Boosheid als reactie normaal?

Ikke

30-04-2005 11:57

Beste mensen,
Een aantal weken geleden takelde de gezondheid van mijn moeder ernstig af.
We zijn uiteindelijk door de huisarts naar de SEH van het ziekenhuis gestuurd.
Hier hebben ze een MRI-scan gemaakt en toen kwamen de dokters met een vervelend bericht; ze waren geschrokken want ze hadden sterk het vermoeden dat er kwaadaardige tumoren zaten tussen de wervels onder in de rug.
Een paar weken later na een hoop onderzoeken bleek dat die tumoren in de rug slechts uitzaaiingen waren maar dat de bron in de longen zat. Er is niks aan te doen en met chemo worden slechts de uitzaaiingen bestreden.
In eerste instantie was ik natuurlijk verdrietig, maar nu ik gehoord heb dat het longkanker is ben ik kwaad. Mijn moeder rookt al vanaf haar 17e en ik heb al honderden keren geroepen dat ze nou eens moest stoppen omdat ik m'n moeder niet kwijt wilde aan kanker. Nu is het toch gekomen waar ik altijd bang voor was.
Nu ben ik kwaad want mijn moeder ontkent dat het van het roken komt. Ze zegt dat de arts heeft gezegd dat roken NIET de oorzaak is. Mij maak je dat niet wijs, 90% van de longkanker gevallen zijn ontstaan door het roken en ik denk dan ook dat de arts heeft gezegd dat het er niet van HOEFT te komen, iets heel anders.
Ik weet voor mezelf eigenlijk dat roken de oorzaak is en als dat niet zo is in ieder geval dat roken bijgedragen heeft aan de ontwikkeling van kanker en dit proces versneld heeft.
Nu ligt ze nog steeds in het ziekenhuis, vaak zelfs gewoon aan de zuurstof, maar ze blijft gewoon door roken. Ik heb in ieder geval voor mezelf besloten dat ik hier niet aan bijdraag en haar niet meer naar de rookruimte breng. Ook haal ik geen sigaretten meer.
Nu zou ik graag willen weten of er meer mensen zijn met een dergelijke reactie van boosheid i.p.v. verdriet? Ik krijg namelijk onbegrip en heb het idee dat me wordt verweten dat ik mijn moeder het de laatste tijd die ze heeft niet in de watten leg en alles doe wat ze maar fijn vindt. Ik kan dit gewoon niet opbrengen en ben eigenlijk gewoon kwaad dat ik ook al 22 jaar tegen mijn zin in meerook. Ik ben dus ook niet van plan, ik woon nog thuis, om als ze weer thuis komt nog in haar rook te gaan zitten. Mijn toekomst samen met mijn vriendin gaat voor…
Graag reacties!
Emma

30-04-2005 23:35

Hoi Ikke,
Wat een rotnieuws hebben jullie gekregen! Natuurlijk ben je boos, je wilt gewoon je moeder niet verliezen en zeker als je bedenkt dat ze het zelf misschien had kunnen voorkomen.
Maar het is echt waar, na onderzoek van de tumor (dan moet er volgens mij wel wat op kweek zijn gezet) kunnen ze zien of de tumor van het roken komt.
Mijn vader is overleden aan longkanker. Hij had het in beide longen zitten. Het waren twee verschillende soorten, in de ene long van het roken in de andere pure pech. Gelukkig was die van het roken het kleinst en is hij daar niet aan overleden. Ik heb dus geen reden om boos te zijn want als hij niet had gerookt was hij ook overleden.
Probeer het van je af te zetten dat het misschien haar eigen schuld is, probeer van haar te genieten zolang ze er nog is. Maar het is moeilijk hoor! Volgens mij is boosheid een hele normale reactie. (ik werd toen we hoorden dat er niks meer aan te doen was boos op de arts en de verpleging van het ziekenhuis! Ik wilde gewoon boos worden op iemand, iemand moest toch de schuld krijgen dat mijn lieve papa dood zou gaan…
Ik hoop dat je er een beetje mee om kunt gaan en deze gevoelens in ieder geval niet continu overheersen want dat is voor je zelf ook geen leven. Heel veel sterkte!
Emma.
Linda

