kanker.startpagina.nl

gaat niet goed met assie

  • Anonymous avatar

    assie

    hai lieve rakker en sandra

    ik ben erdoor heen…kan niet meer.Mis haar zo erg,mis haar woorden die mij op de been hielden.Toen mijn zoon ontvoerd werd,heeft mijn moeder mij erdoor geholpen en altijd mij verteld dat mijn zoon als hij 18 is mij op komt zoeken..en ja ze heeft gelijk gehad…na 17 jaar is hij gekomen,maar gaat 13 maart na 1 jaar bij mij te zijn geweest weer weg.Weer een verlies maar dan in een andere zin van het woord.Nu heb ik mijn moeder nodig die mij op de been houdt.Het huis moet leeg …VERSCHRIKKELIJK gewoon wat een rotwerk dat is.Alles vloeit uit je handen weg..alles wat zij met mijn vader opgebouwd heeft in die 40 jaar dat we er woonden ..zijn gewoon geen woorden voor.Gister ging ik haar fiets halen ,ik kwam achterom en de hele tijd in me gedachten dat ze er niet meer was,keek ik toch omhoog om te kijken of haar slaapkamerraampje open was,want dan zou ze wakker zijn van haar middagdutje en dan die klap in je gezicht van nee @!#$ ze is er niet meer.Kan er gewoon niet mee omgaan…ben al 40 heb 3 kiddies in huis die ook huilen en van slag zijn ..moet hun troosten kom niet tot mezelf toe…het huis moet leeg..me zoon gaat weg…nee gaat niet goed met mij.Ben een hele sterke vrouw en heb de klappen van de zweep wel gehad maar dit treft gewoon alles.Er komen steeds meer dingen terug van de laaste week ..kan me ook helemaal niks meer herrinneren eigelijk..ook al zoiets vaags.Kan me alleen de haar laaste goeie dag terug halen ..dat was de dag voor dat ze stierf.Ze zat te zingen met de kleinkinderen en me jongste zusje..ze was helemaal vrolijk..ze had al 2 weken niet gepoept en ze begint toch te zingen van JONGE JONGE JONGE …IK MOET POEPEN ..God wat hebben we gelachen en ja de dag erna was ze dood.Onbegrijpelijk allemaal.kan het geen plekje geven…ik weet het effe niet meer

    Ben blij dat ik toch nog elke dag effe kijk hoe het allemaal met jullie is en was erg blij dat ik een oproepje had van jullie …. erg lief.Nou ik hoop dat jullie weer effe op de hoogte zijn van mij en ik vergeet jullie niet

    dikke kus van assie

  • Anonymous avatar

    Rakkertje

    Hoi beste Assie,

    Ik ben blij dat je hier een bericht hebt geplaatst!

    Hopelijk kunnen we je steunen…….?!

    Ik weet alleen niet hoe,want het gemis van je moeder kan ik niet

    veranderen…….en straks gaat ook je zoon nog weg…..( hopelijk houd je wel contact???)

    Ik zou hier graag troostende woorden voor je neerzetten…..

    Gaat het toch proberen….

    Lieve Assie,

    Houd je taai!!!

    Ik denk aan je!

    Veel liefs en dikke knuff van Rakkertje

  • Anonymous avatar

    Linda

    Hé Assie,

    ik ben nieuw op deze site maar ik heb je verhaal gelezen en ik wilde je héél véél sterkte wensen. En véél kracht. Dat verhaal over de dag voordat ze stierf, dát zijn de dingen die je moet onthouden Assie!

    Mijn vader kreeg op het laatst enkel maar ijsblokjes zodat er nog wat vocht binnenkwam. we gaven dat in stukjes op een lepeltje.

    Mijn schoonzus gaf hem een stukje maar omdat ijs zo glad is schoot het van het lepeltje zo in zijn pyama! Mijn vadef had hele droge humor en zei toen ook gelijk zonder schroom; “Nou je kunt er ook geen klote van!”

    We hebben helemaal dubbel gelegen en mijn schoonzus kreeg een boei en pieste van de hilariteit zelfs in haar broek!

    EN DAT ZIJN DE DINGEN DIE JE MOET ONTHOUDEN LIEVE ASSIE!

    Ik heb het er zelf ook moeilijk mee dat mijn vader er niet meer is, dit soort situaties en mensen op deze site, met hun verhaal of medeleven, mensen die echt begrijpen wat je voelt en bedoelt zijn de dingen waaraan je je vast kunt houden.

    En je hebt drie kinderen rondlopen vertelde je, wees er voor hun, ze hebben jou ook zo nodig. Vraag of je zus een dagje bij je kan komen zodat jullie samen zijn.

    Samen huilen, lachen, goede herinneringen ophalen. Het zal je goed doen!

    Veel liefs, Linda

  • Anonymous avatar

    Sandra

    Lieve Assie,

    Och meis, begrijp zo goed hoe je je voelt…

    Wat afschuwlijk dat je het huis leeg moet halen, al die herinneringen en emoties die je dan tegenkomt.

    Verdriet kent geen leeftijd hoor, dus dat je “al” 40 bent maakt het niet minder erg.

    Nu gaat je zoon ook weg, en dat is ook weer heel verdrietig. Ik kan je niet helpen met je verdriet het is zwaar. Probeer ook aan de leuke dingen te blijven denken het maakt het iets draaglijker.

    Lieverd ik weet niet hoe ik je kan troosten. Wil je heel veel liefs en sterkte wensen en blijf je uiten hoor (je mag me ook prive mailen als je dat liever wilt).

    Knuffels en heel veel liefs,

    Sandra.

  • Anonymous avatar

    Emma

    Lieve Assie,

    Poeh, wat heb jij veel te verduren. Sommige mensen blijft ook niks bespaard.

    Uit je verhaal blijkt dat je een sterke vrouw bent en ik hoop dat je ook nu weer ergens de kracht vandaan kunt krijgen om verder te gaan. Voor je kids, voor jezelf en voor je moeder want die had vast niet ander gewild. En vanaf een heel mooi wolkje waar ze nu is ziet ze liever een blije Assie!!

    Liefs, Emma