bijna...

  • bien

    Mijn vader heeft maandag de datum bekend gemaakt waarop hij ons gaat verlaten. Het zal zondag de 17e zijn, 1 maand voordat mijn ouders 35 jaar getrouwd zijn. Ik ben er aan de ene kant heel trots op, dat hij kiest voor zijn waardigheid en zelfrespect, door er mee te stoppen voordat hij echt niets meer zelf kan. Maar aan de andere kant voelt het echt alsof hij ons in de steek laat. Hij kan toch niet zomaar eruit stappen en ons achter laten? Dubbele gevoelens zijn slopend. Aan de ene kant gun ik hem zijn rust en ben ik blij dat hem nog veel maanden pijn bespaard zullen blijven. Aan de andere kant ben ik er nog lang niet aan toe om hem te moeten gaan missen.

    Waarom zal hij mijn kinderen ooit ontmoeten? Zullen mijn kinderen over een paar jaar hun opa alleen maar leren kennen van de verhalen die ik vertel? Waarom moet mijn moeder alleen verder? Waarom wordt pappa geen rustig ouwe dag gegund, maar wordt hij op de meest wrede manier van al zijn dromen en wensen weggerukt? Waarom???

    Het doet zo'n pijn…

  • kiki

    Dit moet echt heel moeilijk zijn voor je. Ook ik zit in zo`n soort situatie, maar dan met mijn moeder. Waarom kunnen ze niet genieten op hun oude dag. En dan werk je je rot je hele leven voor zòn einde. Het leven is niet vanzelfsprekend. Ik wens jouw en je familie heel veel sterkte toe voor, de dag die gaat komen. Daar zijn geen woorden voor.

    Knuffie kiki

  • Angela

    Wat moet dit moeilijk voor jullie zijn zeg, en inderdaad waar hebben ze dit aan verdiend. ik wens jullie allemaal heel veel sterkte en ondanks alles toch nog een paar fijne weken met je vader, haal er alles uit wat erin zit.

    groetjes Angela

  • Angela

    hai Bien, wil graag wat dingen aan je vragen maar dat doe ik liever prive, mag ik met je mailen? en wil je dan even je adres doorgeven? als je het wilt hoor

    groetjes Angela

  • Emma

    Het is niet eerlijk! En wat moeilijk voor jullie zeg…

    Sterkte! Emma.

  • amanda

    Lieve bien,

    Waarom?????? Wij zullen het in dit leven nooit te weten komen en er is ook geen logische verklaring voor. Acceptatie is ook een woord waar wij ons zo af en toe geen raad mee weten, zo ook nu. Ik vind het zo erg allemaal, zo moeilijk, zo oneerlijk…….. Ik heb een gedichtje voor jou, het geeft mij in de allermoeilijkste situaties veel steun…..het is een gedichtje voor iedereen die dit leest en die het moeilijk heeft:

    FOOTPRINTS

    One night a man had a dream.

    He dreamt he was walking along a beach with the Lord.

    Across the sky flashed scenes from his life.

    For each scene he noticed two sets of footprints in the sand:

    one belonging to him and the other to the Lord.

    When the last scene of his life flashed before him, he looked back at

    the footprints in the sand. He noticed that many times along the path of his life

    there was only one set of footprints.

    He also noticed that it happened at the very lowest and saddest times

    in his life.

    This really bothered him and he questioned the Lord about it.

    "Lord, you said that once I decided to follow You, You,d walk with me all the way.

    But I have noticed that during the most troublesome times in my life, there

    is only one set of footprints. I don't understand why when I needed You most,

    You would leave me."

    The Lord replied, "My precious child, I love you and I would never leave you.

    During your times of trial and suffering when you see only one set of

    footprints, it was then that I carried you."

    Ik denk aan jullie, lieve groetjes van amanda

  • Louise

    Lieve Bien,

    wat vreselijk moeilijk voor je! Ik wens je heel veel sterkte en liefde toe in deze hartverscheurende periode. Probeer nog te genieten van de tijd die jullie nog gegeven is, hoe moeilijk dat ook zal zijn.

    Wens je alle kracht toe om dit te doorstaan.

    lieve groetjes,

    Louise.

  • Linda

    Hé Bien,

    het is nu woensdag, hoe is het nu met je?

    Ik hoop dat je het allemaal nog trekt en dat je het so far so good nog kan relativeren voor jezelf. Of juist niet?!

    Veel sterkte, kracht, vertrouwen én liefde…voor jou én je familie

    Liefs met een groet, Linda