euthenasie

Angela

23-03-2005 20:57

hallo,lang geleden dat ik hier ben geweest en wil op dit moment mijn verhaal (nog) niet kwijt.Komt misschien nog wel maar nu nog niet.
Wat ik wel graag wil vertellen is dat de huisarts van mijn vader heeft gepraat over een euthenasieverklaring.Dat was wel even schrikken maar wel realistisch. Nu vertelde de arts dat als het zover is hij het niet zelf mag doen, dat kan ik nog begrijpen en dat een andere arts het moet doen kan ik ook nog begrijpen maar wat ik nu niet begrijp is dat het pas na 3 dagen mag als die betreffende arts is komen kijken bij mijn vader, moet iemand dan alsnog 3 dagen lijden? schijnbaar dus wel.
In het andere geval als mijn vader bijv dreigt te stikken heeft mijn moeder een ampul in de koelkast liggen en die MOET ZE ZELF TOEDIENEN.Ik vind het gewoon mensonteerend om in zo`n moeilijke situatie te zitten en dan nog eens je dierbare naar de andere wereld te moeten helpen. Ik ben daar zo erg boos om.
Is het echt zo dat je nog 3 dagen moet wachten? weet iemand hier iets van af? ik zou het graag willen horen.
groetjes Angela
Annemie

23-03-2005 22:46

hoi Angela
Ook ik heb een euthanasie verklaring laten maken.
Mijn eigen huisarts deed dat niet , maar heeft er wel voor gezorgd dat ik nu een andere huisarts heb die het wel doet. Je zegt :hij mag het niet zelf doen maar dat is niet waar hij mag dat wel , maar hij kan het niet aan , dat is een ander verhaal.
Bij mij is het zo, de huisarts moet wel een relatie opbouwen met de patient, hij moet achteraf wel kunnen aantonen dat hij weet wat ik wil en hoe ik ben.
Na een euthanasie gaan ze de gangen van de arts wel na.
Maar ik zelf stel vast, wanneer en hoelaat ,als dat kan, anders doet mijn man dat dus.
Dat is dus het punt (denk ik ,van die 3 dagen) dat die arts eerst je vader moet leren kennen , om zeker te weten of hij het echt wil.
Maar hij hoeft absoluut geen drie dagen te lijden, dus ik zou zeggen zoek een andere huisarts de huisarts die je nu hebt zal je er vast bij helpen althans die van mij deed dat wel.
Ik heb nu dus een arts die contact houd en geregeld langskomt.
Al sta ik er nu wel stukken beter voor dan een jaar geleden maar wilde het toch geregeld hebben.
En ik zou zo wie zo een andere arts zoeken ,want welke arts laat nu een naaste de patient zelf een ampul geven.
Sterkte
http://www.members.lycos.nl/anne49/
Emma

23-03-2005 23:03

Ik weet er niks van maar wil even zeggen dat ik het ook heel raar vind. Zeker dat je moeder dan zelf dat ampul moet geven. Als je moeder dat mag doen dan mag een arts dat toch zeker???!!
Ik wens je heel erg veel sterkte en hoop dat je vader een waardige manier van sterven mag krijgen mocht het zover zijn. Een manier die hij verdiend.
Emma.
Sandra

