lieve mensen

sandra

22-01-2005 11:59

Ik ben een tijdje niet meer zo veel op dit prikbord geweest omdat ik het niet meer zo goed aankon. Ik heb wel alle berichten gelezen en heel summier ook wel eens een antwoord gegeven. Mijn moeder is 29 september d.m.v. euthanasie overleden aan alvleesklierkanker. Voor die tijd heb ik vrij veel gepost op dit prikbord en heb heel veel lieve reacties gekregen die zeker tot steun geweest zijn. Ik wil daarvoor ook iedereen enorm bedanken. Dit prikbord is een heel goed middel om je vragen, gevoelens en frustraties kwijt te kunnen en ben ook heel blij dat ik hiervan deel heb mogen uitmaken.
Ik ben er nog lang niet want het verdriet om het verlies van mijn moeder voel ik nog iedere dag maar door regelmatig hier te kijken en te lezen voel je toch een bepaalde verbondenheid die veel troost bied.
Ik wil dit gewoon even aan jullie laten weten en iedereen heel veel steun en sterkte wensen.
Sandra.
sandra

22-01-2005 12:00

dus niet te verwarren met Rakkertje die hier ook veel post, maar zij heeft dus een andere nickname
Emma

23-01-2005 20:59

Hoi Sandra,
Ik ben in november mijn vader verloren aan longkanker. En hoe jij je gevoelens beschrijft, zo is het inderdaad ook bij mij.
Het leven gaat gewoon door, iedere dag weer maar soms is alles gewoon zo klote. Vandaag gingen we met ons gezin en aanhang uit eten (nu 7 personen). We zaten aan een 8-persoonstafel, opeens brak ik helemaal. Die ene stoel daar had ik zo graag mijn vader willen zien zitten…! Maar dan dringt opeens de waarheid echt tot je door. Zo zijn er natuurlijk veel meer momenten, zoals dat we een nachtje weggingen naar een stad en dat mijn moeder een eenpersoonskamer kreeg..
Zo zal jij ook dezelfde soort momenten hebben die zo verschrikkelijk moeilijk zijn. Wat ik het allermoeilijkst vind is dat ik soms zoveel plezier heb en daarna opeens weer denk; shit, papa is er niet meer.
Daarom vind ik deze site zo fijn, iedereen weet wat iedereen voelt en daardoor ben je elkaar zo tot steun. Ik voel me ook zo met jou en anderen verbonden al ken ik je niet, maar toch!
Heel veel sterkte voor jou!
Liefs Emma.
sandra

23-01-2005 23:05

Lieve Emma,
Zo is het inderdaad. Je probeert door te gaan maar soms zijn er van die momenten waardoor je heel erg geconfronteerd wordt met het feit dat een dierbare er niet meer is. Soms zijn dat hele kleine dingen die je ineens overvallen. Een muziekje, iets op tv enz. Op dit prikbord kan je je verhaal vertellen wanneer je daar zelf behoefte aan hebt en het even heel moeilijk hebt. Emma, bedankt voor je berichtje en jij ook heel veel sterkte met het verlies van je vader.
Sandra.

lieve mensen

sandra

sandra

Emma

sandra