Mijn moeder 2

Carlos

24-02-2005 15:08

Beste allemaal,
Enige tijd geleden heb ik hier het verhaal van mijn moeder met jullie gedeeld. Ze had blaaskanker en voor mij was dit naast die grote klap vooral het wachten op alle uitslagen bijzonder zwaar.
Inmiddels zijn we nauwelijks een maand verder, mijn moeder is inmiddels geopereerd. De tumor is wegehaald en twee weken later (gisteren) kreeg ze ook daarvan de uitslag. Ze blijkt de minst erge vorm te hebben gehad (er zijn drie gradaties), alles is weg en in mei moet ze terug voor controle, maar het ziet er allemaal heel goed uit.
Ongelooflijk allemaal: een maand geleden hoorde ze het nieuws en nu is gewoon alles alweer voorbij… Als je erbij stilstaat, is het haast niet te bevatten. Iedereen is natuurlijk zeer opgelucht, we kunnen de draad weer oppakken, maar voor mij zal het leven nooit meer hetzelfde zijn. Ik kan niet zo vanzelfsprekend weer vrolijk fluitend doorgaan, want dat voelt bij mij als een soort van gemakzucht of ondankbaarheid tegenover… tja, tegenover wat eigenlijk? Het leven is anders geworden, Voor mij is een tijd van bezinning aangebroken, hoe zwaar dat misschien ook klinkt.
Mijn moeder probeert nu te stoppen met roken, wat een hele opgaaf voor haar is, maar ze doet echt haar best. Ik wil proberen bewuster leven, meer te genieten er meer voor anderen te zijn, niet te snel te oordelen en minder te klagen. Het kan allemaal zo op z'n kop gezet worden.
Ik wil dat machteloze gevoel van de afgelopen weken nooit meer meemaken. Misschien is het wel de bedoeling om je hart op de één of andere manier te kneden voor alles wat nog mis kán gaan…
Ook al zou ik blij moeten wezen, niet meer moeten zeuren en opgelucht moeten zijn, zo vanzelfsprekend is dat voor mij niet en zal het ook nooit meer worden.
Ik wil graag iedereen bedanken die zo aardig op mijn berichten heeft gereageerd, ook al was het maar zo'n korte periode. Het heeft me echt wat gedaan. En voor iedereen die het zwaar heeft, zal ik een kaarsje opsteken. Ik wens jullie alle kracht van de wereld toe!
Een hartelijke groet van Carlos.
Rakkertje

24-02-2005 17:39

Carlos schreef:
>
> Beste allemaal,
>
> Enige tijd geleden heb ik hier het verhaal van mijn moeder
> met jullie gedeeld. Ze had blaaskanker en voor mij was dit
> naast die grote klap vooral het wachten op alle uitslagen
> bijzonder zwaar.
>
> Inmiddels zijn we nauwelijks een maand verder, mijn moeder is
> inmiddels geopereerd. De tumor is wegehaald en twee weken
> later (gisteren) kreeg ze ook daarvan de uitslag. Ze blijkt
> de minst erge vorm te hebben gehad (er zijn drie gradaties),
> alles is weg en in mei moet ze terug voor controle, maar het
> ziet er allemaal heel goed uit.
>
> Ongelooflijk allemaal: een maand geleden hoorde ze het nieuws
> en nu is gewoon alles alweer voorbij… Als je erbij
> stilstaat, is het haast niet te bevatten. Iedereen is
> natuurlijk zeer opgelucht, we kunnen de draad weer oppakken,
> maar voor mij zal het leven nooit meer hetzelfde zijn. Ik kan
> niet zo vanzelfsprekend weer vrolijk fluitend doorgaan, want
> dat voelt bij mij als een soort van gemakzucht of
> ondankbaarheid tegenover… tja, tegenover wat eigenlijk?
> Het leven is anders geworden, Voor mij is een tijd van
> bezinning aangebroken, hoe zwaar dat misschien ook klinkt.
>
> Mijn moeder probeert nu te stoppen met roken, wat een hele
> opgaaf voor haar is, maar ze doet echt haar best. Ik wil
> proberen bewuster leven, meer te genieten er meer voor
> anderen te zijn, niet te snel te oordelen en minder te
> klagen. Het kan allemaal zo op z'n kop gezet worden.
>
> Ik wil dat machteloze gevoel van de afgelopen weken nooit
> meer meemaken. Misschien is het wel de bedoeling om je hart
> op de ÃƒÂ©ÃƒÂ©n of andere manier te kneden voor alles wat nog mis
> kÃƒÂ¡n gaan…
>
> Ook al zou ik blij moeten wezen, niet meer moeten zeuren en
> opgelucht moeten zijn, zo vanzelfsprekend is dat voor mij
> niet en zal het ook nooit meer worden.
>
> Ik wil graag iedereen bedanken die zo aardig op mijn
> berichten heeft gereageerd, ook al was het maar zo'n korte
> periode. Het heeft me echt wat gedaan. En voor iedereen die
> het zwaar heeft, zal ik een kaarsje opsteken. Ik wens jullie
> alle kracht van de wereld toe!
>
> Een hartelijke groet van Carlos.
Beste Carlos,
Wat een fijn nieuws!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Super,………………….
Kan me heel goed voorstellen,dat je je ondankbaar voelt als je nu je leven van daarvoor weer gewoon op zou gaan pakken……
Na zoiets ga je wat bewuster met allerlei zaken om,……
Ik vind dat je dat heel mooi beschreven hebt!!!
Ook heel fijn dat je moeder gaat stoppen met roken,dat zal heel moeilijk zijn…
maar ze weet waar ze het voor doet….
Ook is het fijn dat je een kaarsje aansteekt voor de mensen die het zwaar hebben.
Nou ik wens jou ,je moeder en verdere familie alle geluk van de wereld toe.
Geniet van het leven en van elkaar!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Veel liefs Rakkertje
Angela