23-03-2005 23:36

Hallo Angela,
Mijn moeder is 29 september 2004 overleden en dat is d.m.v. euthanasie gegaan.
Ik zal proberen om in het kort te vertellen hoe het bij haar is gegaan.
Vanaf het moment dat mijn moeder definitief wist dat zij ongeneeselijk ziek was heeft zij meteen de euthanasiepapieren in orde gemaakt. Meteen hierna heeft zij dit besproken met haar huisarts omdat sommige artsen het wegens geloofsovertuiging niet doen en mijn moeder zeker wou zijn dat haar huisarts er achter stond. Ze zat bij een huisartsenpraktijk en had 2 artsen die zeer nauw bij haar betrokken waren. Beide artsen stonden niet afwijzend tegenover euthanasie. Regelmatig als een van de artsen mijn moeder sprak werd er altijd nog even gevraagd of mijn moeder zelf nog achter haar wens van euthanasie stond. Hierop antwoordde mijn moeder altijd “ja” en dat werd dan weer in het dossier verwerkt.
Toen mijn moeder heel slecht was en eigenlijk niet meer verder wou is zij naar een hospice gegaan (bijna thuis huis). Ook hier kwamen de huisartsen dagelijks (soms wel 2x per dag langs) en iedere keer vroegen ze mijn moeder of ze nog achter haar plannen stond. Mijn moeder heeft zelf haar dag en uur bepaald wanneer ze de euthanasie wou laten doen. (ze heeft maar een week in de hospice gelegen). De dag was woensdag en de maandagavond ervoor kwam er een scenarts langs (onafhankelijke arts) om alles met mijn moeder door te spreken. Ze moeten natuurlijk zekerheid hebben dat iemand het echt wil en om zich er van te overtuigen dat er geen enkele kans op herstel meer is. We hadden al van diverse mensen gehoord dat zo'n gesprek met een scenarts wel anderhalf tot twee uur kan duren. Maar bij mijn moeder was hij met 15 minuten al uitgesproken, zo duidelijk was het dat mijn moeder niet meer verder kon. Ongeveer anderhalve dag later heeft haar eigen huisarts de euthanasie toegedient.
Wat jij verteld over de huisarts van je vader dat hij het niet mag doen is volgens mij niet juist (wel wat jij verteld maar niet dat de huisarts het niet mag). Misschien wil hij het niet doen wegens geloofsovertuigeing??
Ik vind het ook onmenselijk dat hij je moeder zomaar een ampul heeft gegeven, dat is toch verschrikkelijk voor je moeder. Maar wat is dat dan precies voor vloeistof wat er in de ampul zit?
Bij de euthanasie van mijn moeder waren 2 vloeistoffen nodig, Maar dat is ook omdat mijn moeder het via een infuus toegedient kreeg.
Praat nogmaals met de huisarts hoor. Probeer duidelijkheid te krijgen. Zoals je beschreven hebt zoals de huisarts ermee omgaat vind ik persoonlijk niet echt menselijk.
Het is toch een heel lang verhaal geworden, dit kan je niet in een paar zinnen schrijven. Als je nog iets wilt weten kan je het altijd vragen hoor, je mag me ook prive mailen. Het mag toch niet zo zijn dat je vader nog meer moet lijden omdat de huisarts niet goed weet hoe er mee om te gaan.
Veel sterkte!
Sandra.
bien

25-03-2005 13:00

Ook mijn vader is bezig met het uitzoeken welke mogelijkheden hij heeft om -als het zover is- zelf ijzn einde te kunnen bepalen. Zijn arts heeft verteld dta hij regelmatig langs zal komen om aan mijn vader te vragen of hij het nog steeds wil, want mensen kunnen namelijk de ene dag zeggen dat ze het lijden en het levenzat zijn, en zich misschien de volgende dag weer heel anders voelen en het wÃƒÂ©l weer aankunnen. Artsen moeten dus zeker weten dat de patiÃƒÂ«nt er 24 uur per dag hetzelfde over denkt.
Als mijn vader tegen die tijd te ziek is om overeind te komen, dan krijgt hij een infuus. Anders krijgt hij de medicijnen in een drankje, die hij zelf kan innemen. Een infuus moet toch door de arts aangelegd worden, dus dat zou jouw moeder niet hoeven doen, maar dat drankje kan zelf ingenomen worden…
Heel veel sterkte de komende tijd. We zitten in hetzelfde schuitje.
Angela

25-03-2005 19:34

Dank jullie wel voor jullie reacties, heb er op dit moment even geen puf voor om ze persoonlijk te beantwoorden vandaar dit.
groetjes Angela
Joyce

26-03-2005 19:06

Ja dat schijnt inderdaad zo te zijn. Mijn moeder heeft er ook naar gevraagd en kreeg hetzelfde antwoord. Dus drie dagen voordat het kan.
Joyce
Tilly Jansen

20-04-2005 11:50

Hallo. Even reageren . Ook mijn moeder wilde euthenasie. Dat was niet zo simpel! Op donderdag kwam de huisarts en sprak dit met mijn moeder door. De papieren had zij ondertekend dus gingen ze aan de slag. Er zou vrijdags een scanarts komen maar mam was toen al zo diep in slaap dat van praten geen sprake kon zijn! De huisarts had haar aan een infuus gelegd met pijnstilling. Hij besloot toen met onze toestemming om er een goedje doorheen te doen zodat zij steeds dieper zou gaan slapen en zo zachtjes zou inslapen. Hij ging om een uur of drie met de apothhek in overleg . Om 18.40u kwam er een verpleegkundige om de cassete te verwisselen. Die zou om de vier uur gebeuren! Maar voordat ze wat kon verwisselen deed mijn moedertje haar ogen even open, zuchte diep en sliep in. De tijd? 18.41u Nu is ze na een week van de uitslag zelf overleden

euthenasie

Angela

Annemie

Emma

Sandra

bien

Angela

Joyce

Tilly Jansen