uitvaart besproken

Louise

28-04-2005 09:47

Gisteravond hebben we samen met mijn moeder, vader, broertje en voorganger van een kerk de uitvaart besproken. Mijn ouders zijn niet echt gelovig maar willen toch ook niet een uitvaart zonder wat zeg maar. Dus hebben we een voorganger benaderd die zij privé ook kennen en waarvan we al eerder een dienst hebben meegemaakt. Eerst wilden ze het nog niet, een gesprek met hem, maar ik had er een beetje op aangedrongen, niet alleen om de uitvaart te bespreken maar ook iemand die ze troost kan bieden. En gelukkig ging ik gisteravond met een goed gevoel naar huis, mijn ouders hadden beiden duidelijk steun aan zijn woorden en ik ook trouwens. Verder is het wel raar om alles nu al te bespreken maar mijn moeder is nu nog bij haar volle bewustzijn en kan ze nu haar wensen uitspreken die wij natuurlijk zullen respecteren.
Mijn schoonmoeder is vorig jaar augustus overleden en nu zit ik gewoon een half jaar later weer zulke dingen te bespreken. Bizar gewoon!
Mijn moeder gaat hard achteruit, ze wordt heel mager en eet nauwelijks meer. Haar ene been kan ze ook nauwelijks meer gebruiken en ze ziet grauw en zit onder de blauwe plekken van het prikken tegen de trombose. Haar lever is al heel erg vergroot en geeft steeds meer pijn.
Het is zo mensonterend te zien hoe een mens zo kan aftakelen.
bien

28-04-2005 12:37

Lieve Louise,
ik weet precies hoe hard het kan gaan, als de uitzaaiingen eenmaal in het lever zitten. Bij mijn vader groeide zijn lever elke week enorm, op gegeven moment was hij 3x zo groot geworden. Dan gaat het lever andere organen opzij drukken… nou ja, je weet vast al wel hoe het allemaal zal gaan verlopen. Het lijden is inderdaad mensonterend…
Fijn dat jullie zo'n goed gevoel hebben na het gesprek met de uitvaartonderneming. Het is goed dat je erop hebt aangedrongen, ik vond het zo fijn dat mijn vader begraven is zoals hij dat wilde, het leek daarom nog meer of hij er die dag zelf ook gewoon bij was en dat voelde heel erg goed.
Geniet van haar, nu ze idd nog bij volle bewustzijn is. Zorg dat je ruim vantevoren het gevoel hebt: ‘Als ze nu zou gaan , dan heb ik er vrede mee, want alles is uitgesproken’. Dat heeft mij de kracht gegeven om hem vol overtuiging te vertellen dat hij best euthanasie mocht toepassen, dat hij voor mij niet nog langer hoefde te lijden.
Heel veel sterkte.
Liefs, Bieneke
carla

28-04-2005 12:42

hallo louise
ik wil je heel veel sterkte wensen de komende tijd.
groetjes carla11
rakkertje

28-04-2005 18:47

Hoi Louise,
Allereerst wil ik je even laten weten hoe knap ik het vind dat jullie dit hebben kunnen bespreken van te voren!
Dit lukt niet bij iedereen.
Ook ben ik blij voor jullie dat jullie zteun aan de voorganger hadden.
Het is inderdaad mensonterend om iemand zo te zien lijden …..
Ik wens jullie nog heel veel sterkte toe in deze moeilijke tijd.
Liefs rakkertje
Emma

28-04-2005 22:40

Lieve Louise,
Stom he, dat je opeens over dit soort dingen moet en kan praten. Je hebt het over iets wat je gewoon helemaal niet wilt en toch is het aan de andere kant fijn zodat je je moeders wensen weet en al een stukje met haar samen van je verdriet kan verwerken.
Ik hoop dat je je moeder nog lang bij je mag hebben maar hoop ook dat de lijdensweg niet al te groot wordt door deze kloteziekte…
Sterkte, Emma.

uitvaart besproken

Louise

bien

carla

rakkertje

Emma