mijn moeder ziek

bien

01-04-2005 23:02

Wat een geweldige ervaring moet dat goeie nieuws geweest zijn! Wat een enorme ontlading en opluchting.
Bij mij vader wisselt het per dag hoe goed of slecht het met hem gaat. De afgelopen dagen ging het slecht en zei hij al dingen als: ‘Als het zo moet, dan hoeft het voor mij niet meer…’, terwijl hij 5 dagen terug nog alle moed erin had om nog minstens tot half mei bij ons te blijven. (Dan zijn mijn ouders 35 jaar getrouwd- mooie mijlpaal om naartoe te leven)
Die onzekerheid is slopend, ik weet zeker dat je nog veel onzekere tijden tegemoet zult gaan met je moeder, want bij elk onderzoek, elk onschuldig kwaaltje, steekt de angst weer zijn kop op… Dus geniet van al het goeie: zeker van goed nieuws!!!
En dat zal ik ook doen,want elke keer als iemand goed nieuws krijgt, krijg ik weer een beetje moed en hoop dat pappa misschien toch niet al binnen 2 weken bij ons weg zal gaan. Ik bedoel: hij gaat als hij het niet meer red en daar sta ik 100% achter, maar leiver heb ik natuurlijk dat hij nog heel lang in ons midden is!
Linda

02-04-2005 09:19

Hallo Amanda,
neem het er nu van en geniet met volle teugen van elkaar!!!
Veel liefs en een groet; Linda
Emma

03-04-2005 21:38

Wauw, wat geweldig voor jullie!!! Ik kreeg er helemaal kippevel van toen ik het las, wat een spanning valt er even van je schouders.
Inderdaad, de wonderen bestaan. Er moet meer zijn tussen hemel en aarde, iets of iemand die ook nog wonderen verricht! En daarom weet ik heel zeker dat mijn vader op ons zal wachten en we hem ooit weer zullen ‘zien’!
Ik hoop echt oprecht voor jullie dat dit wonder zich nog een hele poos voort zal zetten!
Liefs, Emma.
amanda

04-04-2005 13:08

Lieve bien,
Ik hoop dat het me je vader weer wat beter is…….of is het nog steeds heel slecht? Het is waar: die onzekerheid……………soms denk je “dit is de laatste kracht……” en dan knappen ze weer op en dan geeft dat je weer vleugels en durf je weer in maanden te denken tot het weer slechter gaat………….Ik hoop zo dat je vader en moeder nog samen het 35 jarig huwelijksfeest kunnen vieren. Het is wel goed dat er een doel is …….de meeste kracht komt toch van binnenuit.
Het allerbelangrijkste is toch dat de pijn te dragen is in de periode die ze nog te gaan hebben zodat ze nog kunnen genieten van de momenten en de kleine dingen. Mijn moeder zat gisteren heerlijk op een ligbed in de zon in haar tuintje, genietend van de warmte…….dat heeft ze dan toch maar weer meegemaakt denk ik dan! Vol goede moed en toch blijven hopen op wondertjes, ik wens jou heel veel hoop en kracht en veel momenten met je vader. Sterkte en veel liefs van amanda
Louise

07-04-2005 23:09

Hallo Amanda,
wat fijn voor jullie dat het weer zo goed gaat met je moeder, hopelijk blijft dit een poos zo. Met mijn moeder is het op het moment ook stabiel, ze gaat niet veel verder achteruit. Vorige week is haar medicatie weer aangepast en sindsdien is er een soort van rust gekomen. De eerste week na haar thuiskomst was dan ook wel heftig en emotioneel en dat is nu een beetje gezakt. Dus genieten we nu inderdaad van de kleine dingetjes zoals ff kletsen, een boterhammetje samen eten enz.
Wat heerlijk dat je moeder in de tuin heeft gezeten in het zonnetje met haar nieuwe plantjes om haar heen! Mijn moeder is al die tijd (ong. 8 weken) niet meer buiten geweest en heeft daar ook geen behoefte aan. Dat vind ik wel jammer want ik hou zelf wel van het buiten zijn en in de tuin bezig zijn en zou het zo lekker vinden als zij dat ook lekker zou vinden, maar helaas ….
Hopelijk komen er nog vele zonnige dagen voor jullie, geniet ervan!
Veel liefs,
Louise.
Tilly Jansen

