwerpen, tja.. misschien raar om te zeggen, maar die gesprekken begin ik niet zo snel als me vader nog buiten levensgevaar is. Me pa voelt zich nog best ok, heeft verder geen klachten, en het zal nog wel een tijdje goed gaan.

    ik ben eigenlijk best gesloten tegenover mijn ouders, ik bespreek niet zo snel onderwerpen die voor mij gevoelig zijn of veel waarde hebben. Die gesprekken komen ( jammer genoeg ) wel een keer.

    Andre

  • rakkertje

    Hoi Andre,

    Ik uit mezelf ook moeilijk,je kunt het ook schrijven……Misschien heb je er wat aan

    Liefs en sterkte

    Rakkertje

  • louise

    hoi hoi.

    ik vind het ook moeilijk om dingen tegen mijn vader te zeggen. dat schrijven is dan ook een goeie tip!!!!!

    elke week schrijf ik op de kalender die in de keuken hangt.

    ik hou van je!!!!! niet vergeten he!!!!!

    de mensen zeggen ook dat je nu nog met elkaar kan praten, zeker dingen die je nu nog wilt zeggen, maar ik kan dat ook niet, wil dat ook niet, ik wil alleen mar genieten van hem nu hij er nog is, en geen diepzinnige gesprekken gaan voeren. gelukkig hebben mijn vader en ik aan 1 oogopslag voldoende om te weten wat we voelen en bedoelen.

    maar als je het niet kan zeggen, schrijf hem dan inderdaad een brief, meestal kun je in je brief ook de juiste woorden zeggen.

    veel sterkte!!!

    groetjes louise