Vader zonder energie

  • Ella

    Hallo allemaal,

    Zoals ik al eens hier heb geschreven is bij mijn pa vorig jaar rond deze tijd longkanker geconstateerd. Hij heeft chemo en bestraling gehad. Wij dachten dat de kanker weg was maar hoorden pas geleden van de huisarts dat die niet weg was maar stop staat. Met andere woorden pa is een tijdbom en kan elk moment weer ontploffen.

    Mijn pa is 77 en had al een pacemaker en omleidingen. Zijn immuunsysteem was al niet optimaal. In de tweede helft van vorig jaar heeft hij weer 4 keer in het ziekenhuis gelegen met longinfecties en longontsteking.

    Hij heeft amper energie om door het huis te lopen. Met eten heeft hij ook grote moeilijkheden, het smaakt hem niet meer zoals vroeger (misschien door de chemo?) en daarbij heeft hij het gevoel dat hij vol zit en niets doorgeslikt krijgt.

    Het enige wat hij doet is op de bank zitten, met een dikke deken want hij heeft het meestal koud en slapen. Voor de kerst kreeg hij ook nog eens gordelroos erbij waar hij veel last van heeft.

    Hij is ook erg gefrustreerd omdat hij niets meer kan, na 2 hersenbloedingen mag hij ook geen auto meer rijden (niet dat dit nu momenteel zou gaan maar het was voor hem weer een grote domper erbij).

    De kankerspecialist zei dat pa heel voorzichtig moet zijn en geen nieuwe infecties meer mag oplopen omdat zijn afweer daar niet goed tegen kan vechten.

    Heeft iemand misschien ervaring met zulk een situatie en zijn er positieve berichten dat iemand er ook weer wat bovenop komt?

    Ik vind dit een frustrerende situatie. Een man die vroeger alles kon maken en doen en nu helemaal niets meer kan en ook heel veel dingen is vergeten (waarschijnlijk door die hersenbloedingen). Ook heeft hij staar erbij gekregen, waar hij ook nog aan geholpen moet gaan worden.

    Ik weet niet meer hoe ik hem op moet fleuren. Hij kan niet meer goed lezen, tv kijken is voor hem ook moeilijk te volgen, sociale activiteiten kan hij niet meer doen. Pff wie heeft er advies en tips. Ik vind het zo moeilijk om pa zo te zien zonder iets te kunnen doen.

    Groetjes

    Ella

  • angela

    hai Ella , bij mijn vader is vlak voor de kerst longkanker met uitzaaiingen geconstateerd waar niets meer aan te doen is, hij heeft chemo gekregen 4maal 2 behandelingen en ook bij hem staat de tumor stil, hij heeft inmiddels een longontsteking en een herseninfarct gekregen maar is daar gelukkig weer bovenop gekomen. Ook hij zit de hele dag in zijn stoel met een deken en er komt geen stom woord uit hem.Hij heeft het de hele dag koud maar zijn bloedpeil is ook 2,6 terwijl dat iets moet zijn van 7,2 geloof ik.Dus misschien is dat bij je vader ook wel van zijn bloed. Hij krijgt nu dubbele dosis Eprix om zijn bloedgehalte weer naar boven te krijgen en dat werkt nu sinds 2-3 dagen.Ook at en dronk hij bijna niets en viel veel af, nu heeft mijn moeder het aan een dietiste gevraagd en die heeft geadviseerd om bijna overal slagroom aan toe te voegen, dus slagroom in zijn beker melk en vooral roomboter allemaal van die lekkere dikmakers, maar het schijnt wel te helpen.Die energie die ze niet hebben kan natuurlijk overal van komen , bij mijn vader is het van zijn bloed, hij eet en drinkt nu goed dus we hebben het vermoeden dat zijn bloedgehalte weer omhoog gaat.

    Vraag het anders ook eens aan de dokter van zijn bloed want je weet maar nooit.

    groetjes Angela

  • Ella

    Hoi Angela,

    Bedankt voor je reactie. Ik had nog nooit vernomen dat ze zijn bloedpeilgehalte hebben gemeten. Is inderdaad eens goed om daarna te gaan vragen en dit te laten meten. Hebben ze het ook nooit over gehad.

    Mijn pa was altijd wel een moeilijke met eten. Hij at zelfs zijn brood zonder boter. Hij zei altijd, al moest ik poep (om het netjes uit te drukken) eten, als ik maar beter wordt. Maar de realiteit is anders, hij kan gewoon niet zegt hij dan. Alleen soep eet hij nog goed. Maar om daar nu slagroom bij te doen haha. Ach soms moet je blijven lachen want het is al allemaal zo triest.

    Wat rot ook voor je vader en natuurlijk voor jullie allemaal want het betreft natuurlijk het hele gezin/familie als iemand zulk een diagnose krijgt en daarna maar als een soort van kasplantje op de bank zit.

    Te hopen dat onze vaders nog opkrabbelen.

    Groetjes

    Ella

  • Angela

    hai Ella , het is inderdaad te hopen dat ze wat opkrabbelen.Maar zolang we ze nog hebben is het goed toch?

    groetjes Angela

  • Emma

    Hoi Ella,

    Jammergenoeg heb ik geen positief verhaal voor je. Mijn vader had longkanker en is afgelopen november overleden (56 jaar). Maar je moet geen kankerpatienten met elkaar vergelijken hoor! Dat zeiden de artsen bij ons, dat geen enkele patient hetzelfde is ook al hebben ze dezelfde vorm. Ook het verloop is altijd anders!

    Ik herken wel de smaakverandering van het eten. Mijn vader kon altijd heel goed eten en vond het ook errug lekker maar na de bestralingen een poos niet meer. Dat kon volgens de artsen echt komen door de bestralingen (en chemo). Er komt toch allerlei rotzooi in je lijf en dat kan je smaak veranderen. Mijn vader was bv echt een aardappeleter maar na de bestraling ging hij er echt van over zijn nek.

    Mijn vader kreeg toen pakjes bijvoeding (Nutridrink), daar zitten alle voedingsstoffen en extra calorien in. Dat hebben ze bij de apotheek maar mijn vader kreeg het via de arts en dan wordt het vergoed.

    Sterkte ermee! En ik hoop dat je vader er weer bovenop komt!

    Emma.

  • Elle mama van Femke

    Hoi Emma,

    Gecondoleerd met het verlies van je vader.

    Mijn vader krijgt ook Nutridrink vergoed, maar hij krijgt het amper zijn keel af. Dat is het vervelende van zijn toestand, hij vind echt niets meer lekker. Hij eet omdat het moet en dan zie je dat hij zo af en toe probeerd er iets in te proppen.

    Ik had nog iets op internet gevonden waarvan hij zou kunnen aansterken, ook een drank met vitaminen en mineralen erin, maar hij drinkt misschien 2 of 3 pakjes en dan wil hij het niet meer.

    We houden de moed er hier nog in.

    Bedankt voor je reactie.

    Groetjes

    Ella

  • Emma

    Hoi Ella,

    Moeilijk voor jullie allemaal deze situatie. Je wilt zo graag iets doen maar je kunt niks. Dat is volgens mij nog het allerergste. En voor je vader natuurlijk ook, ik begrijp uit wat je schrijft dat hij eigenlijk heel graag wilt maar het hem gewoonweg niet lukt. Ik hoop echt dat het snel wat beter zal gaan!

    Sterkte.