24-02-2005 18:03

Hoi Carlos, wat fijn voor jullie dat alles goed is met je moeder en dat gevoel van ondankbaar zijn, ik denk dat iedereen dat wel heeft als er iets in zijn of haar leven is gebeurd wat reden geeft tot nadenken.
En wat goed van je moeder dat ze probeert te stoppen met roken, ik weet het niet uit ervaring dat het moeilijk is maar mijn moeder rookt al bijna d`r leven lang maar haar lukt het niet ( al minstens tig keren geprobeert) maar nu las ik gister over laserbehandeling bij stoppen met roken en dat schijnt echt goed te werken, weet niet of het vergoed wordt maar dat kan je misschien wel nagaan. Je moet op GOOGLE kijken en dan onder laserbehandeling. Misschien is het wat voor je moeder.
groetjes Angela
Rakkertje

24-02-2005 18:21

Hoi Carlos,
Ik zie net dat Angela het over een laserbehandeling heeft…
Van mensen om me heen hoor ik inderdaad dat dit veel positief effect heeft.
Volgens mij wordt het niet vergoed en kost het rond de 200 euro met eventuele gratis nabehandeling.
Het is een uitgave maar roken is tegenwoordig ook duur en gezondheid is onbetaalbaar……
Groetjes van Rakkertje
Sandra

24-02-2005 19:23

Hoi Carlos,
Wat fijn dat je het positieve nieuws van je moeder ook aan ons verteld.
Voor jullie gefeliciteerd met de goede uitslag.
Het is logisch dat je leven nooit meer hetzelfde zal zijn. Ook al is het nu goed uitgevallen je bent toch met de neus op de feiten gedrukt waardoor je anders tegen het leven gaat aankijken. Je leert echt relativeren.
Ben voor jullie heel blij en wens je moeder heel veel succes met het stoppen met roken.
Liefs,
Sandra.
Emma

24-02-2005 20:25

Wat een geweldig nieuws voor jullie! Ik kan me je gevoelens helemaal voorstellen want je weet ws maar al te goed dat het ook anders had af kunnen lopen en heel gelukkig voor jullie is dat niet zo! Natuurlijk ga je je nu bezinnen maar vergeet niet ook heel gelukkig te zijn met je moeder (en iedereen) en dat je haar waarschijnlijk toch nog heel lang bij je kunt hebben! Daar mag je best van genieten!!
Liefs,
Emma.
sil

25-02-2005 08:55

heel fijn carlos!!!
geniet van het leven kerel.
dikke knuf
sil
assie

25-02-2005 11:18

hai carlos……ik wil jou en je mams en de rest van je familie veel geluk en kracht om weer door te gaan met leven wensen…ben op het moment niet echt spraakzaam ..vanwege het feit dat ik mijn moeder 2 weken geleden begraven heb….maar wilde je dit toch effe toe wensen
dikke knuffels van mij assie

Mijn moeder 2

Carlos

Rakkertje

Angela

Rakkertje

Sandra

Emma

sil

assie