01-05-2005 17:42

Hallo Ikke,
Mijn vader is in februari overleden aan darmkanker.
Hij heeft zijn leven lang, totdat hij hartpatient werd, vijftien jaar dÃƒÂ¡ÃƒÂ¡rvoor ook stevig gerookt. Sigaretten ÃƒÂ©n zware shag.
Hij heeft ook zijn leven lang sambal gegeten, mijn vader kwam dan ook uit Indonesie. Als je veel, veel sambal eet dan kan je daar ook last van krijgen in je darmen. Maar omdat mijn vader het bij wijze van spreke met de paplepel is ingegoten kon hij er goed tegen.
Of hij dÃƒÂ¡ÃƒÂ¡r darmkanker van heeft gekregen dat betwijfel ik.
Maar mijn vader kreeg een vorm van kanker, en ik begrijp dat je best boos bent op je moeder maar eigenlijk zeg je nu tegen haar; “Zie je nou wel!” I
k ken jou moeder niet maar ik denk dat ze zelf ook wel weet dat roken niet goed is.
Maar ze is ook een volwassen vrouw die het recht heeft op haar eigen keuzes.
Zelfs als de artsen nu zouden zeggen het is beter voor u om te stoppen, dan blijft het een advies maar de keuze blijft bij jou (volwassen) moeder.
Ik kan geen keuze voor je maken, net zo als jij dat niet voor je moeder kan of mag maken. Zolang ze nog helder van geest is, is dat haar eigen recht.
Hoe moeilijk dat ook voor jou is om mee om te gaan.
Je zult toch een weg moeten vinden met jezelf om hier mee om te gaan.
Als je daarvoor kiest tenminste. Ik denk dat je zelf ook energie moet proberen te behouden voor jezelf ÃƒÂ©n voor je moeder als ze in een later stadium is beland.
Als jij er voor kiest om dan geen pakjes sigaretten voor haar te kopen, en haar niet meer naar de rokersruimte te brengen is dat misschien jouw manier om er mee om te gaan. Maar bedenk je wel; Waar je zo bang voor bent, dÃƒÂ¡t heeft ze nu al; kanker…en je kunt dÃƒÂ¡ÃƒÂ¡r niets meer aan doen. Mijn keuze zou zijn om uit te leggen waarom ik zo boos ben op haar, en als ze het dan niet met je eens is, tsja iedereen heeft recht op zijn of haar eigen mening. Vervolgens zou ik er dan wel voor kiezen om er tÃƒÂ³ch te zijn voor haar.
Lieve Ikke, soms moet je je eigen principes opzij zetten voor een ander…
De keuze ligt bij jou maar ik denk dat je deze boze energie beter kunt omzetten in goede energie, want misschien krijg je straks niet meer de kans om te zeggen hoeveel je nog van haar houd…en dÃƒÂ¡t wil je zeker niet!
Ik wens jou ÃƒÂ©n je moeder veel succes, kracht en vooral liefde in deze situatie.
Je hebt maar ÃƒÂ©ÃƒÂ©n moeder Ikke, heb haar lief ook met haar gebreken.
Linda
bien

01-05-2005 20:39

Beste Ikke,
ik heb ook gelezen wat Emma en Linda zeggen, en ik sluit me bij hen aan. Boosheid is normaal, en het is vaak ook goed want dan kan je even het nieuws van je af zetten. Maar de kern blijft: je moeder heeft die ziekte en ze gaat er waarschijnlijk aan dood. En of je het eens bent met je moeder of niet, ze heeft niet haar hele leven gerookt alleen maar om jou dwars te zitten. En dat ze nu nog steeds rookt, doet ze ook niet om jou dwars te zitten. Ze rookt nu eenmaal graag en ze weet dat ze haar ziekte toch niet terug kan draaien, dus waarom zou ze nu ineens wel stoppen met roken? Nogmaals: ze doet het niet om jou dwars te zitten, ze leeft haar leven op haar manier. En nee, je hoeft het er niet mee eens te zijn. Je mag er ook best wat van zeggen. Je mag ook kwaad worden op haar. Maar het blijft haar keuze.
Ik wil maar ÃƒÂ©ÃƒÂ©n ding zeggen (nee, eigenlijk twee): ik hoop dat je met je verdriet, je vragen en angsten bij iemand terecht kunt, want het wordt nog heel zwaar. Heel veel sterkte daarmee.
En twee: laat alsjeblieft je woede naar je moeder toe niet een afstand tussen jullie scheppen. Ongeacht van het feit of zij jou nu nodig heeft, jij hebt haar ook nodig. En ze is er nog voor je. Koester de tijd die jullie nog hebben. En als het je heel eg dwarszit, wees er dan niet bij als ze die sigaret opsteekt. Maar laat de rook jullie momenten samen niet teveel bepalen- het kan zomaar te laat zijn…
Nogmaals heel veel sterkte.
Liefs Bien
klaver5

02-05-2005 15:50

Beste ikke,
Ik heb ook mijn vader verloren aan longkanker, hij heeft bijna zijn hele leven gerookt en was 5 jaar gestopt met roken toen hij ziek werd. Wat waren wij teleurgesteld dat hij toch nog longkanker kreeg!! Boos niet, toen hij jong was en begon met roken was er nog niets bekend over de eventuele gevolgen ervan. Waar ik wel heel erg boos en verdrietig van wordt is als ik hoor dat iemand in mijn omgeving is begonnen met roken. Zeker in deze tijd weet je wat de gevolgen zijn, maar kennelijk denkt men dan toch : mij overkomt dat niet.
Ik hoop dat je boosheid niet tussen jou en je moeder in gaat staan, je kunt je energie nu wel beter gebruiken! Maar ik begrijp je reactie wel heel goed. Ik wens je alle sterkte toe voor de komende tijd, je moeder moet ook heel erg geschrokken zijn , misschien dat ze daarom ook ontkent dat het van het roken komt, maar weet ze in haar hart wel beter.
Heel veel sterkte!
Ikke

