Hallo Lieve Allemaal,
ik heb een drukke periode achter de rug op mijn werk en daardoor kon ik niet zoveel respons geven als ik eigenlijk had willen doen op dit pb.
Ten eerste wil ik iedereen graag veel sterkte wensen die voornamelijk de laatste 2 weken gepost hebben waarvan er veel van jullie zijn die een zieke of terminale ouder hebben. Ik hoop oprecht dat het allemaal nog draaglijk is.
Met mij gaat het wel weer, en met mijn moeder ook. Ik ben zo trots op haar! Er zijn al wat dingen voorgevallen die normaal gesproken mijn vader zou oplossen of regelen maar mijn moeder doet nu alles heel kranig zelf en dat vind ik echt heel knap. Misschien kan ik iemand hiermee een hart onder de riem steken want mijn broer en ik hadden nooit gedacht dat ons moeder zo sterk en veerkrachtig zou zijn na het overlijden van onze vader.
Wij hebben haar hierin, gelukkig, onderschat. Ze geeft zelf aan het overlijden van haar echtgenoot wel te kunnen accepteren en te relativeren, maar het alleen zijn valt haar wel zwaar. We bellen dus veel en probeer zeker 1 á 2 keer per maand met haar af te spreken. Ons werk laat het niet altijd toe maar ook omdat mijn moeders sociale leven, níeuw leven ingeblazen is. Ze is vaak bij iemand op visite of heeft een vriendin over de vloer.
Ja ik ben trots op haar en het doet me goed ook te weten dat zij een manier heeft gevonden om het allemaal te verwerken. net zoals ik dat hier kan doen en een schouder heb bij mijn vriend om op uit te huilen.
Voor iedereen het beste en misschien nog tot ziens!
Veel liefs, liefde, kracht en vertrouwen in het goede van Linda