20-04-2005 11:33

Hallo allemaal
Ook mijn moeder had longkanker. In vijf weken tijd hebben wij maar vooral zij allesmoeten doorstaan. Zware weken van ziek zijn , in het onzekere verkeren. Drie weken geleden hebben wij mam oplaten nemen in het ziekenhuis. Zij mocht van de verpleging die zelfde nacht naar huis. Ze was stabiel!! Longonsteking, een maagzweer en een maagschimmelinfectie was de boosdoener! Ik pikte het niet en stond erop dat ze in het ziekenhuis bleef. Er was trouwens ook al een longfoto gemaakt en de uitslag was dat er een plekje op de long was gevonden. Maar eerst die longonsteking laten genezen en dan verder kijken. Gelukkig mocht ze na overleg met de longarts een nachtje blijven. Ik heb nog een oude vader thuis van 88 jaar. Die moet verzorgt worden, dus thuis rusten kon mijn moeder niet. Na een week mocht zij naar huis. Maar zonder dat wij er vanaf wisten moest er nog een scan gemaakt worden. Na de scan kwamen er vier doktoren aan haar bed om te vertellen dat ze nog niet naar huis mocht! Dit was op een vrijdag twee weken geleden. De donderdag erna moest zij naar Den-Haag voor een bronchoscopie. Nou een drama! Een onderzoek wat haagebroken heeft. De dokter zei mij toen al dat het er heel slecht voor haar uitzag. Vrijdag een week geleden mocht zij naar huis. Op de vraag hoelang ze nog bij ons mocht zijn gaven ze ons geen antwoordt. Dat was op 8 april. Na een hele vervelende strijd waarin mam al haar levensvreugde liet weg vloeien is zij precies een week later op 15 april op 67 jarige leeftijd overleden. morgen is haar crematie en wij zien daar erg tegen op. in vijf weken tijd hebben wij geen moeder meer. Allemaal heel veel sterkte
Louise

20-04-2005 14:08

Lieve Tilly,
Wat een vreselijk drama wat jullie is overkomen. En in zo'n korte tijd!
Zoals je ziet hebben wij allemaal ons eigen verhaal op dit prikbord en toch schrik je weer als je zo'n verhaal als het van jou leest.
Onder “mijn moeder” staat mijn verhaal en ik noem het altijd een achtbaan waar we in gestapt zijn en die is gaan rijden en stopt niet meer. Nu staat hij voor ons even op een tussenstation maar bij jou is hij heel snel tot stilstand gekomen. Wat erg!
Ik wens jou en je vader en verdere familie heel veel sterkte morgen en natuurlijk voor de komende tijd!
Als je behoefte hebt kom dan terug op dit prikbord, het is een goede uitlaatklep.
Nogmaals heel veel sterkte, liefde en kracht toegewenst!
Lieve groetjes,
Louise.
Linda

20-04-2005 19:21

Hallo Tilly,
jeetje, ik kreeg even een brok in mijn keel toen ik je verhaal las.
Ik wilde je via deze weg condoleren en jou en je familie heel veel sterkte wensen voor morgen!
Zoals Louise al zei; je bent ten alle tijde van harte welkom op dit pb om je hart te luchten!
Veel liefs en sterkte; Linda
angela

20-04-2005 19:58

Tilly, gecondoleerd met dit vreselijke verlies en heel veel sterkte en kracht toegewenst. groetjes Angela
amanda

25-04-2005 21:39

Lieve Tilly,
Allereerst wil ik je condoleren met het verlies van je moeder en heel veel sterkte toewensen in deze periode. Wat hebben jullie allemaal te verduren gekregen in zo'n korte tijd. Deze ziekte is zo onvoorspelbaar en oneerlijk! De periode van afscheid is zo kort dat je geen tijd hebt om te beseffen wat er allemaal gebeurd. Je voelt je zo klein en machteloos. Weet dat je niet alleen bent, en als je je hart wilt luchten, op deze site kun je alles kwijt en vind je altijd een “luisterend oor”. Ik wens je alle kracht om er voor je vader te zijn en om dit rouwproces aan te kunnen.
Liefs amanda

mijn moeder ziek

bien

Linda

Emma

amanda

Louise

Tilly Jansen

Louise

Linda

angela

amanda