08-05-2005 16:33

Beste mensen,
Ik zie hier een heleboel reacties en eigenlijk zeggen jullie allemaal dat ik mijn boosheid of mijn principes aan de kant moet zetten.
Toen mijn moeder 17 was, was al lang bekend dat roken slecht was voor de gezondheid en mijn oma heeft dan ook altijd geprobeerd haar kinderen van het roken af te houden. Echter een paar weken voor haar 18e is ze TOCH begonnen.
Toen ze van mij in verwachting was wist ze ook dat roken O ZO SLECHT was, toen is ze gestopt. Tegen mij zegt ze dat dat was omdat ze zwanger was, maar volgens mij is dit alleen maar omdat ze plat op haar rug in het ziekenhuis heeft gelegen 5 maanden.
Toen ik geboren ben is ze meteen weer begonnen en heeft mij als kind altijd blootgesteld aan de rook (en niet zo'n klein beetje ook niet). Ik heb de laatste jaren al last van mijn luchtwegen en mijn ogen en als mijn moeder een tijdje (weekje ofzo) weg is wordt dit aanzienlijk minder.
Ik denk dat ik er echt niet zo'n moeite mee zou hebben als mijn moeder inderdaad 5 jaar geleden serieus de moeite had genomen om te stoppen en dan toch ziek zou worden.
Nu houdt ze totaal geen rekening met niemand. Als er bezoek komt is ze nog niet terug van het rokerdagverblijf. Voordat bezoek voorbij is vraagt ze al of het bezoek meegaat naar het rokersdagverblijf. Ze snapt niet dat daar ook mensen bij zitten die er een hekel aan hebben. Ze belt notabene mijn tante op, wiens man net met veel moeite gestopt is, of ze sigaretten wil halen.
Thuis is het ook nooit anders geweest, en als ik er iets van durfde te zeggen is het “Ik betaal hier de huur”. Ik denk dat mijn standpunt ook een beetje voortkomt uit de relatie die ik toch al met mijn moeder heb en ik weet ook zeker dat het niet (allemaal) aan mij ligt.
Bedankt voor de reacties maar ik ben vooralsnog niet van plan om mijn standpunt of mijn principes opzij te zetten. Tenslotte heeft ze mij ook al 22 jaar verplicht mee laten roken en denkt er niet eens aan om een compromis te sluiten.
M.vr.gr.
Ikke
Brenda

09-05-2005 16:57

Hallo
Dan blijf je maar boos op haar wat nu toch geen zin heeft meer, dingen kan je toch niet meer terug draaien. Ook mijn moeder heeft borstkanker met uitzaaiingen, en heeft altijd gerookt en veel wijntjes gedronken , ook dat kan van het roken komen die borstkanker, maar ga haar daarom niet verwijten. Vindt het al erg genoeg dat ik straks mijn lieve mams er niet meer is en dat ze zo`n lijdensweg nog moet. Voor jouw moeder is dat precies zo . Zet die boosheid even aan de kant , want dat kost zoveel extra energie , en dat je al je steun en liefde kan geven aan je moeder. Die je moeder echt wel nodig heeft. Want anders zou je misschien later nog wel eens spijt krijgen.
Veel sterkte brenda
Linda

09-05-2005 22:51

Beste Ikke,
als je dan toch al besloten hebt om boos te blijven op je moeder, want dat is wel duidelijk, waarom vraag je hier dan om reacties hierop?!
Wat wil je horen?
Ik sluit me bij Brenda aan ÃƒÂ©n blijf bij de woorden die ik al in eerdere reactie gaf.
Je kunt boos blijven, dat is jou keus maar verwacht dan niet van mensen hier die ook meemaken wat jij meemaakt of meegemaakt hebben dat ze jou naar de mond gaan praten.
Nogmaals; je moeder is een volwassen vrouw met het recht op haar eigen keuzes, ook al zijn ze egoÃƒÂ¯stisch in jou ogen.
Net zo goed als het jou recht is om boos te zijn op haar.
Maar het lijkt wel of je boos bent op iedereen die hier een reactie geeft op jouw vraag omdat die niet zijn wat jij horen wilt, denk ik.
Hoe moeten wij nu weten hoe het was om met jou moeder te leven?! En wij horen nu ook maar ÃƒÂ©ÃƒÂ©n kant van het verhaal…
En dat is niet eerlijk, dan moet je er niet om vragen. Ik denk dat je namelijk niet veel andere reacties zal krijgen dan dat je nu al gekregen hebt.
Heb ook begrip voor je moeders situatie, misschien is ze wel bang en hoopt ze op jou steun.
Ik wens je veel sterkte en je moeder ook.
En ik hoop dat jij geen spijt krijgt van je keuzes met betrekking op je gedrag naar je moeder toe op dit moment. Denk er nog maar eens goed over na want straks heb je geen keuzes meer te maken….
Met vriendelijke groeten; Linda

Boosheid als reactie normaal?

Ikke

Emma

Linda

bien

klaver5

Ikke

Brenda

Linda