hallo lydia
ik ben 47 jaar en ik heb nu sinds 2 jaar borstkanker.
ik benner achter gekomen,doordat ik me op mijn werk gestoten had.
ik voelde op een gegeven moment een schijf op mijn borst, maar ik dacht dat komt door die klap.
dus even afgewacht het wilde niet echt overgaan,dus ik naar de huisarts.
hij dacht aan een ontsteking,dus een peniciline kuur. het ging niet over dus weer terug en toen verwees hij me naar het ziekenhuis.daar hebben ze een echo en een mammografie gemaakt op de echo was niets te zien. op de echo ook niet ,de arts zei ,alles in orde ,hij dacht aan een ontsteking
dus ik was natuurlijk kei blij.
met een goed gevoel naar huis.
maar het wilde niet echt,dus ik weer terug naar de huisarts,die me doorstuurde naar venlo.daar heb ik vrijdag"s een punctie gehad en moest ik die maandag de uitslag ophalen. ik dus naar het ziekenhuis helemaal alleen,toen de uitslag,borstkanker, ik had het niet meer, want dat had ik nooit niet verwacht,toen zei de chirurg ook nog dat de bordt eraf moest,ik werd niet goed ,heb eevn op de bank gelegen, mijn wereld storte in. dit had ik dus nooit verwacht
ik op de gang en de secretaresse heeft me opgevangen
.ik was alleen en had de auto bij
gaat het ??
ja wat zeg je dan ! had je dit niet verwacht?
nee natuurlijk niet
dus ik naar huis was helemaal van de kaart ,alleen maar janken
de chirurg is me hard op mijn dak gevallen moet ik zeggen,vond hem niet echt sympathiek.
dus naar de internist voor een afspraak voor de chemo
dan begint het
je gaat naar de intake vor deoncologie daar waren ze heellief en behulpzaam
hebben alles netjes uitgelegd en toren begon het de eerste 2 kuren gingen goed ,daarna zakte het wat af
heb 6 kuren gehad ,toen volgde de operatie,
had een andere chirurg gekregen ,een lieve man ,daar voelde ikme op mijn gemak.
toen de operatie natuurlijk, wat achteraf tegengevallen is
s de snijvlakken bleken niet schoon,dus weer chemo
dat was in het elisabeth ziekenhuis in venray
nu viecurie
ik heb totaal veel bestralingen gehad in eindhoven war ze allemaal hiel vriendelijk en lief waren
momenteel zit ik weer aan de chemo,dit is nu de vierde geloof ik
ik ben dus al 2 jaar bezig met chemo"s en bestralingen
mij vangen ze vrij goed op ze zijn allemaal even lief en vriendelijk
op de oncologische afdeling wordt je vrij goed begeleid vind ik
altijd vriendelijk
met alle ellende die je ziet en meemaakt heb je daar ook plezier, soms is het daar echt lachen geblazen,omdat je zo veel mensen ziet
.ik hoop dat je hier iets aan hebt,anders mag je me altijd vragen als je nog dingen wilt weten
groetjes,lien.
Lydia schreef:
>
> Hallo,
>
> Ik ben 23 jaar en vierde jaars leerling verpleegkundige en
> bezig met mijn scriptie.
> Ik werk op een afdeling interne geneeskunde en oncologie (
> kanker) in Deventer.
> Mijn onderzoeksvraag is:
>
> Wat is de rol van de verpleegkundige voor, tijdens en na het
> slechtnieuwsgesprek voor de oncologische patient en diens
> naasten?
>
> Omdat jullie zelf ervaren hebben wat het is om deze diagnose
> te krijgen of iemand in je naaste omgeving, is mijn vraag hoe
> hebben jullie de begeleiding in het ziekenhuis ervaren van de
> verpleegkundigen?
> - Zat er een verpleegkundige bij het gesprek toen de diagnose
> kanker werd gesteld?
> - was er na het gesprek een verpleegkundige die jullie opving?
> - Wat was jullie reactie na dit verschrikkelijke nieuws?
> - De dagen, weken, maanden na dit gesprek was er toen
> voldoende begeleiding en steun van verpleegkundigen?
> - Wat hebben jullie gemist in het ziekenhuis?
> - Wat hebben verpleegkundigen concreet gedaan voor U /jullie?
>
> Ik zou het erg fijn vinden als jullie op mijn oproep en
> vragen willen reageren.
> Graag het ziekenhuis vermelden waar u dit nieuws te horen
> kreeg, of behandeld bent.
>
> Alvast hartelijk dank voor jullie medewerking.
>
> Met vriendelijke groeten,
>
> Lydia
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
