leven is soms zo oneerlijk

karen

03-02-2005 23:15

Toen mijn moeder anderhalf jaar geleden te horen kreeg dat ze nu uitzaaingen in haar longen had, was het alsof mijn wereld instortte.. ze had al vijf jaar gevochten tegen borstkanker, was gendraagster van brca-1 gen en had al genoeg gehad!
We wisten wel dat dit niet goed zou aflopen, afgelopn zomer kwamen daar ook nog eens 4 hersentumoren bij, ze ging hard achteruit.. De bekende wanhoopspogingen.. chemo's bestralingen etc etc het hielp niks… zelfs naar keulen gegaan voor warmte therapie, twee keer per week naar Keulen op en neer..
In de herfstvakantie is ze overleden, mijn mooie en dappere mama! Ze was altijd vol goede moed en kon een ander altijd opbeuren, we hebben geweldig afscheid genomen en heb haar kunnen vertellen hoe fantastisch ze was.. Klote natuurlijk, ben nog maar 28 en heb haar nog erg hard nodig!!
Een week later blijkt mijn partner, bij toeval ontdekt, ook nog eens zaadbalkanker te hebben… HOUDT HET DAN NOOIT OP!!
Gelukkig zijn de bestralingen goed gegaan, hij had ook wat kleine uitzaaiingen, en nu is alles godzijdank weg en schoon!! Moeilijk naturlijk, want het vertrouwen in genezing van kanker had ik helemaal niet!
Nu alles een beetje rustig wordt, zie ik alles weeer voor me, als een film, ben er erg mee bezig en ben nog heel verdrietig..
Wou dat even ergens kwijt…. thanks
Sandra

03-02-2005 23:23

De omschrijving van je onderwerp is erg toepasselijk. Het voelt soms heel erg oneerlijk aan. Het is goed dat je je verhaal hier verteld. Hier zijn allemaal mensen voor wie het heel herkenbaar is en daarom kunnen we elkaar misschien een beetje helpen en steun geven. Mijn moeder is 29 september overleden aan alvleesklierkanker, ook zij is anderhalf jaar ziek geweest.
En dan komt de kanker er van je partner ook nog eens bij. Gelukkig dat dat wel een goede afloop heeft.
Als je wilt kan je altijd je verhaal hier kwijt hoor.
Sterkte en groeten,
Sandra.
Rakkertje

04-02-2005 08:47

Hoi Karen,
Het leven is vaak heel oneerlijk….Zeker wanneer je in je omgeving met kanker te maken krijgt.Jij in dit geval 2 keer…..
Hier op het prikbord hebben we gelukkig heel veel steun aan elkaar!
Mijn moeder is 18 januari overleden aan kanker en heeft tot het laatste moment gevochten tegen deze oneerlijke ziekte en dit anderhalf jaar lang.
Nu moet ik verder zonder haar…….
Ik wens je heel veel kracht en sterkte
Groetjes van Rakkertje
karen

04-02-2005 15:52

hoi
bedankt de reactie… mijn moeder is in totaal 7 en een half jaar ziek geweest, en ja.. je hoopt altijd tegen beter weten in dat het wel weer goed komt…
Op mijn werk gaat het redelijk goed, maar thuis en vooral snachts kan ik niet slapen en wordt soms huilend wakker.. klote gewoon, maar hoort er allemaal wel bij..
Jullie ook veel sterkte en bedankt, je kan het lekker kwijt, zonder dat je elkaar kent, bij je omgeving steeds maar aankloppen voelt af en toe ook zo zeurderig..
Thanks
Karen
Emma

05-02-2005 23:35

Hoi Karen,
Het leven is zeker oneerlijk en ik hoop vanuit de grond van mijn hart dat we er allemaal ooit achter komen waar het nou eigenlijk allemaal goed voor was.
Mijn lieve papa is begin november overleden op 56 jarige leeftijd, ik ben 24… Er moet een reden voor zijn waarom jij je moeder, ik mijn vader en vele anderen hun geliefden veel te vroeg moeten missen. Al kan ik me nu echt geen enkele reden bedenken…
karen

06-02-2005 11:55

ik denk dat we daar geen antwoord op zullen krijgen..
Mijn moeder zei altijd “de krengen leven het langst” Maar die hebben ook kinderen..
Hou moed, mijn moeder zei tegen me in haar laatste dagen dat ik mijn best moest doen om gelukkig te zijn, probeer het echt, maar lukt niet altijd, maar dat motto heb ik wel, bedenk dan maar dat ze er getuige van zal zijn ofzo..
Hou vol Emma!
groetjes
Karen

leven is soms zo oneerlijk

karen

Sandra

Rakkertje

karen

Emma

karen