geen vertrouwen

  • Hans

    hallo allemaal ik ben hans en gisteren is bij mijn vrouw (39) borstkanker geconstateerd. a.s. volgende week woensdag moet ze geopereerd wordenmaar dat is nog niet het probleem. dat ze die tumor er uit halen daar heb ik alle vertrouwen in maar de schildklier moet er ook uit om te kijken of er uitzaaingen zijnen ik vertel haar en de kinderen wel dat het allemaal goed komt maar ik heb zelf het gevoel dat het helemaal niet goed komt maar ik kan natuurlijk niet tegen haar zeggen van we hebben het leuk gehad samen maar over een jaar ben je dood want dan geeft ze de moed zelf waarscheinlijk ook op terwijl zij wel alle vertrouwen heeft dat het goed komt. dat houd dus gewoon in dat ik er alleen voor sta met mijn gevoelens.

    is er iemand die mij kan vertellen hoe ik daar het beste mee om kan gaan.

    groetjes hans

  • Brenda

    Hallo Hans

    Ik weet dat je wereld in stort op dit moment. En het enige wat je nog kan denken het komt niet meer goed. Mijn moeder heeft borstkanker met uitzaaiingen , waarbij het niet zo goed gaat. Maar als ik zo het verhaal lees kan dat nog alle kanten opgaan. Je weet nl niet of er uitzaaiingen zijn . Probeer positief te blijven vooral ook voor je vrouw, Ze kunnen tegenwoordig veel. Ik weet dat het moeilijk is , omdat jullie leven in een klap anders is. Positief denken/en hopen dat is het beste op dit moment.

    Heel veel sterkte Brenda

  • jos

    hi hans,

    ik “had”vorig jaar borstkanker…mijn nichtje van 21 schildklierkanker….beiden zijn goed te genezen!!!!we sporten allebei weer!!

    niet doemdenken…ik begrijp je wel….je voelt je ZO machteloos…..

    hoop dat mijn mailtje je een beetje helpt…ik ben nog fitter als voorheen…na 3 operaties….5 chemoos..en 35 bestralingen…..

    groetjes,josje

  • Hans

    bedankt voor jullie reactie en de troostende woorden maar het beroerde is dat ik altijd heel erg positief ben, toen mijn zoontje nekkramp had zij ik dat het allemaal goed kwam en het kwam ook allemaal goed, toen mijn andere zoontje met een flinke longondsteking in het ziekenhuis kwam was ik ook positief en het kwam allemaal goed, in februari is weer een ander zoontje geopereerd en precies het zelfde verhaal het kwam allemaal goed maar afgelopen vrijdag toen de punctie werd genomen had ik zoiets van dit is beslist niet goed en het is dus ook beslist niet goed en dat zelfde gevoel heb ik nu weer DAT HET NIET GOED KOMT en dan blijf ik daar achter met 4 kinderen tussen de 9 en de 13 en haar grootste wens was altijd om ooit oma te worden, zal dit nog lukken. ik wil het mooiste van de moederdag maken want het kan wel eens haar laatste zijn. toen wij het dinsdag te horen kregen zat ik 's avonds alleen beneden en was ik de begravenis al aan het regelen. DIT IS TOCH NIET GEZOND VOLGENS MIJ. ik kan nu alleen maar hopen maar geloven kan ik nu niet. ik weet het gewoon niet.

    groetjes hans

  • carlita

    Hallo Hans,

    Ik begrijp heel erg goed wat je voelt. 2 weken terug hebben ze hetzelfde bij mijn moeder geconstateerd. en inderdaad je wereld stor in.

    ik probeer me heel erg goed en sterk te houden, maar als ik s'avonds in bed lig slaat de paniek toe, en denk ik er vaak aan hoe het zou zijn zonder haar.

    wat denk ik het belangrijkste is dat je positief blijft hoe moeilijk dat ook is.

    het leven is een raadsel en je weet nooit wat de morgen je brengt.

    dus geniet met volle teugen van de dagen die je samen hebt.

    heel erg veel sterkte in deze zware periode

    dikke knuffel van carlita

  • jos

    er is geen leven zonder hoop!!

    pluk de dag!

    en blijf positief……

    kus!

  • louise

    Hallo Hans, ik begrijp dat je in een dip zit, het is natuurlijk heel erg schrikken. Ga eens lezen bij: www.de-amazones.nl een website door voor jonge vrouwen, met borstkanker EN hun partners. Jullie kunnen daar heel veel informatie vinden en vrouwen en partners die in dezelfde situatie zitten.

  • jos

    thx louise!kheb zelf ook borstkanker……

  • jodyi

    en ook op www.diagnose-kanker.nl vind je partners van kankerpatienten, in een mailgroep voor speciaal voor partners.. misschien heb je er wat aan..

    ik denk ook dat het nu anders is dan die anderen keren.. toen waren het je kinderen, minstens zo belangrijk misschien, maar dit is je levenspartner.. de moeder van die kinderen! En kanker.. waar van je zo vaak weer leest hoeveel mensen het niet redden.. ondanks dat het echt zo is, dat veel , heel veel mensen, het ook wél redden.. maar toch..

    echte lotgenoten weten hoe je je voelt,

    sterkte,

    jodyi

  • Hans

    wat is iedereen toch lief hier voor elkaar

    jammer dat je daar pas achter komt als je het echt nodig heb

    allemaal bedankt voor jullie lieve reacties en ik heb er ook wat aan, ik moet er nu alleen nog wat mee gaan doen

    BEDANKT